Οι συνεχείς δηλώσεις του Βόλφγκανγκ Σόιμπλε συναγωνίζονται πλέον εκείνες του δικού μας Γιάνη Βαρουφάκη: ο καθένας με τον τρόπο του θέλει να οδηγήσει τα πράγματα σε αδιέξοδο.

Προφανώς, εκείνος που έχει τη δύναμη να επιβάλει την προσωπική του ατζέντα στα ευρωπαϊκά πράγματα δεν είναι ο έλληνας υπουργός Οικονομικών, αλλά ο γερμανός ομόλογός του.

Ο Σόιμπλε έχει σφραγίσει την ελληνική πενταετία της κρίσης με την εμμονή του στη λιτότητα –μια συνταγή που τη θεωρεί ευαγγέλιο. Είναι επομένως τα αποτελέσματα της πολιτικής Σόιμπλε που ακολουθεί αναγκαστικά η Ελλάδα, τα οποία τον οδηγούν να δηλώνει ότι δεν θα τον εξέπληττε η χρεοκοπία της χώρας μας;

Προφανώς, ο γερμανός υπουργός δεν έχει αναρωτηθεί καν αν υπάρχει έστω και υποψία αλήθειας στην παραπάνω ερώτηση. Η πραγματικότητα όμως τον διαψεύδει: αν το πρόβλημα έγκειται στην κυβέρνηση Τσίπρα, πώς είναι δυνατόν να γκρεμίστηκε μια επιτυχημένη πολιτική μέσα σε ένα τρίμηνο;

Η εμμονή του πιο συντηρητικού κομματιού της γερμανικής Χριστιανοδημοκρατίας στις απειλές περί εξόδου της Ελλάδας από την ευρωζώνη μέσω μιας χρεοκοπίας δυσκολεύει την όποια προοπτική εξόδου από την κρίση περισσότερο από τις κραυγές ορισμένων στον ΣΥΡΙΖΑ περί ρήξης και επιστροφής στη δραχμή.

Η αλήθεια είναι μάλιστα ότι οι φωνές όπως αυτή του Σόιμπλε είναι που συντηρούν πολιτικά τις ακραίες δυνάμεις στον ΣΥΡΙΖΑ. Αν εκλείψει αυτή η τιμωρητική λογική, τότε οι δυνάμεις που πιστεύουν στην ευρωπαϊκή προοπτική της χώρας θα έχουν το πάνω χέρι.