Ηταν, σύμφωνα με πολλούς αναλυτές, ο μεγαλύτερος κίνδυνος με το οποίο θα ερχόταν αντιμέτωπο το Εργατικό Κόμμα μετά την ανάδειξη του Τζέρεμι Κόρμπιν στην ηγεσία του. Και δεν ήταν αυτός να χάσει στις εκλογές και να φορτωθεί ακόμη μία ήττα –ακόμη κι αν ήταν η τρίτη στη σειρά. Αλλά να χάσει το ειδικό του βάρος στην πολιτική σκηνή. Να γίνει, όπως θα έλεγε ένας Αγγλος, irrelevant.

Ηταν ένας κίνδυνος που δεν φαίνεται να άφηνε αδιάφορο ούτε τον ίδιο τον Κόρμπιν. Ο «αταξινόμητος μαρξιστής», σύμφωνα με τον προσδιορισμό που έχει επιφυλάξει ο ίδιος στον εαυτό του, εγκατέλειψε τη ρητορική που πολλοί Εργατικοί θεωρούσαν ακραία.

Σε αυτούς τους πέντε μήνες που βρίσκεται στην ηγεσία, ο Κόρμπιν έχει διατηρήσει το Εργατικό Κόμμα στην ίδια κατηγορία –στο Κέντρο και λίγο αριστερά του Κέντρου. Αυτό δεν σημαίνει ωστόσο ότι δεν έχει φλερτάρει με την αυτοϋπονόμευση σε κάποιες περιπτώσεις –μια τέτοια ήταν η αρνητική θέση απέναντι στο ενδεχόμενο επέμβασης στη Συρία μετά τις τρομοκρατικές επιθέσεις στο Παρίσι, όταν η Βουλή των Κοινοτήτων σειόταν από το χειροκρότημα στον Εργατικό σκιώδη υπουργό Εξωτερικών Χίλαρι Μπεν, ο οποίος εξηγούσε γιατί η Βρετανία έπρεπε να συμμετάσχει σε μια τέτοια επιχείρηση.
Το ερώτημα από χθες είναι εάν το Εργατικό Κόμμα φλερτάρει ακόμη μία φορά με την αυτοϋπονόμευση. Και αν από τον χώρο πέριξ του Κέντρου όπου κινείται από την ημέρα της γέννησής του –πότε πιο αριστερά και πότε πιο δεξιά –μετακινείται όχι προς τον ακόμη πιο αριστερό χώρο που είναι οικείος στον Κόρμπιν αλλά προς αυτόν που τα χρόνια της κρίσης διαμορφώθηκε ως «αντισυστημικός».

Ο Γιάνης Βαρουφάκης δεν έχει ασφαλώς τέτοια τεκτονική δύναμη. Ο ρόλος του συμβούλου που του ανέθεσε όμως ο ίδιος ο Κόρμπιν δείχνει ότι ο ηγέτης των Εργατικών ελκύεται από την ιδέα να κάνει ένα μικρό άλμα σε αυτή την κατεύθυνση.

ΔΙΑΚΡΙΤΟΣ ΡΟΛΟΣ. Ο ρόλος του Βαρουφάκη στο Εργατικό Κόμμα είναι διακριτός –αν εξαιρέσει κανείς την ασάφεια της δήλωσης του ίδιου του Κόρμπιν ότι θα συμβουλεύεται τον έλληνα οικονομολόγο «σε κάποιον βαθμό». Ο βρετανός ηγέτης πάντως φαίνεται να υπολογίζει στη ζώσα εμπειρία του έλληνα πρώην υπουργού. «Ο Βαρουφάκης έχει ενδιαφέρον γιατί έχει περάσει από όλες τις διαπραγματεύσεις με την ΕΚΤ, την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο» φέρεται να δήλωσε ο ηγέτης των Εργατικών στη λονδρέζικη εφημερίδα «Islington Tribune».

Η ΛΙΤΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΤΟ BREXIT. Ο Κόρμπιν αναφέρθηκε και στην πολιτική σύμπνοια με τον Αλέξη Τσίπρα. «Είμαστε και οι δύο κατά της λιτότητας. Και προκαλούν ανησυχία και στους δύο η δραστηριότητα και η εξουσία της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας».

Με αυτές τις δηλώσεις ο ηγέτης των Εργατικών δεν θυμήθηκε ακριβώς τον παλιό εαυτό του. Στο δημοψήφισμα του 1975 ο Κόρμπιν είχε ψηφίσει κατά της ένταξης της Βρετανίας στην Ευρωπαϊκή Ενωση. Σήμερα τάσσεται υπέρ της παραμονής της χώρας του στην ΕΕ. Σε αυτό το σημείο η σύγκλιση δεν είναι με τους πάσης φύσεως αντισυστημικούς αλλά με τους συντηρητικούς του Ντέιβιντ Κάμερον.

Η κυβέρνηση λέει ότι το Brexit θα οδηγούσε τη Βρετανία σε μια δεκαετία αβεβαιότητας. «Θα χρειαστεί τουλάχιστον μία δεκαετία για να διαπραγματευτούμε πρώτα την έξοδό μας από την ΕΕ, δεύτερον τις μελλοντικές μας συμφωνίες με την ΕΕ και τρίτον τις εμπορικές μας σχέσεις με τις χώρες που δεν ανήκουν στην ΕΕ» αναφέρεται σε ανακοίνωση της κυβέρνησης. Η επιχειρηματολογία του Κόρμπιν, πάλι, κινείται γύρω από το κράτος πρόνοιας και τους εργαζομένους. Η παραμονή μας στην ΕΕ –λέει –είναι ο καλύτερος τρόπος για την προστασία τους. Κατά του Brexit είναι και ο Γιάνης Βαρουφάκης. Κι ας είναι ο άνθρωπος που φλέρταρε τόσο πολύ με το Grexit.