Των οικιών ημών εμπιπραμένων, ημείς περί Ε-Σου-Ρου (και άλλα συναρτώμενα) τυρβάζομεν. Και τα μεν εντός, ψηλά – χαμηλά, τα ξεπερνούμε. Ή μας ξεπερνούν. Τα εκτός όμως «βαίνουν ανεξελέγκτως καλπάζοντα». Και ουδείς τα επιμετρά. Παρότι σε δεδομένη στιγμή θα προσδιορίσουν επωδύνως «τα επικινδύνως επέκεινα». Οπως αυτά που διατυπώνονται (δίκην εθνικιστικής βουλιμίας) ένθεν και ένθεν των εθνικών ορίων.

Οσοι λοιπόν τυχόν νομίζουν ότι απλώς συνέπεσαν οι ανιστόρητες (πλην αυτοδήλως επικίνδυνες) αλβανικές κορόνες με το εθνικιστικό παραλήρημα Ερντογάν πλανώνται. Ή τουλάχιστον εθελοτυφλούν. Γιατί με βεβαιότητα το δεύτερο ενθαρρύνει τις πρώτες. Και οι πρώτες υποβοηθούν το δεύτερο. Επενεργώντας με δυναμικές «μετόπισθεν αντιπερισπασμού» εις βάρος της Ελλάδος. Η οποία (κατά δυστυχή συγκυρία) διέρχεται περίοδο δεινών περιστάσεων.

Η Αγκυρα φρόντισε απ’ αρχής να αναπτύξει (και να εμπεδώσει) ερείσματα σε στρατηγικής σημασίας βαλκανικές ζώνες. Από Αλβανία έως Κόσοβο και έως Βοσνία. Μέρος των οποίων διαλαμβάνει στα όρια του διακηρυγμένου νεοτουρκικού μεγαλοϊδεατισμού. Κληρονομικώ δικαιώματι, κατά Ερντογάν. Ή περίπου. Φροντίζοντας εξαρχής (με την καθεστωτική δηλαδή αλλαγή στην περιοχή) «να βάλει πόδι». Οχι θεωρητικά, αλλά με συγκεκριμένες πρακτικές, στα πλαίσια μακρόπνοου σχεδιασμού. Που ήδη αποδίδει ως στρατηγική επένδυση.

Ετσι, λοιπόν, αμέσως μετά την πτώση του σεχταριστικού καθεστώτος Χότζα (και με την Αλβανία να βολοδέρνει μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας) η Αγκυρα έσπευσε να συνδράμει οικονομικά και να ενισχύσει οπλικά τις υπό διάλυση αλβανικές δυνάμεις. Προάγοντας συν άλλοις ειδικά προγράμματα: α) Καταρτίσεως στρατιωτικών στελεχών. β) Χρηματοδοτήσεως επιχειρησιακών έργων υποδομής. γ) Ενισχύσεως και καθοδηγήσεως των ενεργειακών προγραμμάτων της χώρας. Αφού μέχρι και κυβερνητικά (και διοικητικά) στελέχη της Αλβανίας εκπαιδεύτηκαν με υποτροφίες σε τουρκικά πανεπιστήμια. Οπως ο επί ενεργειακών ζητημάτων υπουργός της. Και άλλωστε, όχι τυχαία, τα Τίρανα παρεσπόνδησαν όσον αφορά την οριοθέτηση της ΑΟΖ με την Ελλάδα στο Ιόνιο, την οποία ουσιαστικά είχαν συνομολογήσει! Πράγμα που θα έχει άδηλες συνέπειες στο άμεσο μέλλον. Δεδομένων και όσων προβάλλονται ανιστορήτως μεν, επιμόνως δε από την Αλβανία.

Είναι ακριβώς πέρα και από προφανές ότι τις διατυπούμενες τουρκικές βλέψεις στο Ανατολικό Αιγαίο, καθώς και στις νοτιοανατολικές παρυφές του (Καστελλόριζο) θα ακολουθούν (εν είδει αντηχείου) στην αντίπερα όχθη οι αλβανικές αξιώσεις. Ή τουλάχιστον οι ενέργειες που τείνουν να δημιουργήσουν περιπλοκές και να προκαλέσουν προβλήματα. Είτε με όρους ανεδαφικών διεκδικήσεων (Τσάμηδες). Είτε με μεθοδευμένες πρακτικές σταδιακής απορριζώσεως της ελληνικής μειονότητος από πατρογονικές περιοχές της. Εωλες πρακτικές, που έχουν ήδη ενεργοποιηθεί. Και που θα κλιμακωθούν, όπως δείχνουν οι διαθέσεις της αλβανικής ηγεσίας.

Υπό το φως αυτών των αδυσώπητων εκβιαστικών εξελίξεων, η Ελλάδα θα βιώσει καθόλου ήρεμες περιόδους στο αμέσως επόμενο διάστημα. Καθώς, πέραν αυτών (αλλ’ όχι άσχετων με αυτά) θα βρεθεί αντιμέτωπη με αυτόδηλες ευθύνες έναντι του Κυπριακού. Οπου θ’ αναγκασθεί εκ των πραγμάτων να συναινέσει ενδεχομένως: είτε σε δραματικούς συμβιβασμούς (που ήδη δρομολογούνται). Είτε σε στήριξη της Κύπρου σε όσα θα προκύψουν από τυχόν νέο αδιέξοδο. Που σημαίνει (με βεβαιότητα) διαχείριση της γεωπολιτικής διαιρέσεως. Δηλαδή της οριστικής διχοτομήσεως, όπως την εμεθόδευσαν δόλιοι σχεδιασμοί! Από την οποία και θ’ αναπαραχθούν κρισιμότερες περιπλοκές και αυτονοήτως επικινδυνότερες αντιπαραθέσεις.

Αυτά όλα μπορεί να επικαλύπτονται κάτω από τη σκόνη που ξεσηκώνεται από τις εσωτερικές τριβές και από τις εκκωφαντικές εκρήξεις των ημεδαπών διαπαραταξιακών παθών. Αλλά ούτε αναστέλλονται ούτε περιστέλλονται. Αντιθέτως, ανατείνουν διαστελλόμενα. Συναποτελώντας την άλλη (και κρισιμότερη) διάσταση του ελληνικού προβλήματος. Που και αν ακόμη θέλουμε να την αγνοήσουμε θα μας την υπενθυμίζουν οι τόνοι της όμορης (και επιθετικής) μισαλλοδοξίας.

Τελευταία Νέα