Ενας από τους πιο κακούς ανθρώπους που περπάτησαν στη Γη, ο Αδόλφος Χίτλερ, θεωρούσε πως ο πιο δίκαιος νόμος είναι ο νόμος της ζούγκλας γιατί επιτρέπει στον πιο δυνατό να επιβιώσει.

Αναζητώντας τους πιο δυνατούς στη ζούγκλα της ναζιστικής Γερμανίας, ο Χίτλερ τοποθετούσε δύο ή και περισσότερους συμβούλους σε νευραλγικούς τομείς της διοίκησης. Ουσιαστικά, έβαζε αγρίμια μέσα σε κλουβιά και απολάμβανε τη μάχη τους για επιβίωση.

Ο νόμος της ζούγκλας έχει γίνει μέρος της λειτουργίας και των ποδοσφαιρικών ομάδων.

Στα άδυτα των αποδυτηρίων βρίσκεται σε εξέλιξη μια μάχη μεταξύ των ισχυρότερων εγώ για την τελική επικράτηση.

Το θέμα επανέφερε στην επικαιρότητα ο σερ Αλεξ Φέργκιουσον με το δεύτερο βιβλίο του, το «Leading», που κυκλοφορεί από την Τρίτη στη Βρετανία.

Ο Σκωτσέζος περιγράφει τη σκηνή που έπεισε τα αφεντικά του στη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ πως δεν είναι δυνατόν ένας ποδοσφαιριστής, ο Ρούνι, να παίρνει περισσότερα χρήματα απ’ αυτόν. Θεωρούσε δηλαδή τον εαυτό του πάνω απ’ όλους και όλα στο βασίλειο του Ολντ Τράφορντ.

Κάπως έτσι νιώθει και ο Ζοζέ Μουρίνιο στην Τσέλσι και αντέδρασε σαν «βασιλιάς της ζούγκλας» απέναντι στη φυσικοθεραπεύτρια Εύα Καρνέιρο γιατί απλά έκανε σωστά τη δουλειά της. Ο Πορτογάλος προτίμησε να μπλέξει με δικαστήρια και μηνύσεις από το να ζητήσει μια απλή συγγνώμη.

Μάλλον δεν θα έχει διαβάσει τον μύθο του Αισώπου «Το λιοντάρι και το ποντίκι».