Ο Ζέλικο Ομπράντοβιτς ξεκίνησε στην Ευρωλίγκα ως Γκαστόνε και κατέληξε να είναι ο Κορλεόνε! Κάπως έτσι, ως το μεγάλο αφεντικό, τον είχε παρουσιάσει η διοργανώτρια Αρχή της Ευρωλίγκας στο εξαιρετικό βίντεο που δημιούργησε τον Οκτώβριο του 2013 και συνέπεσε με την επιστροφή του στη δράση μέσω της συμφωνίας του με τη Φενέρμπαχτσε/Ούλκερ.

Μέσα σε ενάμιση χρόνο ο 55χρονος Ζοτς οδήγησε την τουρκική ομάδα στην πρόκριση για πρώτη φορά στην ιστορία της στο φάιναλ φορ της Μαδρίτης (15-17 Μαΐου), όπου ο ρέκορντμαν της διοργάνωσης –οκτώ κατακτήσεις τροπαίων με τέσσερις διαφορετικές ομάδες σε 13 συμμετοχές συν μία ως παίκτης –θα επιδιώξει να αποκλείσει την οικοδέσποινα Ρεάλ του πρώην παίκτη του Πάμπλο Λάσο και να διεκδικήσει το ένατο δαχτυλίδι του απέναντι στον Ολυμπιακό του Βασίλη Σπανούλη ή στην ΤΣΣΚΑ Μόσχας του κουμπάρου του και επί 13 χρόνια συνεργάτη του στον Παναθηναϊκό Δημήτρη Ιτούδη.

Αναμφισβήτητα, ο σέρβος «καθηγητής» δεν υπήρξε ούτε Γκαστόνε ούτε Κορλεόνε στη μυθική διαδρομή του. Ευτύχησε απλώς να κοουτσάρει την Παρτίζαν Βελιγραδίου, η οποία στην παρθενική σεζόν του στους πάγκους κατέκτησε το τρόπαιο χάρη στο απίθανο τρίποντο του Σάσα Τζόρτζεβιτς στην εκπνοή του τελικού της Κωνσταντινούπολης, με θύμα την επόμενη ομάδα του Μπανταλόνα το 1992. Και δύο χρόνια αργότερα σκαρφάλωσε στην κορυφή «σκοτώνοντας» τον Ολυμπιακό του Γιάννη Ιωαννίδη με το τρίποντο του Κορνίλιους Τόμπσον στο Τελ Αβίβ.

Εκτοτε έχει κατακτήσει το τρόπαιο άλλες έξι φορές, καθοδηγώντας ορισμένες από τις πιο εμβληματικές φιγούρες: στη Σαραγόσα το 1995 έχοντας ως πρώτο βιολί στη Ρεάλ τον Αρβιντας Σαμπόνις. Στη Θεσσαλονίκη το 2000 με την υπερομάδα του Παναθηναϊκού (Μποντιρόγκα, Ρέμπρατσα, Κάτας κ.ά.). Στην Μπολόνια το 2002 υπέταξε την οικοδέσποινα Βίρτους με άσο στο μανίκι τον Λάζαρο Παπαδόπουλο. «Γκαστόνε είπατε; Να δούμε για πόσο καιρό θα με φωνάζετε ακόμη έτσι!» είχε εκφράσει την απορία του αποτινάσσοντας για πάντα το παρατσούκλι.

Στην Αθήνα, το 2007, στον συγκλονιστικό τελικό με την ΤΣΣΚΑ Μόσχας. Στο Βερολίνο, το 2009, με την απίστευτη περιφερειακή τετράδα (Σπανούλης, Διαμαντίδης, Γιασικεβίτσιους, Νίκολας) και το άστοχο σουτ του Ραμούνας Σισκάουσκας στην εκπνοή. Και στη Βαρκελώνη, το 2011, με κυρίαρχη εικόνα την πατρική αγκαλιά με τον Δημήτρη Διαμαντίδη. Ως επιμύθιο η ατάκα της κυρίας Λάουρα Μεσίνα προς τον σύζυγό της: «Είσαι καλός προπονητής, αλλά ο Ζέλικο παραμένει ο καλύτερος». Και η κατάρα που ακολουθεί όλες τις ομάδες που έχει οδηγήσει στην κορυφή: μετά την αποχώρηση του Ζοτς καμία δεν έχει ξαναπάρει τον τίτλο!

Τελευταία Νέα