Η πρώτη δισκογραφική της απόπειρα φέρει ως τίτλο ένα γοητευτικό όνομα. Η Ρένα Μόρφη –γνωστή στο ευρύ κοινό ως η τραγουδίστρια των Imam Baildi –βάζει τη μαεστρία της και ξετυλίγει το μυστήριο γύρω από τη Σούλη Ανατολή. Αυτή την περσόνα θα «φωτίσει» αύριο στον Σταυρό του Νότου Club. Για έναν νέοκαλλιτέχνη που ψάχνει να βρει το δικό του αποτύπωμα δεν είναι παρακινδυνευμένο να χρησιμοποιεί άλλο όνομα; «Το όνομά μου βρίσκεται στον δίσκο, απλά επέλεξα να μην το βάλω στο εξώφυλλο. Και έχετε δίκιο. Αυτό από μόνο του είναι όντως παρακινδυνευμένο από εμπορικής απόψεως. Είναι όμως και το ακριβώς αντίθετο. Είχα βρει το δικό μου στίγμα. Αλίμονο αν είχα βγάλει δίσκο και ψαχνόμουν ακόμη. Ηταν πολύ σημαντικό για μένα να βγάλω κάτι ολοκληρωμένο καλλιτεχνικά, όπως ακριβώς το είχα σκεφτεί, αφού όλα εξυπηρετούν μια ιδέα: από τον τίτλο του δίσκου και τις φωτογραφίες μέχρι τη σειρά των τραγουδιών. Το βασικό επιχείρημα στο μυαλό μου για να το τολμήσω ήταν πως αν ενδιαφέρει κάτι τους ακροατές, δεν μπερδεύονται με τίποτα και ξέρουν πολύ καλά να παρακολουθούν και να αγκαλιάζουν καινούργιες ιδέες και διαφορετικά ακούσματα. Απλώς ίσως να παίρνει λίγο περισσότερο χρόνο να το αφομοιώσει κανείς. Αυτό όμως δεν με τρομάζει καθόλου. Δεν βιάζομαι. Το μόνο που χρειάζεται είναι να υπάρχει εν τέλει καλό υλικό».
Ο δίσκος της Ρένας Μόρφη –με επτά νέα τραγούδια που υπογράφουν ο Φοίβος Δεληβοριάς και ο Δημήτρης Μπαλογιάννηςκαι τρεις διασκευές –κινείται σε αντίθετη πορεία από τον ήχο που προτείνουν οι Imam, οι οποίοι δίνουν φρέσκο ήχο σε παλιά τραγούδια. Περιέχει πρωτότυπο υλικό, καινούργια τραγούδια δηλαδή που θυμίζουν κάτι από τις παλιές ηχογραφήσεις. «Την παραγωγή του προσωπικού μου δίσκου την ανέλαβαν οι Imam Baildi. Με τον δίσκο αφοσιωθήκαμε σε δύο μεγάλες μας αγάπες: την κουβανέζικη μουσική και το κλασικό λαϊκό τραγούδι. Ουσιαστικά πρόκειται για τη λαϊκή μουσική δυο γεωγραφικά πολύ μακρινών λαών, που όμως έχουν κάτι κοινό στο ταμπεραμέντο και στην κουλτούρα τους. Με το πάντρεμα αυτών των δύο μουσικών ιδιωμάτων προκύπτει κάτι καινούργιοκαι συμπαγές που καταλήγει να αφορά και αυτούς που αρχικά μπορεί να «σνόμπαραν» κάτι από τα δύο και να θεωρούσαν ότι τα λαϊκά είναι για τα σκυλάδικα ή τα λάτιν για τα καρναβάλια».
Ποια ήταν τα ερμηνευτικά σας πρότυπα;
Με γοητεύουν οι φωνές που βγάζουν κάτι κοριτσίστικο και έντονα θηλυκό ταυτόχρονα. Μαίρη Λίντα, Ελένη Τσαλιγοπούλου, Σαβίνα Γιαννάτου, Ελλη Πασπαλά, Ελα Φιτζέραλντ, ρεπερτοριακά ασύνδετες τραγουδίστριες, οι οποίες όμως έχουν αυτή τη γλύκα στη φωνή που με μαγεύει. Σε μεγαλύτερη ηλικία ανακάλυψα και τη χρυσή εποχή της Βίκυς Μοσχολιού. Μια βελούδινη και παράλληλα δυναμική ερμηνεία που μοιάζει να βγαίνει τόσο αβίαστα και αυθόρμητα, που δεν μπορεί παρά να σε καθηλώσει.
Υπάρχουν άλλα μελλοντικά σχέδια;
Αύριο παρουσιάζουμε ζωντανά στον Σταυρό του Νότου Club όλα τα τραγούδια του δίσκου μαζί με ένα πρόγραμμα που περιλαμβάνει αγαπημένα τραγούδια της δεκαετίας του ’60 και του ’70, διασκευασμένα με παραδοσιακούς λάτιν ρυθμούς. Μια εξωστρεφής παράσταση με αρκετό χιούμορ και χορό που θυμάται πολλά χωρίς να θυμίζει τίποτα.
INFO
Σταυρός του Νότου Club (Φραντζή και Θαρύπου 35-37, Νέος Κόσμος, τηλ. 210-9226.975), 21/3 στις 21.30. Λάμπης Κουντουρόγιαννης, Δημήτρης Μπαλογιάννης (κιθάρες), Ορέστης Μπενέκας (φαρφίσα), Αγγελος Πολυχρόνου και Carlos Menendez (κρουστά)
Αναζήτηση
