Το μεγαλύτερο παράσημο για τον Δημήτρη Ιτούδη δεν είναι η συμμετοχή στο φάιναλ φορ της Μαδρίτης (15-17 Μαΐου), αλλά η αναγνώριση των παικτών και των συνεργατών του στην παρθενική του σεζόν στην τεχνική ηγεσία της πανίσχυρης ΤΣΣΚΑ Μόσχας. Και ακόμη περισσότερο η παραδοχή της αξίας του μέσω του επιχειρήματος ότι η επικείμενη αντίπαλος του Ολυμπιακού στον ημιτελικό της Παρασκευής διαθέτει τον καθοδηγητή που της έλειπε, ώστε να διεκδικήσει την επιστροφή στην κορυφή. Ο 45χρονος κόουτς μιλάει στην «Ομάδα» για τη μεγάλη πρόκληση ξεκαθαρίζοντας ότι δεν υπάρχει φαβορί και αουτσάιντερ και αναφέρεται στον μάστερ Ζέλικο Ομπράντοβιτς, που απειλεί την οικοδέσποινα Ρεάλ Μαδρίτης από τον πάγκο της «Σταχτοπούτας» Φενέρμπαχτσε Ούλκερ.

Επειτα από 13 χρόνια στον Παναθηναϊκό, ο οποίος ήταν καταδικασμένος να διεκδικεί όλους τους τίτλους, αισθάνεστε ότι η πίεση του «πρέπει» είναι εξίσου έντονη και στη Μόσχα;

Ολες οι μεγάλες και ιστορικές ομάδες ζουν με το πρέπει. Και αυτό συνάδει με τις δικές μου φιλοδοξίες ως ανθρώπου και ως προπονητή. Πρόκειται για θετικό άγχος, που με κρατά σε εγρήγορση και αισθάνομαι ότι με βελτιώνει ως προπονητή και με κάνει να γίνομαι πιο δημιουργικός, να εξελίσσομαι στη δουλειά μου και να βρίσκω τις καλύτερες λύσεις για την ομάδα μου.

Η ΤΣΣΚΑ Μόσχας έχει επτά χρόνια να κατακτήσει το τρόπαιο (Μαδρίτη 2008), ωστόσο ο σύλλογος δείχνει να προτάσσει το ταξίδι, τις δώδεκα συμμετοχές στα 13 τελευταία φάιναλ φορ, και όχι απαραίτητα τον προορισμό. Πώς εκλαμβάνει κάτι τέτοιο ένας άνθρωπος που είναι μαθημένος στους τίτλους;

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι είναι πολύ μεγάλη επιτυχία η παρουσία και μάλιστα κάθε χρόνο στο φάιναλ φορ. Είναι εξαιρετικά δύσκολο και προϋποθέτει πολλά πράγματα για να φτάσεις να διεκδικείς το τρόπαιο. Αισθάνομαι τιμή που η διοίκηση της ΤΣΣΚΑ Μόσχας με επέλεξε ώστε να ηγηθώ της προσπάθειας για την επιστροφή στην κορυφή. Αυτή η επιλογή δημιούργησε φυσικά και ευθύνες και με χαροποιεί το γεγονός ότι παρά τα προβλήματα που συναντήσαμε κατά τη διάρκεια της χρονιάς παραμείναμε σε πολύ υψηλό επίπεδο, αποδώσαμε όμορφο μπάσκετ και συνδυάσαμε τα θετικά αποτελέσματα κατακτώντας την πρώτη θέση στην κανονική περίοδο και στο τοπ 16, την πρόκριση στο φάιναλ φορ και την πρώτη θέση στη VTB Λίγκα».

Ποιες σκέψεις περνούν από το μυαλό σας αναφορικά με τον ημιτελικό της Παρασκευής; Ο Ολυμπιακός είναι μια από τις τρεις ομάδες που κατάφεραν να σας νικήσουν φέτος, παρ’ όλα αυτά οι περισσότεροι δίνουν στους Ερυθρόλευκους την ταμπέλα του αουτσάιντερ και στην ΤΣΣΚΑ τον τίτλο του φαβορί.

Ετσι όπως είναι δομημένη η διοργάνωση, για την οποία έχω προτείνει –όπως και άλλοι συνάδελφοί μου –να διεξάγονται σειρές πλέι οφ ώς την κατάκτηση του τίτλου, ο ημιτελικός με τον Ολυμπιακό είναι για μας ο τελικός! Δεν ξέρω, όμως, ποιος είναι το φαβορί και ποιος το αουτσάιντερ! Οι δύο ομάδες συναντήθηκαν σε δύο φάιναλ φορ τα τρία τελευταία χρόνια και αναδείχθηκε νικητής ο Ολυμπιακός τόσο στον τελικό της Κωνσταντινούπολης όσο και στον ημιτελικό του Λονδίνου. Εχει διατηρήσει μάλιστα τον ίδιο κορμό παικτών και όλοι γνωρίζουμε πόσο σημαντικό είναι για μια ομάδα. Δεν παίζει όμως μπάσκετ η προϊστορία, αλλά οι ομάδες και οι παίκτες. Θα προσπαθήσουμε λοιπόν να παίξουμε καλύτερο μπάσκετ και να θέσουμε περισσότερους προβληματισμούς στον αντίπαλο, ώστε να πάρουμε τη νίκη και την πρόκριση. Στον ημιτελικό θα παίξουν ρόλο η σωματική και ψυχική κατάσταση των παικτών, καθώς και η λεγόμενη μέρα στην οποία θα βρεθούν. Δεδομένου ότι στη διάρκεια της σεζόν οι δύο ομάδες μοιράστηκαν από μια νίκη, παρουσιάζοντας όμως και στις δύο αναμετρήσεις απουσίες, εύχομαι στη Μαδρίτη να αγωνιστούμε αμφότεροι πλήρεις και ας κερδίσει ο καλύτερος.

Πώς θα αισθανθείτε όταν το μεσημέρι της ερχόμενης Πέμπτης συναντήσετε τον Ζέλικο Ομπράντοβιτς στην κοινή συνέντευξη Τύπου, μόνο που για πρώτη φορά στην καριέρα σας δεν θα μοιράζεστε το ίδιο όνειρο, αλλά θα εκπροσωπείτε διαφορετική ομάδα;

Δεν το έχω σκεφτεί. Το βέβαιο είναι ότι θα κάνουμε παρέα και στη Μαδρίτη και μάλιστα σε οικογενειακό επίπεδο. Ο Ζέλικο είναι ο μάστερ του είδους και η πρόκριση που κατέκτησε με τη Φενέρμπαχτσε αποτελεί ιστορική στιγμή για τον σύλλογο και εν γένει για το τουρκικό μπάσκετ. Σε διαπροσωπικό επίπεδο, αισθάνομαι μεγάλη τιμή που είμαστε φίλοι και συγγενείς, αφού μας συνδέει και η κουμπαριά. Εχουμε μοιραστεί πολύ ανθρώπινες στιγμές εντός και εκτός αγωνιστικού χώρου και είμαι ευγνώμων για την τιμή που μου έκανε να συνεργαστούμε επί 13 χρόνια στον Παναθηναϊκό.