Υπέρ της ανάδειξης υπουργού Οικονομικών της ΕΕ, ο οποίος θα είναι υπόλογος στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, τάχθηκε ο επίτροπος Οικονομικών Υποθέσεων, Πιερ Μοσκοβισί, μιλώντας σε συνέδριο του Κέντρου Ευρωπαϊκών Πολιτικών Μελετών (CEPS) στις Βρυξέλλες με θέμα τη δυνατότητα δημιουργίας κοινού ευρωπαϊκού επιδόματος ανεργίας.

Ο Π. Μοσκοβισί εξέφρασε την πεποίθηση πως υπάρχει ανάγκη «βαθιάς» μεταρρύθμισης της διακυβέρνησης της ΕΕ και εφόσον γίνει δυνατή η δημιουργία ευρωπαϊκού υπουργείου Οικονομικών, τότε θα μπορούσε να αναλάβει και τη δημιουργία ενός κοινού Ταμείου Ανεργίας.

«Προσωπικά είμαι της άποψης πως ένα κοινό Ταμείο Ανεργίας θα μπορούσε να λειτουργήσει ως ένας πολλά υποσχόμενος σταθεροποιητής», υπογράμμισε ο γάλλος επίτροπος, ενώ παράλληλα τάχθηκε υπέρ μιας «δημοσιονομικής ένωσης», επισημαίνοντας ωστόσο πως «πολλά πρέπει να γίνουν ακόμα για να υπάρξει μεγαλύτερη σύγκλιση στην ευρωζώνη».

«Υπάρχουν σημαντικά εμπόδια, ειδικά μετά το βρετανικό δημοψήφισμα, ωστόσο υπάρχει και η ευκαιρία να βγούμε πιο δυνατοί από αυτό. Το να γυρίσουμε πίσω δεν αποτελεί επιλογή» κατέληξε ο επίτροπος.

«Πρακτικές και πολιτικές δυσκολίες»

Σε πάνελ συζήτησης επί του θέματος του κοινού Ταμείου Ανεργίας, ο ιταλός υπουργός Οικονομικών Πιερ Κάρλο Πάντοαν υπογράμμισε πως ένα τέτοιο βήμα είναι τώρα πιο αναγκαίο από ποτέ καθώς «βρισκόμαστε σε κρίσιμη φάση» λόγω Brexit, αλλά και προηγουμένως η ΕΕ δεν παρουσίαζε «ικανοποιητικά αποτελέσματα» ως προς την «εξάλειψη των αποκλίσεων στα κοινωνικά επιδόματα».

Από την πλευρά του ο βέλγος υπουργός Απασχόλησης Κρις Πέετερς επισήμανε τις πρακτικές και πολιτικές δυσκολίες που ενδέχεται να έχει ένα τέτοιο εγχείρημα, όπως για παράδειγμα το ό,τι υπάρχουν σημαντικές αποκλίσεις στα επίπεδα ανεργίας ανάμεσα στις χώρες, αλλά και πως δεν υπάρχει εναρμόνιση στη νομοθεσία των κρατών-μελών περί απολύσεων.

Το συνέδριο συνδιοργανώθηκε από το CEPS, την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και την προεδρία της Σλοβακίας, της οποίας πρωτοβουλία αποτελεί η επαναφορά της συζήτησης ένα κοινό Ταμείο Ανεργίας.

To CEPS δημοσίευσε πρόσφατα έκθεση η οποία εξετάζει πώς ένα κοινό Ταμείο Ανεργίας για τις χώρες τις ευρωζώνης θα μπορούσε να λειτουργήσει ως «υπερεθνικός αυτόματος σταθεροποιητής για την ΟΝΕ».