Ψυχρός ή θερμός, φανερός ή μυστικός, ένας μακρύς πόλεμος

«Οι δυτικοί πολιτικοί άργησαν πολύ να αναγνωρίσουν την έκταση και το βάθος της απειλής που εκπροσωπεί η Ρωσία του Βλαντίμιρ Πούτιν» έγραφε χθες στην «Guardian» ο Σάιμον Τίσνταλ. «Κάποιοι στο Εργατικό Κόμμα εξακολουθούν να μην την αναγνωρίζουν. Είναι επίσης ξεκάθαρο ότι η διαμάχη που προκάλεσε το ανοσιούργημα στο Σόλσμπερι μπορεί να κάνει χρόνια να επιλυθεί. Ψυχρός ή θερμός, φανερός ή μυστικός, αυτός θα είναι ένας μακρύς πόλεμος –και η Βρετανία θα χρειαστεί όλους τους φίλους και συμμάχους της αν είναι να επικρατήσει ενός τόσο αδίστακτου αντιπάλου. Για το κατά πόσο θα βρει ειλικρινή, επαρκή και έγκαιρη υποστήριξη υπάρχουν σοβαρές αμφιβολίες». Βρετανία, Γερμανία, Γαλλία και ΗΠΑ έκαναν πάντως χθες ευσυνείδητη προσπάθεια να παρουσιάσουν κοινό μέτωπο. Μία ημέρα αφότου η Τερίζα Μέι κατηγόρησε και επισήμως τη Μόσχα για την απόπειρα δολοφονίας του ρώσου πρώην διπλού πράκτορα Σεργκέι Σκριπάλ, παγώνοντας τις διμερείς επαφές υψηλού επιπέδου και δίνοντας διορία μιας εβδομάδας σε 23 ρώσους διπλωμάτες (που θεωρεί κατασκόπους) να εγκαταλείψουν τη Βρετανία, οι ηγέτες των τεσσάρων χωρών συνυπέγραψαν κοινή ανακοίνωση με την οποία καλούν τη Ρωσία «να απαντήσει σε όλα τα ερωτήματα σε σχέση με την επίθεση». «Είναι μια επίθεση στη βρετανική εθνική κυριαρχία. Απειλείται η ασφάλεια όλων μας» επισημαίνουν.

Τερίζα Μέι, Ανγκελα Μέρκελ, Εμανουέλ Μακρόν και Ντόναλντ Τραμπ τονίζουν πως η χρήση ενός νευροτοξικού παράγοντα σοβιετικής παρασκευής, η πρώτη γνωστή χρήση τέτοιου όπλου σε ευρωπαϊκό έδαφος μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, αποτελεί ξεκάθαρη παραβίαση της Σύμβασης για τα Χημικά Οπλα και του διεθνούς δικαίου. Και ζητούν από τη Ρωσία πλήρη ενημέρωση της Οργάνωσης για την Απαγόρευση των Χημικών Οπλων σε σχέση με το διαβόητο πια πρόγραμμα Novichok, την ομάδα των νευροτοξικών παραγόντων στην οποία ανήκε το χημικό όπλο που έστειλε στην Εντατική τον Σεργκέι Σκριπάλ, την κόρη του και τον πρώτο αστυνομικό που βρέθηκε κοντά τους.

Μόνο που το Κρεμλίνο αρνήθηκε χθες την ύπαρξη του προγράμματος αυτού. Ο ρώσος υπουργός Εξωτερικών Σεργκέι Λαβρόφ επανέλαβε τη θέση της Μόσχας ότι οι βρετανικές κατηγορίες είναι απαράδεκτες και οι ενέργειες της κυβέρνησης Μέι εξωφρενικές. Κατηγόρησε μάλιστα τη βρετανική κυβέρνηση ότι χρησιμοποιεί τη δηλητηρίαση του Σκριπάλ ως αντιπερισπασμό από τα προβλήματα που αντιμετωπίζει με το Brexit και ξεκαθάρισε για μία ακόμα φορά ότι η Μόσχα θα απαντήσει «πολύ σύντομα» στα αντίποινα που ανακοίνωσε.

Από το Σόλσμπερι, όπου βρέθηκε χθες για πρώτη φορά μετά την επίθεση στον Σκριπάλ, πρωτίστως για να καθησυχάσει τους πολίτες, η Τερίζα Μέι διαφήμισε την «ενότητα» των συμμάχων της. Την ίδια ώρα, το Ελιζέ έκανε γνωστό πως σε ένδειξη αλληλεγγύης ο Εμανουέλ Μακρόν δεν πρόκειται να επισκεφθεί το επίσημο ρωσικό περίπτερο στην Εκθεση Βιβλίου που εγκαινιάστηκε χθες στο Παρίσι, κι ας είναι η Ρωσία φέτος η τιμώμενη χώρα. «Φαίνεται ότι από πίσω [από την επίθεση στο Σόλσμπερι] ήταν οι Ρώσοι» είχε δηλώσει νωρίτερα ο Ντόναλντ Τραμπ κάνοντας λόγο για μια «πολύ θλιβερή κατάσταση» που οι ΗΠΑ λαμβάνουν «πολύ σοβαρά υπόψη». Για προσπάθεια αποσταθεροποίησης της Δύσης με νέα πυρηνικά όπλα, κυβερνοεπιθέσεις και συγκεκαλυμμένη δράση κατηγόρησε από την πλευρά του τη Ρωσία ο γενικός γραμματέας του ΝΑΤΟ Γενς Στόλτενμπεργκ, προειδοποιώντας πως «θολώνει τα όρια μεταξύ ειρήνης, κρίσης και πολέμου».

Παρόλη την επίδειξη ενότητας, ωστόσο, ο Σάιμον Τίσνταλ παραμένει πεπεισμένος πως η Τερίζα Μέι δεν μπορεί να στηριχθεί στον Τραμπ και στην Ευρώπη όσον αφορά την αντιπαράθεσή της με τη Ρωσία –και ο Πούτιν το ξέρει. «Η επίμονη άρνηση του Τραμπ να ασκήσει ευθέως κριτική στον Πούτιν, είτε πρόκειται για τη χρήση χημικών όπλων στη Συρία είτε για τις μυστικές εκστρατείες υπονόμευσης των αμερικανικών εκλογών, δείχνει πως ο ρώσος ηγέτης τον κρατάει από κάπου, πιθανώς να υπάρχει κάποια σχέση με τις παλαιότερες μπίζνες του Τραμπ στη Ρωσία. Η έρευνα του Ρόμπερτ Μιούλερ ίσως να ρίξει περισσότερο φως σε αυτό» γράφει στην «Guardian».

«Η Γερμανία, χρόνια εξαρτώμενη από τη ρωσική ενέργεια, είναι προφανώς ευάλωτη σε μια υποθετική αντιπαράθεση. Η Γαλλία έχει εμπορικά συμφέροντα που διακυβεύονται. Πολλοί στην Ιταλία θέλουν να αρθούν οι κυρώσεις που επέβαλε στη Ρωσία η ΕΕ για την Κριμαία. Και ούτω καθεξής… Φυσικά, όλοι συμφωνούν πως αυτό που συνέβη στο Σόλσμπερι είναι εξοργιστικό. Αλλά το να κάνουν πράγματι κάτι για να βοηθήσουν, εν μέσω Brexit, τους Βρετανούς, πόσω μάλλον αν αυτό βλάπτει τα εθνικά τους συμφέροντα, είναι ένα εντελώς διαφορετικό ζήτημα».