Ως σοβαρό πλήγμα στην κυβέρνηση μπορεί να χαρακτηριστεί η τοποθέτηση του προέδρου των ΑΝΕΛ, Πάνου Καμμένου, ο οποίος ζητά δημοψήφισμα σχετικά με την ονομασία της ΠΓΔΜ.

Ο Π. Καμμένος εμφανίζεται να μην συντάσσεται με τη λύση που φαίνεται να προωθείται, και αντίθετα στα όσα υποστήριζαν μέχρι σήμερα κορυφαία στελέχη της κυβέρνησης και του ΣΥΡΙΖΑ, ο υπουργός Εθνικής Άμυνας και κυβερνητικός εταίρος, δείχνει να δημιουργεί πρόβλημα, ζητώντας δημοψήφισμαμία κίνηση η οποία σε ένα τόσο ευαίσθητο ζήτημα, παραπέμπει σε καλλιέργεια διχαστικού κλίματος.

Η πρόταση του αποτελεί «χαστούκι» στην προσπάθεια της κυβέρνησης να «χτίσει» το αισιόδοξο και ελπιδοφόρο αφήγημα της εξόδου από τα μνημόνια τον Αύγουστο του 2018 και να δημιουργήσει το κατάλληλο κλίμα για προσφυγή στις κάλπες, με στόχο -προφανώς- ένα θετικό αποτέλεσμα.

«Ο ελληνικός λαός θα πρέπει να αποφασίσει για την πρωτοφανή στην ιστορία της ανθρωπότητας εκχώρηση της ιστορίας και του πολιτισμού του σε άλλο λαό» αναφέρει χαρακτηριστικά ο πρόεδρος των Ανεξάρτητων Ελλήνων και υπουργός Εθνικής ‘Αμυνας Πάνος Καμμένος, σε άρθρο του στην εφημερίδα «Κυριακάτικη Δημοκρατία». όπως υποστηρίζει «τυχόν συμπερίληψη του όρου «Μακεδονία» στο όνομα της πΓΔΜ θα σημάνει την συρρίκνωση του ελληνικού πολιτισμού, της ιστορίας, της φιλοσοφίας, των τεχνών κλπ για τους αιώνες που ακολουθούν. Μια τέτοια απόφαση εκφεύγει των εξουσιών οιουδήποτε πολιτικού, οποιασδήποτε βαθμίδος».

Ο κ. Καμμένος χαρακτηρίζει «υπονόμευση της διαπραγματευτικής διαδικασίας» και «ακατανόητη» την «επιμονή της μείζονος αντιπολίτευσης να παραιτηθεί η κυβέρνηση αν δεν ανακοινωθεί ποιο όνομα θα αποδεχθεί», καθώς «η ίδια από το 2007 έχει θέσει ως διαπραγματευτική γραμμή τη σύνθετη ονομασία με γεωγραφικό προσδιορισμό έναντι όλων (erga omnes)».

Επισημαίνει ότι ο πρωθυπουργός στις προγραμματικές του δηλώσεις ανέφερε ότι για το όνομα της πΓΔΜ η αμοιβαία αποδεκτή λύση θα βασίζεται στη βάση μιας σύνθετης ονομασίας με γεωγραφικό προσδιορισμό για όλες τις χρήσεις, ενώ «πουθενά δεν αναφέρεται ότι στη σύνθετη αυτή ονομασία θα περιλαμβάνεται ο όρος «Μακεδονία»».

Αναφέρει δε ότι για την μη συμπερίληψη του όρου «Μακεδονία» στην ονομασία της πΓΔΜ υπάρχουν δύο ανωτάτου επιπέδου πολιτικές αποφάσεις εκ των οποίων η μία είναι ελληνική και είναι εκείνη του Απριλίου 1992 υπό την προεδρία του τότε Προέδρου της Δημοκρατίας Κωνσταντίνου Καραμανλή και η άλλη ευρωπαϊκή, εκείνη του Ιουνίου 1992 των Αρχηγών Κρατών και Κυβερνήσεων της Ευρωπαϊκής Κοινότητας στη Σύνοδο Κορυφής της Λισαβόνας, ότι δεν θα αναγνωριστεί η κρατική αυτή οντότητα με τον όρο «Μακεδονία» ή παράγωγά του.