Η τρίτη σημαντικότερη σύναξη κινηματογραφόφιλων και δημιουργών ανά την υφήλιο ανοίγει την αυλαία της απόψε, εξακολουθώντας να αναζητά μια ισορροπία ανάμεσα στην εμπορική προσβασιμότητα και την ευρωπαϊκή πρωτοπορία. Ορίστε τι θα μας περιμένει φέτος μέχρι τις 25 του μήνα, οπότε ολοκληρώνεται η Μπερλινάλε.

Αντερσον στην έναρξη. «Είμαι πολύ χαρούμενος που ο Γουές Αντερσον θα ξεκινήσει πάλι το διαγωνιστικό τμήμα της Μπερλινάλε. «Το νησί των σκυλιών» είναι η πρώτη ταινία κινουμένων σχεδίων που ανοίγει το Φεστιβάλ –μια ταινία που θα κερδίσει την καρδιά του κοινού…» δήλωσε ο διευθυντής του Φεστιβάλ Ντίτερ Κόσλικ και νομίζω πως μίλησε για όλους τους ευρωπαίους κινηματογραφόφιλους. Θυμίζουμε πως ο Αντερσον δεν είναι «ξένος» στο Φεστιβάλ καθώς από την Μπερλινάλε είχαν περάσει και τα φιλμ «Royal Tenenbaums» (2002), «Life Aquatic with Steve Zissou» (2005) και «Ξενοδοχείο Grand Budapest» (Αργυρή Αρκτος, 2014). Συμμετέχουν (με τις φωνές τους) οι Μπιλ Μάρεϊ, Τζεφ Γκόλντμπλουμ, Τίλντα Σουίντον, Μπομπ Μπάλαμπαν, Φ. Μάρεϊ Αμπραχαμ, Σκάρλετ Τζοχάνσον, Μπράιαν Κράνστον, Γκρέτα Γκέργουικ, Φράνσις ΜακΝτόρμαντ, Λιβ Σράιμπερ και η… Γιόκο Ονο.

Πρωταγωνιστές. Η Ιζαμπέλ Ιπέρ είναι η κεντρική φιγούρα δίπλα στον ηθοποιό Γκασπάρ Ουγέ στην «Εύα» του Μπενουά Ζακό, ένα ερωτικό θρίλερ με αρκετές δόσεις φετιχιστικού σεξ –λέτε να πρόκειται για την ευρωπαϊκή απάντηση στις «50 αποχρώσεις του γκρι»; Βασίζεται πάντως στο ομότιτλο μυθιστόρημα του Τζέιμς Χάντλεϊ Τσέιζ. Φυσικά από τη διοργάνωση δεν θα μπορούσε να λείπει ο Κριστιάν Πέτσολντ («Το τραγούδι του Φοίνικα») που φέτος παρουσιάζει το «Transit», βασισμένος σε μυθιστόρημα της Αννας Σίγκερς που ξανά αφηγείται μια ιστορία του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Ο Ρόμπερτ Πάτισον (του «Twilight», που όμως κυνηγά μια καριέρα σε φιλμ πιο εναλλακτικά –θυμηθείτε τη συμμετοχή του στο «Cosmopolis» του Κρόνενμπεργκ) πρωταγωνιστεί επίσης, παρέα με τη Μία Βασικόφσκα, στο κωμικό γουέστερν «Damsel» που υπογράφουν οι Ντέιβιντ και Νέιθαν Ζέλνερ. Τις ενδιαφέρουσες προτάσεις του διαγωνιστικού προγράμματος συμπληρώνουν το «Don’t Worry, He Won’t Get Far on Foot» του Γκας βαν Σαντ με πρωταγωνιστές τους Χοακίν Φίνιξ, Τζόνα Χιλ, Ρούνεϊ Μάρα και Τζακ Μπλακ, το «Dovlatov» του Ρώσου Αλεξέι Γκερμάν Τζ., το «Twarz» της Πολωνής Μαλγκορζάτα Σουμόφσκα και το «Figlia Mia» της Ιταλίδας Λάουρα Μπισπούρι.

