Η σημερινή ημέρα είναι ιδιαίτερα σημαντική για το Τριφύλλι. Για την ακρίβεια, η αναφορά γίνεται σχετικά με τον Ερασιτέχνη Παναθηναϊκό. Οπως όλα συνηγορούν, η Γενική Συνέλευση θα βγάλει νέο σχήμα και θα φέρει τον Δημήτρη Γιαννακόπουλο στο τιμόνι του ΠΑΟ. Οι περισσότεροι φίλοι των Πρασίνων αυτό ζητούν. Αυτό περιμένουν. Γιατί γνωρίζουν ότι τα τμήματα που κάποτε χάρισαν στιγμές δόξας στον Παναθηναϊκό, εδώ και χρόνια φυτοζωούν. Τα λάθη του παρελθόντος πολλά, η περιπλάνηση σε πολλά γήπεδα μεγάλη, η απαξίωση που βιώνουν, απίστευτη. Οι τίτλοι έχουν γίνει πλέον άγνωστη λέξη, κάτι που ασφαλώς και δεν συμβαδίζει με τη μεγάλη Ιστορία του Παναθηναϊκού. Διοικητικοί που δεν κατάφεραν να σταθούν στο ύψος των περιστάσεων και άλλοι που δεν διέθεταν τα φόντα για να φέρουν την άνοιξη, οδήγησαν σε αδιέξοδο μια ομάδα εξ ορισμού μεγάλη. Να έχουμε, άραγε, απόψε το πρώτο σημάδι της αναγέννησης; Θα λέγαμε πως είναι πρόωρο να το υποστηρίξουμε. Προέχει η εξυγίανση ή αλλιώς να γίνουν όλα βήμα βήμα και χωρίς βιασύνη. Πρώτα βάζεις τα θεμέλια και αργότερα στοχεύεις κορυφές. Από πλευράς Γιαννακόπουλου περισσεύει ο δυναμισμός. Μένει να φανεί αν υπάρχει και ρεαλισμός. Και να δούμε, βέβαια, τα στελέχη που θα βρίσκονται στο ψηφοδέλτιο, να πληροφορηθούμε όλοι ποιοι θα είναι συνοδοιπόροι του σε ένα σίγουρα απαιτητικό εγχείρημα. Χρειάζονται άνθρωποι με γνώση των καταστάσεων, που να έχουν επαφή με τα αθλήματα και να αγαπούν τον Ερασιτέχνη. Να το έχουν αποδείξει στο παρελθόν και να έχουν δώσει εξετάσεις. Δεν αποκλείεται να ακουστούν και βαριά ονόματα εντός της ημέρας. Ο Παναθηναϊκός δεν μπορεί να περιμένει. Και κυρίως, δεν γίνεται πλέον μια ομάδα εξ ορισμού πρωταθλήτρια να αποτελεί τον κομπάρσο ή τον σάκο του μποξ, να γίνεται δηλαδή φτερό στο άνεμο και να παρασύρεται από τον εκάστοτε αντίπαλο.