Σε νέα φάση μπαίνει ο κυβερνητικός εμφύλιος για τις ιδιωτικοποιήσεις μετά την απόφαση που έχει λάβει το Μαξίμου, μία σειρά από ώριμες συμφωνίες να αποτελέσουν το πρώτο στίγμα της στροφής του υπέρ της επιχειρηματικότητας.

Σε αυτήν ακριβώς την επικοινωνιακή προσπάθεια εντάσσεται η πανηγυρική τελετή που διοργανώνει την επόμενη Παρασκευή 8 Απριλίου η κυβέρνηση στο Ζάππειο για την υπογραφή της σύμβασης μεταξύ ΤΑΙΠΕΔ και COSCO με αντικείμενο την παραχώρηση του ΟΛΠ.

Την κορδέλα αυτού του αριστερού «success story» θα κόψει ο ίδιος ο Αλέξης Τσίπρας και αφού νωρίτερα θα έχει υπογραφεί η σύμβαση στο Μαξίμου, παρουσία του ισχυρού άνδρα της China Ocean Shipping Corporation Ξου Λιρόνγκ, πρεσβευτών, και του μισού Υπουργικού Συμβουλίου. Ανάμεσα στους δέκα και πλέον υπουργούς που αναμένεται να παρευρεθούν στην τελετή, ξεχωρίζουν οι Καμμένος, Παππάς, Τσακαλώτος, Σταθάκης, Φλαμπουράρης καθώς και αυτοί που σηκώνουν ακόμη δημοσίως τη σημαία κατά των αποκρατικοποιήσεων, δηλαδή οι Σπίρτζης και Δρίτσας.

ΑΛΛΑΓΕΣ ΣΤΟ ΔΣ ΤΟΥ ΟΛΠ. Αυτό δεν σημαίνει ότι τα αντάρτικα θα σταματήσουν, αφορμές άλλωστε υπάρχουν πολλές. Μία τέτοια ακριβώς ήταν για τον Θοδωρή Δρίτσα η αλλαγή που έγινε χθες από το ΤΑΙΠΕΔ στη 13μελή σύνθεση του Διοικητικού Συμβουλίου του ΟΛΠ σε πρόσωπα επιρροής του υπουργού Ναυτιλίας. Η κίνηση είχε κριθεί επιβεβλημένη μετά το «πραξικόπημα» της πλειονότητας των μελών του ΔΣ τον περασμένο Ιανουάριο, τα οποία είχαν ζητήσει από την αρχή διαπραγμάτευση με το Δημόσιο.

Ηταν αναμενόμενο η αλλαγή να δώσει αφορμή στον Δρίτσα για νέο ξέσπασμα. Μέσω δηλώσεών του στην «Εφημερίδα των Συντακτών», ο υπουργός χαρακτήρισε «αδικαιολόγητη» την πρωτοβουλία Πιτσιόρλα, μίλησε για ανθρώπους που «τιμωρούνται επειδή στάθηκαν όρθιοι και αξιοπρεπείς», ενώ άφησε τις γνωστές αιχμές για την ιδιωτικοποίηση.

Τελικά και με προφανή στόχο να ηρεμήσουν τα πνεύματα, αντικαταστάθηκαν λιγότερα μέλη από όσα προέβλεπε το αρχικό σχέδιο. Η έκτακτη Γενική Συνέλευση του οργανισμού ενέκρινε μόνο δύο αλλαγές, κάτι που σημαίνει ότι επί συνόλου 13 μελών, ναι μεν περιορίζεται η «δύναμη πυρός» Δρίτσα, ο τελευταίος όμως συνεχίζει να έχει τέσσερις ανθρώπους της επιρροής του. Στόχος ήταν να μη διαταραχθούν οι πολιτικές ισορροπίες στο μεγάλο λιμάνι.

Οπως και να έχει, όμως, με την καρατόμηση των δύο δικών του η δυνατότητα Δρίτσα να παίζει «κατενάτσιο» από μέσα περιορίζεται. Σε αυτό το σουρεαλιστικό ελληνικό αριστερό σκηνικό, ο λάβρος κατά της ιδιωτικοποίησης υπουργός Ναυτιλίας θα κάθεται την επόμενη Παρασκευή στην πρώτη σειρά των επισήμων κατά την τελετή στο Ζάππειο. Εφόσον φυσικά παραστεί και δεν έχουμε καμιά χτυπητή απουσία όπως εκείνη του Παναγιώτη Ρουμελιώτη την περασμένη Τετάρτη από την τελετή για τα 15 χρόνια λειτουργίας του Ελευθέριος Βενιζέλος, η οποία πυροδότησε ακόμη και σενάρια παραίτησής του.

