Αναζήτηση
Οι διακινητές ανθρώπων βγάζουν 35 δισεκατομμύρια δολάρια τον χρόνο παγκοσμίως και αποτελούν μια από τις βασικές αιτίες της τραγωδίας των μεταναστών που πεθαίνουν προσπαθώντας να διαπλεύσουν τη Μεσόγειο και να φθάσουν σε χώρες της Ευρώπης, υπογράμμισε την Τετάρτη ο επικεφαλής του Διεθνούς Οργανισμού Μετανάστευσης (ΔΟΜ) σε συνέντευξη που παραχώρησε στο πρακτορείο ειδήσεων Reuters.
Aυξανόμενος αριθμός μεταξύ των απελπισμένων μεταναστών, που εγκαταλείπουν τα σπίτια τους σε κράτη της Αφρικής, της Μέσης Ανατολής ή της Ασίας εξαιτίας ένοπλων συρράξεων και ανθρωπιστικών κρίσεων, χάνει τη ζωή του ενώ προσπαθεί να φθάσει στην Ευρώπη μέσω Λιβύης, συχνά με την ευθύνη των διακινητών.
Ο απολογισμός των νεκρών από τα ναυάγια πλεούμενων στη Μεσόγειο ήδη ανήλθε στους 1.700 μέχρι στιγμής φέτος, πριν καν από την έλευση του καλοκαιριού, όταν πολλοί περισσότεροι τολμούν να αποπειραθούν τον διάπλου της. Ο αριθμός των θυμάτων ήταν 3.700 όλο το 2015 και περίπου 5.000 το 2016, υπενθύμισε ο επικεφαλής του ΔΟΜ, Ουίλιαμ Λέισι Σουίνγκ.
«Αυτοί είναι οι άνθρωποι που το γνωρίζουμε ότι πέθαναν—πόσα άλλα πτώματα βρίσκονται στον βυθό της Μεσογείου, ή θαμμένα στην άμμο της Σαχάρας;» διερωτήθηκε.
Η τρίτη σημαντικότερη πηγή εσόδων
«Αυτή είναι η τραγωδία, γι’ αυτό είμαστε τόσο ανήσυχοι και προσπαθούμε να προειδοποιήσουμε τους μετανάστες για τους διακινητές. Οι διακινητές είναι στην πραγματικότητα το μεγάλο πρόβλημα. Το πρόβλημα είναι τα 35 δισ. δολάρια τον χρόνο (που βγάζουν) και ξέρουμε πως βγάζουν πολλά λεφτά στη Μεσόγειο», επισήμανε ο Λέισι Σουίνγκ.
Η διακίνηση ανθρώπων είναι πλέον η τρίτη σημαντικότερη πηγή εσόδων για τις διεθνείς συμμορίες του οργανωμένου εγκλήματος, μετά την εμπορία όπλων και την παράνομη διακίνηση ναρκωτικών, διευκρίνισε ο ίδιος.
Η Λιβύη έχει μετατραπεί στον σημαντικότερο κόμβο για τους μετανάστες από χώρες της Αφρικής. Oμως στη Λιβύη επικρατεί ανομία που εξαπλώνεται, έξι χρόνια μετά την ανατροπή του καθεστώτος του Μουάμαρ Καντάφι, ενώ μετανάστες καταγγέλλουν ότι οι συνθήκες στα κυβερνητικά κέντρα κράτησης μεταναστών είναι φρικτές.
O Λέισι Σουίνγκ κάλεσε τις κυβερνήσεις να προσπαθήσουν να αντιμετωπίσουν τις γενεσιουργές αιτίες της μετανάστευσης• τις συρράξεις, τις ελλείψεις νερού, τις μεγάλες ανισότητες μεταξύ των πλουσιότερων και των φτωχότερων κρατών.
«Στη διάρκεια της ζωής μου δεν γνώρισα ποτέ μια κατάσταση σαν και τη σημερινή, διότι έχουμε εννιά ένοπλες συρράξεις και ανθρωπιστικές κρίσεις από τη δυτική Αφρική ως τα Ιμαλάια», ανέφερε.
