Είναι μια σταλιά. Περίεργο πλάσμα. Το πρόσωπό του λευκό, σαν να φορά μάσκα. Το σώμα του μπρούντζινο με πολλά κενά. Το όνομά του, Πονοσυλλέκτης. Είναι το ον που φαντάστηκε η εικαστικός Μαρία Λοϊζίδου και θεώρησε ότι έχουμε περισσότερο ανάγκη στις μέρες μας. Και το οποίο αποφάσισε να αφήσει ελεύθερο μπροστά στο Δίπυλο, την κεντρική πύλη εισόδου στην αρχαία Αθήνα από τον Πειραιά. Αν και ο Πονοσυλλέκτης δείχνει ικανός παρά το μικρό του δέμας να σηκώσει στις πλάτες του κάθε πόνο, προτεραιότητα φαίνεται να έχει εκείνος του αποχωρισμού και του θανάτου. Οχι μόνο επειδή βρίσκεται στον αρχαιολογικό χώρο του Κεραμεικού, του σπουδαιότερου αρχαίου νεκροταφείου της Αθήνας –εκεί όπου υλοποιείται για δεύτερη χρονιά η δράση «Εργο στην πόλη» του οργανισμού ΝΕΟΝ σε επιμέλεια Συραγώς Τσιάρα -, αλλά κι επειδή μέχρι να φτάσουμε σε αυτόν έχουν προηγηθεί πέντε προηγούμενες στάσεις – έργα τέχνης που με τον τρόπο τους μιλούν για την απώλεια και τη μνήμη.

Διάφανα, διακριτικά και απλωμένα σε διαφορετικά σημεία που για να τα εντοπίσεις χρειάζεσαι τον ειδικό χάρτη. Πλεγμένα από νήμα ανοξείδωτου χάλυβα, εκείνα που βρίσκονται μέσα στο Μουσείο εγκλωβίζουν τις νεαρές εργαστίνες που ύφαιναν τον πέπλο προς τιμήν της θεάς Αθηνάς ή τον φοίνικα που έστεκε πλάι στον Αίαντα πριν από την αυτοκτονία του, όπως τον φαντάστηκε ο αγγειογράφος Εξηκίας στον περίφημο αμφορέα του. Σε άλλο σημείο, το νήμα έχει πάρει τη μορφή αγγείων που κρέμονται από τα δέντρα και σε ένα τρίτο έχει μεταμορφωθεί σε αιώρα με πλεγμένα ονόματα νεκρών. Ενα ζευγάρι που η κοπέλα πληγώνει τα χέρια της πλέκοντας και στην άλλη ένα αγόρι ξηλώνει το ατσάλινο πανί σε μια ατέρμονη διαδικασία συνθέτουν την τέταρτη στάση, ενώ ένας διάφανος τύμβος κλείνει την εικαστική παρέμβαση θυμίζοντάς μας τα πολύτιμα που μπορεί να κρύβονται κάτω από τα πόδια μας.

– «Μεταβίβαση» της Μαρίας Λοϊζίδου στον αρχαιολογικό χώρο του Κεραμεικού έως 31 Οκτωβρίου. Είσοδος 2 ευρώ, μειωμένο 1 ευρώ.

Τελευταία Νέα