Διαβάζω στον κυβερνητικό Τύπο ότι υπάρχει μέτωπο Παπανδρέου, Θεοδωράκη και Θεοχαρόπουλου υπέρ του Τσίπρα και εναντίον της Φώφης.

Δεν ξέρω αν ισχύει. Προφανώς διάφοροι λένε διάφορα, εννοούν πολλά κι υπολογίζουν άλλα. Εξ όσων γνωρίζω, πάντως, ουδέποτε η ανοησία αποτέλεσε συγκροτημένο πολιτικό μέγεθος.

Εκ των τριών μόνο ο Παπανδρέου έχει σοβαρές πιθανότητες να εκλεγεί βουλευτής κι αυτό επειδή ως πρώην πρωθυπουργός δεν χρειάζεται σταυρό.

Για τους άλλους υπάρχουν αμφιβολίες ακόμη κι αν θα φτάσουν ώς τις κάλπες μαζί με τους υπόλοιπους.

Τι είναι ο κάβουρας, λοιπόν. Αλλά ας μην προτρέχουμε.

Μακάρι όλα να αποδειχτούν κακόβουλες εικασίες κι άδικες δίκες προθέσεων.

Μακάρι οι άνθρωποι απλώς να συγκινήθηκαν επειδή χτύπησε το τηλέφωνο της λύσης του Σκοπιανού ή της προστασίας των ιριδόχρωμων παπαγάλων.

Στην περίπτωση όμως που οι κουβέντες έχουν κάποια βάση, να θέσω υπόψη τους ένα φρέσκο περιστατικό.

Χθες η Φώφη ανέβηκε στη Θεσσαλονίκη συνοδευόμενη από τον Καμίνη.

Δεν πήγε να συναντήσει τον Μπουτάρη στο Δημαρχείο, όπως είχε κάνει ο Τσίπρας, για να τον ανακηρύξει σύμβολο του αντιδεξιού Μετώπου και να του δηλώσει στήριξη στις εκλογές.

Τον δέχτηκε παρέα με αντιπροσωπεία του Δημοτικού Συμβουλίου Θεσσαλονίκης στα γραφεία της Περιφερειακής Ενωσης Δήμων Κεντρικής Μακεδονίας πριν από άλλους δημάρχους και έπειτα από άλλους.

Φιλήθηκαν. Και η Φώφη ανακοίνωσε όχι ότι το ΚΙΝΑΛ θα στηρίξει τον Μπουτάρη αλλά ότι «θα στηρίξει τους εκλεγμένους δημάρχους και περιφερειάρχες που είχε στηρίξει και στις εκλογές του 2014 σε ολόκληρη τη χώρα».

Μεταξύ αυτών και τον Μπουτάρη.

Μετά είπαν δυο τρία καλαμπούρια του τύπου «το αίμα νερό δεν γίνεται» κι η αντιπροσωπεία του Δημοτικού Συμβουλίου υπό τον δήμαρχο αποχώρησε. Ο επόμενος παρακαλώ…

Το χουνέρι ήταν ωραίο, επειδή ήταν κομψό κι ευγενικό.

Τυπικά ο Μπουτάρης δεν μπορεί να πει τίποτα, μόνος του έμπλεξε με τους συριζαίους. Αλλά όλοι πιάσαμε το υπονοούμενο.

Διηγήθηκα τη μικρή ιστορία διότι αν νομίζουν κάποιοι ότι θα ξεφτιλίσουν ή θα αποσταθεροποιήσουν τη Φώφη μάλλον πρέπει να ξεκινήσουν πολύ πρωί.

Ξέρετε γιατί; Οχι επειδή δεν παίρνει από μαγκιές, αλλά επειδή εκείνη βγήκε αρχηγός.

Εκείνη, λοιπόν, θα τραβήξει το χαρτί. Εκείνη θα το παίξει. Εκείνη θα χάσει ή θα κερδίσει.

Των υπολοίπων η συμμετοχή είναι ασφαλώς καλοδεχούμενη, αλλά και προαιρετική. Κανείς δεν πολιτεύτηκε ποτέ καταναγκαστικά. Ούτε μετείχε σε κόμμα με τους προσωπικούς του όρους.

Τα σκυλιά, λοιπόν, είναι δεμένα. Αλλά υποψιάζομαι πως ακόμη κι αν λυθούν αποκλείεται να γαβγίσουν.