Το κρίσιμο θέμα της χορήγησης ασύλου στους οκτώ τούρκους αξιωματικούς, υπό το πρίσμα της Σύμβασης της Γενεύης και των Διεθνών Κανόνων, προσέγγισε το Συμβούλιο της Επικρατείας στην –κατά γενική ομολογία –ισορροπημένη απόφαση που εξέδωσε χθες, υπό τον πρόεδρό του Νίκο Σακελλαρίου, για την υπόθεση που εδώ και καιρό βρίσκεται στο επίκεντρο της δημοσιότητας.

Το Ανώτατο Δικαστήριο αποφάνθηκε ότι ο συγκυβερνήτης του ελικοπτέρου που έφτασε στην Ελλάδα μετά το αποτυχημένο πραξικόπημα στην Τουρκία, στον οποίο είχε χορηγηθεί άσυλο, μπορεί πλέον να ζει εκτός του αστυνομικού τμήματος του Ολυμπιακού Χωριού, όπου παραμένει στο πλαίσιο της διοικητικής κράτησης, αλλά υπό αυστηρότατους περιοριστικούς όρους.

Ειδικότερα, μέχρις ότου εκδοθεί η απόφαση του ΣτΕ επί της κύριας αίτησης για την ακύρωση της χορήγησης ασύλου που έχει καταθέσει το ελληνικό Δημόσιο, το δικαστήριο διατάσσει τη διοίκηση:

n Να μην του χορηγήσει ταξιδιωτικά έγγραφα

n Να ορίσει ως τόπο διαμονής του συγκεκριμένη διεύθυνση και

n Να του επιβάλει την υποχρέωση εμφάνισης σε καθημερινή βάση στο αστυνομικό τμήμα του τόπου διαμονής του.

Αξίζει να σημειωθεί ότι οι ανώτατοι δικαστές επισημαίνουν ότι η πολιτεία θα πρέπει να «λάβει κάθε άλλο αναγκαίο και πρόσφορο μέτρο με σκοπό την αποτελεσματική επιτήρηση και προστασία του, υπό την προϋπόθεση ότι τα μέτρα αυτά δεν θα ισοδυναμούν με κατ’ ουσία κράτησή του». Η δικαστική απόφαση προκάλεσε νέες εκρήξεις από τα φιλοκυβερνητικά ΜΜΕ στην Τουρκία, που έκαναν λόγο για «ελληνική πρόκληση» και «δικαστικό σκάνδαλο».

Το μήνυμα. Πέρα από το «διά ταύτα» της χθεσινής απόφασης όμως οι δικαστές του ΣτΕ στέλνουν σαφές μήνυμα, επισημαίνοντας ότι η παροχή διεθνούς προστασίας από αρχαιοτάτων χρόνων θεωρείται πράξη ειρηνική και ανθρωπιστική και δεν μπορεί να θεωρηθεί μη φιλική ενέργεια έναντι άλλου κράτους. Οπως αναφέρουν «η αναγνώριση ενός προσώπου ως δικαιούχου διεθνούς προστασίας συνδέεται άρρηκτα με τις διεθνείς υποχρεώσεις της χώρας, η οποία οφείλει ως μέλος της διεθνούς κοινότητας και της Ευρωπαϊκής Ενωσης να σέβεται και να εφαρμόζει τη Σύμβαση της Γενεύης, η οποία αποτελεί «ακρογωνιαίο λίθο» του διεθνούς νομικού συστήματος για την προστασία των προσφύγων».

Στην απόφαση σημειώνεται ακόμη ότι «αβασίμως προβάλλεται ότι η εκτέλεση της απόφασης (χορήγηση ασύλου) θα επηρεάσει δυσμενώς τις σχέσεις της χώρας με την Τουρκία και συνεπώς συντρέχουν λόγοι δημοσίου συμφέροντος, συναπτόμενοι με την προστασία της εθνικής ασφάλειας και της δημόσιας τάξης της χώρας, οι οποίοι επιβάλλουν τη χορήγηση της αιτούμενης αναστολής της εκτέλεσης της προσβαλλόμενης απόφασης».