Δύο εβδομάδες μετά τον σεισμό που προκάλεσε ο πρώτος γύρος των προεδρικών εκλογών στην Αυστρία –κυρίως λόγω της επικράτησης, με ένα πρωτοφανές ποσοστό 31,5% των ψήφων, του υποψήφιου του ακροδεξιού Κόμματος των Ελευθέρων (FPO) Νόρμπερτ Χόφερ αλλά και λόγω του αποκλεισμού για πρώτη φορά στη μεταπολεμική ιστορία των υποψηφίων των δύο κομμάτων που συγκυβερνούν τη χώρα από το 2008, των Σοσιαλδημοκρατών (SPO) και του Λαϊκού Κόμματος (OVP) –ο ομοσπονδιακός καγκελάριος και αρχηγός του SPO Βέρνερ Φάιμαν παραιτήθηκε χθες από όλα τα αξιώματά του. Τα ηνία της Αυστρίας αναλαμβάνει προσωρινά ο μέχρι χθες αντικαγκελάριος και επικεφαλής του OVP Ράινχολντ Μιτερλένερ. Τα ηνία των Σοσιαλδημοκρατών αναλαμβάνει προσωρινά ο δήμαρχος της Βιέννης Μίκαελ Χόιπλ. Κανένα από τα δύο αυτά προσωρινά μέτρα ωστόσο δεν αρκεί ώστε να εκτονωθεί η πολιτική κρίση στην οποία έχει βυθιστεί η χώρα γενικότερα, και το SPO ειδικότερα. Και εκκρεμεί πάντα ο κίνδυνος να αποκτήσει η Αυστρία στις 22 Μαΐου τον πρώτο ακροδεξιό πρόεδρο στην Ευρώπη –ο Νόρμπερτ Χόφερ θα αναμετρηθεί με τον Αλεξάντερ βαν ντερ Μπέλεν, τον ανεξάρτητο πρώην καθηγητή Πανεπιστημίου που στηρίζεται από τους Πράσινους.

Από το βράδυ του πρώτου εκλογικού γύρου και εξής οι σοσιαλδημοκρατικές φωνές που αξίωναν την παραίτηση του Φάιμαν γίνονταν όλο και πιο δυνατές. Ο απερχόμενος καγκελάριος της Αυστρίας χρεωνόταν τη στροφή των 180 μοιρών που έκανε στο ζήτημα της προσφυγικής κρίσης, το κλείσιμο των συνόρων και την επιβολή ποσοστώσεων που απομάκρυναν από το SPO δύο κομμάτια του εκλογικού του σώματος, εκείνους που προτίμησαν τελικά το «πρωτότυπο», το FPO, όπως και εκείνους που προτίμησαν τους Πράσινους ή το Neos, τους αυστριακούς φιλελεύθερους. Χρεωνόταν όμως από ορισμένους εντός των Σοσιαλδημοκρατών και τη σθεναρή εναντίωσή του στη σύναψη συμμαχιών με την Ακροδεξιά, η οποία απολαμβάνει ενός νέου, φωτογενούς, χαμογελαστού και ευγενικού προσωπείου –του προεδρικού υποψηφίου της Νόρμπερτ Χόφερ. Οπως επίσης και τους χειρισμούς του στο πλαίσιο του «μεγάλου συνασπισμού», τη θεωρούμενη ως «ενδοτικότητά» του απέναντι στους συντηρητικούς εταίρους των Σοσιαλδημοκρατών. Στην πραγματικότητα, είναι θύμα ενός (ακόμα) σοσιαλδημοκρατικού ευρωπαϊκού κόμματος χωρίς πυξίδα καθώς και ενός ευρύτερου φαινομένου, της απόρριψης του συνδυασμού Σοσιαλδημοκρατών και Συντηρητικών που κυβερνούν την Αυστρία, είτε εναλλάξ είτε από κοινού, από το 1945.

Ο υπουργός Καγκελαρίας Γιόζεφ Οστερμαγερ υπαινίχθηκε, εμμέσως πλην σαφώς, το Σάββατο πως το SPO θα μπορούσε να συνεργαστεί με το FPO σε περιφερειακό και δημοτικό επίπεδο, εκεί δηλαδή όπου κρατείται μεγάλο μέρος της πολιτικής εξουσίας στην ομόσπονδη Αυστρία, παραμένοντας παράλληλα σε χωριστά στρατόπεδα σε εθνικό επίπεδο. Στην πραγματικότητα, η Διοικούσα Επιτροπή των Σοσιαλδημοκρατών είχε προγραμματίσει για χθες το απόγευμα μια κρίσιμη συνεδρίαση κατά την οποία ήθελε αφενός να συζητήσει τη μελλοντική πορεία του κόμματος, αφετέρου να αποφανθεί ως προς την παραμονή ή μη του Φάιμαν στην κεφαλή του SPO. Σύμφωνα με τη «Monde», ο απερχόμενος καγκελάριος «δεν εφείσθη προσπαθειών, όλο το Σαββατοκύριακο, προκειμένου να παραμείνει στο πόστο του. Φαίνεται όμως πως ανάλογες προσπάθειες προς την αντίθετη κατεύθυνση έκανε και ο ισχυρός σοσιαλδημοκράτης δήμαρχος της Βιέννης, ο Μίκαελ Χόιπλ. Ο οποίος κατάφερε τελικά να πείσει τους υπευθύνους των περιφερειακών ομοσπονδιών να τον ακολουθήσουν στην επιθυμία του να στείλει ένα καθαρό πολιτικό μήνυμα στους ψηφοφόρους και στην Ευρώπη ανάμεσα στους δύο γύρους των προεδρικών εκλογών»: να αντικαταστήσει τον καγκελάριο πριν αλλάξει πολιτικό χρώμα η προεδρία της δημοκρατίας.

«Εχω πλήρη κάλυψη (…) ισχυρή στήριξη εντός του κόμματος; Πρέπει να ομολογήσω πως η απάντηση είναι όχι» δήλωσε χθες ο Φάιμαν έπειτα από μια συνάντησή του με στελέχη του SPO, θέλοντας προφανώς να προκαταλάβει την κρίσιμη συνεδρίαση της Διοικούσας Επιτροπής του κόμματος. «Αυτή η χώρα χρειάζεται έναν καγκελάριο που να έχει την πλήρη στήριξη του κόμματος. Η κυβέρνηση χρειάζεται μια νέα αρχή με δύναμη. Οποιος δεν έχει αυτή τη στήριξη δεν μπορεί να ανταποκριθεί σε αυτό το καθήκον» πρόσθεσε, δηλώνοντας ευγνώμων που μπόρεσε να προσφέρει τις υπηρεσίες του και υπεραμυνόμενος παράλληλα την απόφασή του να βάλει ένα τέλος στην πολιτική των ανοικτών συνόρων που είχε ακολουθήσει αρχικά η Αυστρία, στα βήματα της Ανγκελα Μέρκελ. «Είμαι υπερήφανος που η χώρα μου έδωσε άσυλο σε δεκάδες χιλιάδες ανθρώπους, θα ήταν όμως ανεύθυνο να μην είχαμε λάβει και τα δικά μας μέτρα» δήλωσε.

Τελευταία Νέα