Πρόκειται σίγουρα για μια ιστορική ειρωνεία. Η χώρα με τα περισσότερα κρούσματα ύποπτων αγώνων, που βρίσκεται μονίμως σε μια συστελλόμενη ποδοσφαιρική αξία, διεκδικεί στο πρόσωπο του Θεόδωρου Θεοδωρίδη τη δεύτερη ισχυρότερη θέση στο ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο.

Οι Ευρωπαίοι δεν κάνουν βέβαια καμία χάρη στον έλληνα αξιωματούχο. Μοναδικό τους κριτήριο είναι το έργο που έχει παρουσιάσει τα τελευταία χρόνια ως διευθυντής του τμήματος των εθνικών ομοσπονδιών και ως αναπληρωτής γενικός γραμματέας.

Ωστόσο, η εξ αίματος σύνδεσή του με τον αντιπρόεδρο του Ολυμπιακού Σάββα Θεοδωρίδη –πατέρας του –αποτελεί για πολλούς ενδημούντες τη χώρα μας, λάτρεις της ολιστικής θεωρίας, περίπτωση casus belli.

Τα αλυχτίσματά τους δίνουν τροφή στο διεθνή Τύπο που δεν χάνει ευκαιρία να συνδέει τη διαδικασία εκλογής του αντικαταστάτη τού προσφάτως εκλεγέντος προέδρου της FIFA Τζιάνι Ινφαντίνο στη δεύτερη πιο ισχυρή θέση του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου με τις εκκρεμότητες του ηγέτη του Ολυμπιακού με τη Δικαιοσύνη.

Η ναΐφ ποδοσφαιρική τους κουλτούρα αντιλαμβάνεται την ανέλιξη του Θεόδωρου Θεοδωρίδη στα ποδοσφαιρικά αξιώματα ως αντέρεισμα του Ολυμπιακού στους εχθρούς του.

Προφανώς αγνοούν πως ο δαλτονισμός, κοινώς η αχρωματοψία, χαρακτηρίζει τους άρχοντες της UEFA. Στις εξαιρέσεις, η καμαρίλα λειτουργεί ως ασφαλιστική δικλίδα περιχαρακώνοντας κινήσεις και αποφάσεις. Η UEFA δεν λειτουργεί ως άνδηρο πάνω στο οποίο μπορεί να χτίζει ο καθείς το ποδοσφαιρικό του αυθαίρετο.

Τελευταία Νέα