«Γιατί να πληρώσω αυτά τα χρέη; Γιατί να μπλέξω σε αυτή την ιστορία; Γιατί δεν αναγνωρίζεται η προσπάθειά μου;».

Είναι οι στιγμές εκείνες που κοιτώντας την Τούμπα ο Ιβάν Σαββίδης αντικρίζει ένα άδειο γήπεδο, ενώ πρόκειται για ματς (όπως το προχθεσινό απέναντι στον Παναθηναϊκό) υψίστης σημασίας για την ομάδα. Πληγώνεται ο Σαββίδης γι’ αυτό και αντιδρά, ασφαλώς παίζει τον ρόλο του και το γεγονός ότι δύσκολα συγκρατεί τα νεύρα του, τη φρασεολογία του, τις αυθόρμητες, παρορμητικές έως και κυκλοθυμικές αντιδράσεις του. Είναι και κάπου λογικό όμως.

Δεκαετίες τώρα, ύστερα από διοικητικές λαίλαπες και διάφορους τυχοδιώκτες μπαγαπόντηδες που την απομύζησαν, τη δυνάστευσαν και την αποδόμησαν οικονομικά και διοικητικά, αυτή η ομάδα αναζητούσε στα ποδοσφαιρικά παραμύθια τον σωτήρα της, τον άνθρωπο που θα της προσέδιδε υπόσταση πρωταθλήτριας, που θα τη διαχειριζόταν με ανιδιοτέλεια και προσωπικό κόστος. Ο Σαββίδης τα έκανε όλα για την ΠΑΕ ΠΑΟΚ, ωστόσο έως σήμερα δεν πήρε πίσω απολύτως τίποτα. Η ομάδα της Θεσσαλονίκης είναι πλέον καθαρή από χρέη, ωστόσο αυτό στο μυαλό του μέσου οπαδού τελικά δεν λέει και πολλά. Μεταγραφές, νίκες και τίτλοι είναι η τροφή του, όχι συμμετοχές σε πλέι οφ και μέχρι να τα δουν όλα αυτά θα απέχουν ακόμη και αν ο μεγαλομέτοχος τους φτιάξει καινούργιο γήπεδο μέσα σε ένα καλοκαίρι.

Βέβαια φέρει και ο ιδιοκτήτης του Δικεφάλου του Βορρά ευθύνες γι’ αυτή την αλλοπρόσαλλη κατάσταση που επικρατεί στην Τούμπα. Η προσπάθειά του να συντάσσεται όσο περισσότερο μπορεί με τις τάσεις των σκληροπυρηνικών της εξέδρας ακυρώνει αποφάσεις που έχουν ποδοσφαιρική λογική. Εκαψε το χαρτί του Δώνη επειδή τους άκουσε και στο τέλος βγήκε και «δαρμένος» οικονομικά καθώς αναγκάστηκε να πληρώσει μια περιουσία με τον τρόπο που τον απομάκρυνε. Εφερε στη Θεσσαλονίκη τον διεθνώς καταξιωμένο Στέφενς και αντί να του δώσει μια τριετία προκειμένου να εργαστεί τεχνοκρατικά και να τραβήξει τον ΠΑΟΚ από τον βούρκο της ελληνικής εσωστρέφειας τον τελείωσε επειδή δεν ήρθαν αμέσως τα αποτελέσματα και η κερκίδα του ζητούσε τον Αναστασιάδη! Υπάκουσε λοιπόν και σε αυτή την απαίτηση, έδωσε στον αγαπημένο της εξέδρας Αγγελο το γενικό πρόσταγμα και τον άφηνε να τρώγεται για σχεδόν μία σεζόν με τον τεχνικό διευθυντή Ζήση Βρύζα. Στο τέλος έχασαν όλοι μαζί.

Το τρέχον καλοκαίρι ο Σαββίδης αποφάσισε να γυρίσει εκ νέου σελίδα, παραμένοντας ωστόσο αντιφατικός! Η πρόσληψη του τεχνοκράτη και απόλυτα επιτυχημένου στον ρόλο του τεχνικού διευθυντή Φρανκ Αρνεσεν συνιστά μια ιδιαίτερα προσεγμένη και υψηλών στάνταρ επιλογή, καθώς πρόκειται για ποδοσφαιράνθρωπο με τεράστια ατζέντα και ασύγκριτη (με όλα όσα έχουμε δει σε αντίστοιχους ρόλους στην Ελλάδα) εμπειρία στο χτίσιμο ομάδων.

Την ίδια ώρα επαναδραστηριοποιεί τον Πάμπλο Γκαρσία σε ρόλο συντονιστή του ποδοσφαιρικού τμήματος, άνθρωπο με χαρακτήρα που δύσκολα τιθασεύεται. Και το πράττει όχι απαραίτητα επειδή είναι βέβαιος ότι ο Ουρουγουανός μπορεί να λειτουργήσει εποικοδομητικά στο συγκεκριμένο πόστο, όσο για να διατηρήσει υψηλό το οπαδικό φρόνημα και να πείσει τους πιστούς της εξέδρας ότι η γνώμη τους θα έχει πάντοτε βαρύνουσα σημασία. Σαφώς άποψη θα θέλουν πάντοτε να έχουν ο ίδιος ο Σαββίδης, ο γιος του, ο πρόεδρος Ιάκωβος Αγγελίδης και όποιος προπονητής επιλεγεί από τον Αρνεσεν. Λαλούν πολλοί κοκόροι πάλι στην Τούμπα και να δούμε πότε (και πώς) θα ξημερώσει.

Τελευταία Νέα