2077. Το παρελθόν έχει καταργηθεί. Δεν υπάρχει η έννοια της ατομικότητας και όλοι ζουν στα ίδια σπίτια και με τα ίδια έπιπλα. Ένα τραπέζι και δύο καρέκλες. Τίποτα άλλο. Κανένα διακοσμητικό στοιχείο στον τοίχο. Το κράτος δίνει το φαγητό και ο κόσμος βγαίνει να πάει στο συσσίτιο. Όλα είναι διαμορφωμένα από κράτος και ο πολίτης δεν κάνει τίποτα. Απλώς ζει και αναπνέει. Αυτή είναι η κοινωνία που περιγράφει ο Έντουαρντ Μποντ στην παράσταση του έργου «Δεν έχω τίποτα», που σκηνοθετεί ο Δημήτρης Μυλωνάς.
«Αναφέρεται σε μια κοινωνία όπου όλα έχουν αναμορφωθεί, όσες περιοχές δεν αναμορφώθηκαν τις έχει γκρεμίσει ο στρατός και όλοι ζουν σε σπίτια τακτοποιημένα και αναμορφωμένα λόγω Μνημονίου. Έχει επέλθει πλήρης παγκοσμιοποίηση και υποτίθεται ότι πριν γίνει αυτό, ο κόσμος από τη μεγάλη υπερκατανάλωση αυτοκτονούσε από τις γέφυρες, επειδή η ζωή τους δεν είχε νόημα».
Με την Άννα Ελεφάντη που ερμηνεύει τον ρόλο της γυναίκας έχουν την ομάδα «Εν Δράσει» και έχουν κάνει και την παράσταση του έργου «Ο Ρόζενκραντζ και ο Γκίλντενστερν είναι νεκροί»,που ανέβηκε στο Θέατρο Επί Κολώνω. Ο ίδιος έπαιξε στην παράσταση «Τζέλα, Λέλα, Κόρνας και ο Κλεομένης» στο Θέατρο Πορεία που έχει σκηνοθετήσει ο Βασίλης Κουκαλάνι, ενώ στο «Δεν έχω τίποτα» αντιστρέφονται οι ρόλοι καθώς ο Δημήτρης Μυλωνάς σκηνοθετεί τον Κουκαλάνι.
«Υπάρχει ένα υγιές πάρε- δώσε, μια συνεργασία και μια κοινή πορεία που δημιουργεί κοινούς κώδικες» συνεχίζει ο Μυλωνάς. «Δεν μπορεί να γίνει αλλιώς. Πρέπει να δημιουργηθεί μια μορφή παρέας που ωστόσο δεν πρέπει να είναι κλειστή, για να μπορεί να ανανεώνεται. Βέβαια αν δεν στηριχθεί το θέατρο από το κράτος, έμπρακτα με επιχορηγήσεις για να μπορέσει να γίνει ερευνητικό θέατρο, είναι δύσκολο να υπάρξει αποτέλεσμα, ανάλογο των παραστάσεων που κάναμε με την ομάδα της Πειραματικής Σκηνής του Εθνικού Θεάτρου και με τον Στάθη Λιβαθινό.
Για μια επταετία ήμασταν προστατευμένοι οικονομικά και έτσι έγιναν τότε αυτές οι παραστάσεις. Αλλά και ο Λευτέρης Βογιατζής, αν δεν είχε την επιχορήγηση τόσα χρόνια, δεν υπήρχε περίπτωση να κάνει έξι μήνες πρόβες. Έκανε τόσους μήνες πρόβες γιατί μπορούσε και πλήρωνε τους ηθοποιούς. Αυτό δεν μπορεί να το κάνει τώρα κανένας. Έτσι και ο Κουν. Ξεκίνησε μόνος του, όπως και πολλές ομάδες σήμερα. Αν όμως δεν στηριχθούν οικονομικά, θα χάσουν τον καλλιτεχνικό τους στόχο ή θα εξαφανιστούν ή θα αφομοιωθούν από το εμπορικό θέατρο. Δεν μπορεί να γίνει θέατρο αν στηρίζεται μόνο στο εισιτήριο. Μέσα από τις επιχορηγήσεις βγήκε ένας Βογιατζής, ένας Κουν, ένας Μαρμαρινός, μια γενιά ολόκληρη».
Info:
«Δεν έχω τίποτα» του Έντουαρντ Μποντ
Μετάφραση: Δημήτρης Μυλωνάς, Άννα Ελεφάντη
Σκηνοθεσία :Δημήτρης Μυλωνάς
Παίζουν: Άννα Ελεφάντη, Πάρης Θωμόπουλος, Βασίλης Κουκαλάνι
Θέατρο του Νέου Κόσμου (Αντισθένους 7 & Θαρύπου, τηλ. 210-9212.900). Εως 31/5.