Αναζήτηση
Τα καλά μιας παραίτησης
Κύριε Διευθυντά,
Στη ΝΑSΑ τον πιο λατρευτό Αγιο και Πολιούχο / προστάτη του Διαστήματος και κάθε είδους ΟΥΦΟ/ στον Γέροντα Πορφύριο τον Καυσοκαλυβίτη / παπάς θεοσεβούμενος με τίτλο Αρχιμανδρίτη / χίλιες μετάνοιες τού ‘κανε γοργά να τον φωτίσει/ τον αρχιπρωτοσύγκελλο να αντικαταστήσει. / Και να!! Ο Αγιος αυθωρεί, έτι και παραχρήμα / θεία του στέλνει φώτιση σαν supersonic βλήμα/ πατριώτη και πρωτόπαπα με γνήσια «ρωμιοσύνη» / που ξέρει για Αλή Πασά και για κυρα-Φροσύνη / κι ακόμα πως οι Ελληνες χτίζανε Παρθενώνες / κυνήγι όταν πηγαίνανε οι άλλοι με σφεντόνες…!! / Μεγάλη νά ‘ναι η χάρη σου Πορφύριε Γέροντά μας / με την ευχή σου θά ‘χουμε… τα ΟΥΦΟ τα δικά μας…!
Φωτοδότης και ελπιδοφόρος
Κύριε Διευθυντά,
Με το προσωπικό των «ΝΕΩΝ» εξακολουθώ να νιώθω συνάδελφος, αν και διάγω, ως συνταξιούχος, την απαρχή της 8ης δεκαετίας της ζωής μου. Είχα την τιμή να εργασθώ, κάποτε, για μικρό χρονικό διάστημα, στον «Οικονομικό Ταχυδρόμο». Ωστόσο, όντας επί δεκαετίες στο Εξωτερικό Δελτίο – Μεταφραστικό της «Ναυτεμπορικής» και, τώρα πλέον, συνδρομητής επί κάποια χρόνια της ηλεκτρονικής μορφής των «ΝΕΩΝ», θα ήθελα να υπογραμμίσω τον θαυμασμό μου και να επιδοκιμάσω απολύτως τα όσα έγραψαν οι συνάδελφοι για την επαίσχυντη στάση της κυβερνητικής μηχανής (στάση που φυσικά δεν είναι η πρώτη φορά που εκδηλώνεται) απέναντι στο αποκαλούμενο «συγκρότημα», δηλαδή «ΤΑ ΝΕΑ» και «Το Βήμα», και προσωπικώς στον σημερινό ιδιοκτήτη κ. Μαρινάκη.
Η ικανοποίησή μου για το σθένος, την παρρησία, την ενάργεια, την τεκμηριωμένη απάντηση στα όσα κακόβουλα και χυδαία αναφέρει ο υποτακτικός του Μαξίμου για δύο από τα ιστορικότερα φύλλα της χώρας, αλλά –και κατά παράβαση κάθε νομικής Αρχής –για τον κ. Μαρινάκη, είναι απόλυτος. Και δεν πηγάζει μόνο από το σθένος των συναδέλφων, αλλά και από τη διαπίστωση ότι με αυτήν τη στάση «ΤΑ ΝΕΑ» και «Το Βήμα» δείχνουν σε μας της «προκεχωρημένης ηλικίας» ότι ΝΑΙ! ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΛΠΙΔΑ ΓΙΑ ΤΟ ΑΥΡΙΟ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ!!!
Θέλω να γεράσω…
Κύριε Διευθυντά,
Προχθές είχα μία συζήτηση με κάποιον γνωστό μου σχετικά με τα ζητήματα ηλικίας. Μου έλεγε λοιπόν για τη διαφορά στη φυσική κατάσταση και τη σωματική αντοχή με την πάροδο των χρόνων.
Είχε δίκιο!
Προφανώς και το βλέπω στο σώμα μου και δεν είναι ίδια η φυσική σου κατάσταση και αντοχή όταν μεγαλώνεις σε ηλικία. Ούτε το σώμα σου είναι φέτες ή μοντέλου (εμένα ποτέ δεν ήταν). Ούτε τα κιλά παραμένουν στην ίδια θέση του δείκτη ζυγαριάς. Να μην αναφερθώ στα μεγέθη των ρούχων…
Και λοιπόν;
Φυσικά και δεν είναι το ίδιο. Αλλο στα 20, άλλο στα 30, άλλο στα 40 και άλλο κυρίως από τα 50 και μετά. Αλλά εγώ παιδιά θέλω να γεράσω! Θέλω να απολαμβάνω αυτήν την ηλικία και όχι να προσπαθώ με εμμονή ή να προσκολληθώ σε κάτι, το οποίο πάει, πέρασε…
Και επειδή πλησιάζει το υπέροχο ελληνικό καλοκαίρι και τα άγχη της εμφάνισης στην παραλία αυξάνουν επικίνδυνα, τι πρέπει να κάνω; Αυτός είμαι… Και σίγουρα θα προτιμήσω μια μπίρα ή ένα τσιπουράκι και 5 κιλά παραπάνω, παρά να είμαι ένα ξυλάγγουρο σαν γύφτικο σκεπάρνι, ώστε να διαλαλώ πως στα 75μου είμαι σαν 20άρης! Γελοίο!
Απαιτώ όμως να είμαι σοφότερος, πιο πράος, περισσότερο επιεικής, να δείχνω μεγαλύτερη κατανόηση, διότι τώρα γνωρίζω. Πέρασα τη ζωή μου σε μεγάλο βαθμό και αυτό κάνει τη διαφορά. Και ναι, θέλω και να ζήσω και πολλά χρόνια. Αλλά σύμφωνα με την ηλικία μου.
Θέλω να είμαι κυρίως όμως νέος στο μυαλό και τη σκέψη (αυτό δεν ζυγίζεται σε ζυγαριά) και να είμαι και όρθιος, ώστε να είμαι ακόμα περισσότερο δημιουργικός μέχρι το τέλος. Και σίγουρα θα είσαι όρθιος εάν βιώνεις με χαρά το παρόν, ατενίζεις με αισιοδοξία το μέλλον και δεν επιμένεις στο παρελθόν.
Ναι παιδιά! Θέλω να γεράσω…