ΚΑΙ Ο ΣΠΙΡΤΖΗΣ. Εκτός από τον Δρίτσα, την επόμενη Παρασκευή στο Ζάππειο τα βλέμματα θα είναι φυσικά στραμμένα και στον Χρήστο Σπίρτζη. Τηρεί εδώ και ένα μήνα σιγή ασυρμάτου, καθώς έχει να ακουστεί από τα τέλη Φεβρουαρίου όταν έστειλε επιστολή στον Ρουμελιώτη καλώντας τον να θέσει στο ΔΣ του Ελευθέριος Βενιζέλος το φλέγον θέμα για την επέκταση παραχώρησης της σύμβασής του.
Δεν ισχύει το ίδιο με τον τρίτο υπουργό που αντιμάχεται «σθεναρά» τις αποκρατικοποιήσεις, τον Πάνο Σκουρλέτη. Οπου σταθεί κι όπου βρεθεί ο υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας δεν κρύβει τα «καλά του λόγια» για τον Πιτσιόρλα και το ΤΑΙΠΕΔ. Συνέβη και την Πέμπτη κατά τη διάρκεια συνέντευξης που παραχώρησε –κάτι σαν απολογισμό έργου της μέχρι τώρα θητείας του –όπου και επέμεινε ότι οι αποκρατικοποιήσεις για τις οποίες έχει δεσμευτεί η κυβέρνηση δεν θα ξεπεράσουν τις 9 (+2 που προστέθηκαν εσχάτως), επανέλαβε ότι το ΤΑΙΠΕΔ δεν χαράσσει πολιτική κ.ο.κ.

Πράγματι, η κυβέρνηση ισχυρίζεται ότι δεν θα γίνουν άλλες ιδιωτικοποιήσεις πέραν των όσων βρίσκονται σε εξέλιξη, τη διαψεύδει όμως το Μνημόνιο που η ίδια ψήφισε. Εξάλλου τα κοινοβούλια της Γερμανίας και της Ολλανδίας από τα οποία πέρασε το ελληνικό πρόγραμμα τον περασμένο Αύγουστο ψήφισαν για 23 αποκρατικοποιήσεις, όχι για 9.

Την αλήθεια για το τι ακριβώς θα ιδιωτικοποιηθεί και με ποιον τρόπο θα τη μάθουμε μόνο όταν δούμε το τελικό κείμενο της συμφωνίας με τους δανειστές με την ολοκλήρωση της αξιολόγησης.

Μέχρι τότε το κρυφτούλι με τον αριθμό των αποκρατικοποιήσεων θα συνεχίζεται. Οσο για την κόντρα υπουργών με το ΤΑΙΠΕΔ, ακόμη και όταν αυτό ενταχθεί στο νέο Ταμείο, θα συνεχίσει να υποβόσκει.

Ταυτόχρονα όμως, ως δείγμα αποδοχής της πραγματικότητας, το Μαξίμου θα παίζει ολοένα και περισσότερο το παιχνίδι των αποκρατικοποιήσεων. Οχι φυσικά επειδή ξαφνικά συμφώνησε ιδεολογικά αλλά επειδή η ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ έχει συνειδητοποιήσει πλέον ότι αποτελούν το εισιτήριο, το όχημα για να παραμείνει στην εξουσία, αφού πρέπει να εφαρμόσει όσα υπέγραψε.

Υπό αυτό το πρίσμα, ευκολονόητη είναι η στροφή Σκουρλέτη για την επένδυση στις Σκουριές και η δήλωσή του για «αναγκαίο συμβιβασμό με τους Καναδούς και την τοπική κοινωνία». Ανάλογα βήματα από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ θα δούμε σε πάρα πολλά μέτωπα που αφορούν ευαίσθητες ιδιωτικοποιήσεις και επενδύσεις, εναντίον των οποίων κάποτε ύψωνε μαύρες σημαίες.