Από την επιχείρηση «Καθαρά Χέρια» του Αντόνιο ντι Πιέτρο μέχρι το μανιφέστο της ταβέρνας του Μπαϊρακτάρη η απόσταση είναι χαοτική. Ομως οι συμβολισμοί έχουν τη σημασία τους. Πόσω μάλλον αν το πρόσωπο που συνδέει το χθες με το σήμερα είναι ο Δημήτρης Παπαγγελόπουλος. Είναι η διάσταση που φρόντισαν να αναδείξουν αμφότεροι Φώφη Γεννηματά και Σταύρος Θεοδωράκης σώζοντας την τιμή της Κεντροαριστεράς. Χτύπησαν τον Αλέξη Τσίπρα εκεί που πονάει: στην ανίερη συμμαχία του με στοιχεία του παλαιού (και δη καραμανλικού) συστήματος. Και στο διακηρυχθέν, αλλά ανύπαρκτο, όπως υπογράμμισαν, «ηθικό πλεονέκτημα» της δεύτερη φορά Αριστεράς.

Ισως, πάλι, να ανέδειξαν αυτά τα στοιχεία γιατί είναι πολλά αυτά που τους χωρίζουν. Αλλά αυτό που σίγουρα τους ενώνει είναι το κακό παρελθόν της ΝΔ (και οι διαδρομές του με τον ΣΥΡΙΖΑ), προκειμένου ο καθένας να θωρακίσει το σχήμα του και το κοινό του. Η πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ που έριξε πρώτη το «καρφί» του Μπαϊρακτάρη εγκάλεσε μάλιστα τον Πρωθυπουργό για το γεγονός ότι δεν έσκισε ούτε τα Μνημόνια ούτε τη… γάτα. Λίγο αργότερα, ο επικεφαλής του Ποταμιού καλούσε τον Πρωθυπουργό αντί να διαμαρτύρεται για τις 13 νομοθετικές ρυθμίσεις της ΝΔ που παρουσίασε στην πρωτολογία του, να τις καταργήσει με έναν νόμο, όπως θα καταργούσε το Μνημόνιο. Αλλά αυτή ήταν η πιο light εκδοχή για τα πεπραγμένα της κυβέρνησης στην ομιλία του Σταύρου Θεοδωράκη, που ήταν μάλλον η πιο δυνατή του εμφάνιση στη Βουλή μέχρι σήμερα. Μίλησε για τη «δεξιά μεταγραφή» του Δημήτρη Παπαγγελόπουλου στον ΣΥΡΙΖΑ –τον συνέκρινε ειρωνικά με τον Ντι Πιέτρο -, θύμισε τις υποθέσεις που ανέλαβε και κατέληξαν στο αρχείο, χαρακτήρισε «δύο σε ένα» τη Βασιλική Θάνου και συνδέοντας τα δύο πρόσωπα μίλησε για συστήματα που γεννήθηκαν από τους συντηρητικούς της χώρας και που τώρα υιοθετούνται με ενθουσιασμό από «τους συντηρητικούς της Αριστεράς».

Επιχειρώντας και πάλι να εκθέσει τη συμμαχία του ΣΥΡΙΖΑ με στοιχεία της ΝΔ, η Φώφη Γεννηματά φρόντισε να υπενθυμίσει ότι είναι ο Αλέξης Τσίπρας αυτός που λέει «όχι» στην πρόταση του ΠΑΣΟΚ να συσταθεί Εξεταστική Επιτροπή για την οικονομία που θα αφορά ολόκληρη την περίοδο από το 2002 μέχρι σήμερα. Την ίδια ώρα, προσπάθησε να κάνει διακριτό το πολιτικό της στίγμα, αναφερόμενη σε πρωτοβουλίες του ΠΑΣΟΚ που ο ΣΥΡΙΖΑ δεν στήριξε. Ζήτησε από τον Πρωθυπουργό να παραιτηθεί. Δεν ζήτησε, όμως, εκλογές. Ούτε υιοθέτησε εξίσου υψηλούς τόνους με τον Θεοδωράκη.

Η Γεννηματά απευθύνθηκε στο κοινό της. Ο Θεοδωράκης, αν και φάνηκε να συμπλέει μαζί της σε βασικά σημεία, έμοιαζε να απευθύνεται περισσότερο στο κεντρώο κοινό που διεκδικεί και ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Ισως αυτό να εξηγεί τους υψηλότερους τόνους που επέλεξε σε σχέση με την πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ. Ισως πάλι κανένας από τους δύο να μην έχει αποφασίσει με ποιους θα πάει και ποιους θα αφήσει. Για την ώρα, η σύμπλευση που διαφάνηκε χθες το βράδυ και σε επίπεδο εντυπώσεων, καθώς οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ χειροκροτούσαν με θέρμη τον επικεφαλής του Ποταμιού, φαίνεται να βολεύει τη Γεννηματά. Μπορεί κάλλιστα να ισχυριστεί ότι ήταν σωστή η πρότασή της για συμπόρευση των δυνάμεων της Κεντροαριστεράς και ότι ήδη αποδίδει.