Το έργο που παίχτηκε το πρωί της Τετάρτης στην Ολομέλεια της Βουλής μπορεί να μην ήταν ιδιαίτερα διδακτικό για τη μεταμνημονιακή πορεία της χώρας, έδωσε όμως οριστικό τέλος στα θεωρητικά σενάρια σύγκλισης ανάμεσα στον ΣΥΡΙΖΑ και το Κίνημα Αλλαγής. Οχι μόνο από άποψη πολιτική, αλλά και από υφολογική, η απαξίωση με την οποία ο Αλέξης Τσίπρας προσκαλούσε σε διάλογο, πιστεύοντας πως θα μπορούσε ο ΣΥΡΙΖΑ να είναι ο «καβαλάρης» και η Κεντροαριστερά το «άλογο» σε μια μελλοντική συμμαχία, δεν πέρασε απαρατήρητη από τα κεντροαριστερά στελέχη, τα οποία εκφράζουν την ικανοποίησή τους για τη στάση ολόκληρου του Κινήματος Αλλαγής μέσα στη Βουλή.

Πράξη πρώτη: ο Αλέξης Τσίπρας έχει ανέβει στο βήμα. Η κριτική του είναι όλη επικεντρωμένη στον Κυριάκο Μητσοτάκη –ούτε μια κουβέντα για τη Φώφη Γεννηματά, την πολιτική αρχηγό που τον ανάγκασε να έρθει στη Βουλή για να ενημερώσει για τις διαπραγματεύσεις. Ο Πρωθυπουργός χειροκροτείται θερμά, κάθεται στο έδρανό του χαμογελαστός και στο βήμα ανεβαίνει η επικεφαλής του Κινήματος Αλλαγής. Οση ώρα μιλάει, εκείνος προτιμά να παίζει με το κινητό του. Λίγο αργότερα, αντί να την ακούει, αρχίζει να συζητά με τον Γιάννη Δραγασάκη και τον Ευκλείδη Τσακαλώτο. Γελάει, ειρωνεύεται. Πού και πού, όμως, εκεί που όσοι τον παρακολουθούν είναι βέβαιοι ότι έχει πάψει να την ακούει, σκύβει και σημειώνει –«κατεδαφίσατε το κοινωνικό κράτος», λέει αυτή, γράφει εκείνος.

Πράξη δεύτερη: ο Αλέξης Τσίπρας είναι γι’ άλλη μια φορά στο βήμα. Αυτή τη φορά, η επιθετική τακτική της Γεννηματά δεν θα μείνει αναπάντητη. Με ύφος αλαζονικό –το ίδιο για το οποίο κατηγορεί την αντίπαλό του –ο Πρωθυπουργός προσπαθεί να συνετίσει την Κεντροαριστερά. Θυμίζει την πρότερη συνεργασία του ΠΑΣΟΚ με τη «συντηρητική» ΝΔ που αποδείχθηκε «ολέθρια για τη σοσιαλδημοκρατία». Ρίχνει αλάτι στις διαφωνίες μέσα στον νέο φορέα: «Δεν συμμερίζονται, από όσο ξέρω, όλοι οι σύμμαχοί σας στο Κίνημα Αλλαγής το αίτημα για εκλογές», «Δεν ακούσαστε τον κ. Μπούλμαν που κάλεσε όλα τα προοδευτικά κόμματα στην Ελλάδα να ενώσουν τις δυνάμεις τους στον κοινό δρόμο για το μέλλον της χώρας;» τονίζει. «Εν πάση περιπτώσει, θα έρθει ο καιρός που θα τα κουβεντιάσουμε αυτά» αναφέρει, συνοδεύοντας την πρόσκληση με τη χαρακτηριστική παλαιοπασοκική κίνηση του χεριού, που θα μπορούσε να μεταφραστεί «δεν ξέρεις εσύ, εγώ ξέρω».

Πράξη τρίτη: τον λόγο παίρνει η Φώφη Γεννηματά. Για την «πολιτική πρεσβυωπία» μιας Αριστεράς που συγκυβερνά με τον Πάνο Καμμένο, για τα μέτωπα «προοδευτισμός – συντήρηση» και «παλιό – νέο» –με άλλα λόγια, για τα διλήμματα που ο ΣΥΡΙΖΑ προσπαθεί, σύμφωνα με τη Χαριλάου Τρικούπη, να εγκλωβίσει το Κίνημα Αλλαγής. «Οσο για τα πράσινα, κόκκινα, πορτοκαλί φανάρια» σχολίασε για μια προηγούμενη φράση του υπουργού Οικονομικών «είχε πάρα πολύ χρόνο στην Πλατεία Συντάγματος να παρακολουθήσει τις αλλαγές των φαναριών, όταν πρωταγωνιστούσε στον αντιμνημονιακό λαϊκισμό μαζί με τον κ. Βαρουφάκη και τη Χρυσή Αυγή». Τα γέλια στα υπουργικά έδρανα έκρυβαν πια ενόχληση, εκνευρισμό και άλλη μια χειρονομία –«ό,τι να ‘ναι». Στην προσπάθεια δε οι διαφωνίες στο Κίνημα Αλλαγής να γίνουν μοχλός πίεσης, η Γεννηματά έχει ήδη απαντήσει. Ενσωμάτωσε στον λόγο της το σύνθημα του Σταύρου Θεοδωράκη για «πολιτική αλλαγή», την πάγια γραμμή του Βαγγέλη Βενιζέλου («η εθνική σωτηρία υπερβαίνει την κομματική»), ενώ μίλησε εκ νέου για τις ευθύνες της κυβέρνησης Καραμανλή και τις διασυνδέσεις του πρώην πρωθυπουργού με τον ΣΥΡΙΖΑ –εκφράζοντας και την αιώνια απαίτηση του Γιώργου Παπανδρέου. Οι επαφές που υπήρξαν και με τους τρεις πέτυχαν τον στόχο τους, δημιουργώντας ένα πεδίο συνεννόησης, ακόμα και στις περιπτώσεις που ο πάγος υπάρχει ακόμη.

Αυτό βέβαια δεν σημαίνει πως δεν υπάρχουν διαφωνίες για τη στρατηγική που θα ακολουθηθεί από εδώ και πέρα και οι οποίες συζητήθηκαν και χθες στην Εκτελεστική Γραμματεία, με στελέχη της ΔΗΜΑΡ να ζητούν να μη γίνεται μονόπλευρη επίθεση προς τον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά να γίνει σαφής η θέση τού φορέα για αυτόνομη πορεία. Υστερα από μια δύσκολη περίοδο ωστόσο το Κίνημα Αλλαγής μπήκε ξανά στο κάδρο «των μεγάλων» –και αυτό μόνο ως θετικό μετράται στο κεντροαριστερό στρατόπεδο.