Η ελληνική συμμετοχή. Δύο χρόνια μετά το «Exotica, Erotica etc.», η Ευαγγελία Κρανιώτη θα παρουσιάσει μια καινούργια ταινία τεκμηρίωσης με τίτλο «Obscuro Barroco», στο τμήμα του Πανοράματος. Κεντρικό θέμα η ζωή της τρανσέξουαλ Λουάν Μουνίθ από το Ρίο ντε Ζανέιρο της Βραζιλίας.

Berlinale Classics. Στους δρόμους ενός ταλαιπωρημένου, μεταπολεμικού Βερολίνου τριγυρίζουν ευγενικοί άγγελοι, ντυμένοι με γκαμπαρντίνες. Αόρατοι από τους ανθρώπους, προσπαθούν να ανακουφίσουν κάθε μοναχική ψυχή. Ενας από αυτούς ερωτεύεται μια ακροβάτισσα. Και επιθυμεί να γίνει κι αυτός θνητός για να μπορέσει να απολαύσει όλες τις εμπειρίες και τις χαρές της ζωής. Ζηλεύει τα εγκόσμια. Καλύτερα στη γη ερωτευμένος, παρά στους ουρανούς και μόνος. Ο Βιμ Βέντερς σκηνοθέτησε την τελευταία του σπουδαία ταινία, «Τα φτερά του έρωτα» το 1987. Ταινία που παρουσιάζεται στη θεματική ενότητα Berlinale Classics, όπου προβάλλονται κλασικά αριστουργήματα. Μια εξαιρετικά ενδιαφέρουσα προσθήκη είναι αυτή του «Fail Safe» που σκηνοθέτησε ο Σίντνεϊ Λουμέτ το 1964 και καταπιανόταν με μια ενδεχόμενη πυρηνική καταστροφή, αλλά είχε την ατυχία να βγει στις αίθουσες την ίδια χρονιά με το «SOS Πεντάγωνο καλεί Μόσχα» του Στάνλεϊ Κιούμπρικ. Η τελευταία χρησιμοποίησε το θέμα με όρους κωμικούς, η πρώτη με σοβαρότατους, γι’ αυτό ίσως και να απέτυχε εμπορικά (πρωταγωνιστούν οι Γουόλτερ Ματάου και Χένρι Φόντα). Επίσης, η περσινή νικήτρια της Χρυσής Αρκτου Ιλντικό Ενιέντι (έσκισε και στις ελληνικές αίθουσες το υπέροχο «Η ψυχή και το σώμα») θα παρουσιάσει την πρώτη της ταινία με τίτλο «Ο 20ός αιώνας μου» του 1989: ένας ασπρόμαυρος φόρος τιμής στο βωβό σινεμά (αν το σκεφτεί κανείς, δεν είναι λίγες οι στιγμές, στη φιλμογραφία της, που βασίζονται στη σιωπή, με άλλα λόγια την καθαρή δύναμη των εικόνων).

Η κριτική επιτροπή με πρόεδρο τον Τομ Τίκβερ (που πάντα θα θυμόμαστε ως τον σκηνοθέτη του «Τρέξε, Λόλα, τρέξε») αποτελείται από την ηθοποιό Σεσίλ ντε Φρανς, τον σπουδαίο ιάπωνα συνθέτη Ρουίτσι Σακαμότο που φαίνεται να ξεπέρασε τις πρόσφατες περιπέτειες της υγείας του, την ισπανίδα φωτογράφο Τσέμα Πράδο, την αμερικανίδα παραγωγό Αντέλ Ρομάνσκι (πάντα υπάρχει ένας αμερικανός παραγωγός στη σύνθεση της κριτικής επιτροπής) και την αμερικανίδα κριτικό κινηματογράφου Στέφανι Ζάκαρεκ. Τιμητική Αρκτος θα δοθεί στον Γουίλεμ Νταφόε για τη συνολική προσφορά του στο σινεμά.