Είναι η Δανάη Στράτου το κορίτσι των Pulp;

Αυτή τη φορά το σούσουρο ξεκίνησε από μια χώρα με την πολυτέλεια να κουτσομπολεύει κάπως εκ του ασφαλούς: η ιστοσελίδα της βρετανικής και πλέον όχι χαρούμενης με τις πωλήσεις της «Independent» αναρωτήθηκε αν η μυστηριώδης γυναίκα πίσω από το άσμα «Common people» των Βρετανών Pulp είναι η εικαστικός Δανάη Στράτου, σύζυγος του υπουργού Οικονομικών Γιάνη Βαρουφάκη. Βασισμένη μάλιστα σε προ μηνών ανάρτηση της «Athens Voice» με σημαντικότερο τεκμήριο τη φράση «τα λόγια πάντως του ωραίου τραγουδιού είναι αποκαλυπτικά». Τόσο εύκολα, τόσο απλά, χωρίς άλλη έρευνα. Και τόσο επιδραστικά, ώστε μέσα σε λίγες ώρες το θέμα να πάρει δυσανάλογες διαστάσεις. Υπήρχε φυσικά και το κατάλληλο έδαφος: οι αναγνώστες που αναζητούν παρόμοια άρθρα έτσι, από περιέργεια, τα ιστολόγια που τρέφονται από αυτά και, τέλος, τα έντυπα που θέλοντας –υποτίθεται –να τα αντικρούσουν καταλήγουν τελικά να τα αναπαράγουν, δεν σπανίζουν ακριβώς.

Αρεσε τόσο και για τέτοιο διάστημα, ώστε το 2006 έγινε και αντικείμενο ενός ντοκιμαντέρ του BBC. Οι θεατές μπορούσαν να δουν τον Κόκερ να χαζολογάει με το σινθεσάιζερ όπου σκάρωσε τη μελωδία, να ακούει την πρώτη ηχογράφηση της φωνής του, να το ερμηνεύει σε μια φοβερή εμφάνιση στο Γκλάστονμπερι και να αναζητά στο Κολέγιο Σεντ Μάρτινς την ελληνίδα καλοτεχνίτισσα, η οποία, ω του θαύματος, δεν εντοπιζόταν με τίποτα. «Την είχα γνωρίσει χρόνια πριν, όταν ήμουν στο κολέγιο» θα έλεγε σε κατοπινή συνέντευξή του στο περιοδικό «NME». «Την είχα συναντήσει σε ένα σεμινάριο γλυπτικής. Στο Σεντ Μάρτινς όμως είχαμε κάτι που λεγόταν «μεικτό δεκαπενθήμερο», όπου έπρεπε να παρακολουθήσεις άλλο αντικείμενο για δύο εβδομάδες. Εγώ σπούδαζα κινηματογράφο, εκείνη μπορεί να σπούδαζε ζωγραφική, και οι δύο όμως αποφασίσαμε να κάνουμε γλυπτική. Δεν γνωρίζω το όνομά της. Πρέπει να βρισκόμασταν γύρω στο 1988, οπότε ήταν ήδη αρχαία ιστορία όταν έγραφα για εκείνη».

ΤΟ ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΤΗΣ ΣΤΡΑΤΟΥ. Σύμφωνα με το βιογραφικό στην επίσημη ιστοσελίδα της, η Δανάη Στράτου βρέθηκε στο ίδρυμα από το 1983 ώς το 1988. Σπούδασε γλυπτική κανονικά και με τον νόμο –δεν την επέλεξε για το «μεικτό δεκαπενθήμερο». Ο Κόκερ από την άλλη είχε βασίσει το τραγούδι σε αληθινό διάλογο με τη μυστηριώδη γυναίκα και για να αυξήσει τη δραματική ένταση είχε βάλει εκείνη να θέλει να κοιμηθεί μαζί του και όχι το αντίστροφο, όπως κατά δήλωσή του είχε συμβεί. Είναι, παρ’ όλα αυτά, δυνατόν να «γράφτηκε το «Common people» για την κυρία Βαρουφάκη», όπως έσπευσαν να σκούξουν πολλοί; Δεν έχει μεγάλη σημασία –χώρια που το 2012, με συνέντευξή της στη «Lifo», η εικαστικός Κατερίνα Κανά ισχυρίστηκε ότι το τραγούδι ήταν για εκείνη. Πιο ενδιαφέρον μοιάζει το γεγονός ότι κανένα σάιτ δεν αναζήτησε, κατέγραψε ή διασταύρωσε την εγκυρότητα των φαντασιώσεών του. Η «Independent» έκανε λόγο για ένα ελληνικό μέσο που «αποκάλυψε» ότι η γυναίκα του υπουργού «θα μπορούσε να είναι». Αντί για οποιαδήποτε μαρτυρία, υπήρχαν μόνο αδιερεύνητες φήμες που βασίστηκαν σε άλλες. Εστω κι έτσι, η δουλειά έγινε.