Αναζήτηση
Κριτική για τα λάθη του παρελθόντος ασκεί σε επιστολή του προς το ΔΝΤ ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος Γιάννης Στουρνάρας, εκφράζοντα παράλληλα τη διαφωνία του για σειρά εκτιμήσεων που περιλαμβάνονται στην τελευταία έκθεση του Ταμείου για την ελληνική οικονομία.
Οπως σημειώνει στην επιστολή του ο διοικητής της ΤτΕ, το ΔΝΤ υποεκτιμά την πρόοδο που έχει συντελεστεί και είναι υπερβολικά απαισιόδοξο σχετικά με τις μακροοικονομικές και δημοσιονομικές προβλέψεις, καθώς και σχετικά με τις μελλοντικές οικονομικές εξελίξεις, συμπεριλαμβανομένης της περαιτέρω ανάγκης των τραπεζών για ανακεφαλαιοποίηση.
Σε ό,τι αφορά τις τράπεζες, το Ταμείο θεωρεί ότι θα χρειαστούν επιπλέον κεφάλαια 10 δισ. ευρώ, χωρίς όμως να εξηγεί, όπως αναφέρει ο διοικητής της ΤτΕ, γιατί συμβαίνει αυτό. Προσθέτει δε ότι σύμφωνα με την εκτίμηση των εποπτικών αρχών (ΕΚΤ, SSM, Τράπεζα της Ελλάδος), ο βασικός κεφαλαιακός δείκτης των τραπεζών είναι 18%, από τους υψηλότερους στην ΕΕ. Επιπλέον, σύμφωνα με την Τράπεζα της Ελλάδος, η επίτευξη των μεσοπρόθεσμων στόχων για τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια θα αυξήσει περαιτέρω τον δείκτη κεφαλαιακής επάρκειας.
Ολα τα παραπάνω, σύμφωνα με τον κ. Στουρνάρα, οδηγούν στο συμπέρασμα ότι οι μακροχρόνιες προβλέψεις του Ταμείου φαίνεται να έχουν ενσωματώσει μόνο κινδύνους αντί να αποτελούν ένα βασικό σενάριο
«Δεδομένου ότι το πρωτογενές πλεόνασμα της γενικής κυβέρνησης είναι πιθανό να φθάσει το 2% του ΑΕΠ, έναντι στόχου 0,5%, οι δημοσιονομικές προβλέψεις του Ταμείου εγείρουν πολλά ερωτήματα», κατά τον διοικητή της ΤτΕ.
«Χάνει την ευκαιρία να είναι δίκαιο με την ιστορία»
Για την εκ των υστέρων αξιολόγηση του προγράμματος του 2012, ο κ. Στουρνάρας αναφέρει πως η έκθεση αυτή ενώ περιέχει πολύ χρήσιμες πληροφορίες για την περίοδο που εξετάζει χάνει την ευκαιρία να είναι δίκαιη με την ιστορία, δεδομένου ότι επικρίνει όλους τους άλλους εκτός από το ΔΝΤ.
Σε ό,τι αφορά αυτό το σημείο, με την ιδιότητα του υπουργού Οικονομικών μεταξύ του Ιουλίου του 2012 και Ιουνίου 2014, επιβεβαιώνει ότι:
(Α) το ΔΝΤ πίεσε για όλο και περισσότερα μέτρα λιτότητας,
(Β) το ΔΝΤ είναι εν μέρει υπεύθυνο για τις καθυστερήσεις στο κλείσιμο της αξιολόγησης του 2013, δεδομένου ότι ήταν αδικαιολόγητες (με δεδομένη την τελική έκβαση), ζητώντας πρόσθετα παραμετρικά μέτρα δημοσιονομικής πολιτικής, ακόμη και όταν ήταν περισσότερο από σαφές ότι το 2013 οι δημοσιονομικές εξελίξεις οδηγούσαν προς μεγάλο πρωτογενές πλεόνασμα καθ΄ υπεραπόδοση,
(Γ) το ΔΝΤ επέμεινε στην πρόσθετη ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών αγνοώντας τις απόψεις των αρχών, της Τράπεζας της Ελλάδος και την ΕΚΤ, και αποδείχθηκε ότι κατάφωρα υπερεκτίμησε τις κεφαλαιακές ανάγκες και υποτίμησε τον αντίκτυπο στην οικονομία,
(Δ) το ΔΝΤ υποβάθμισε σταθερά την πρόοδο στις διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις, αγνοώντας, μεταξύ άλλων, τις εκτιμήσεις του ΟΟΣΑ.
