Δύο αδέρφια ναυαγούν με τη βάρκα τους, μίλια μακριά απ’ το νησί τους, τη Σκιάθο. Ο μικρός σώζεται, ο μεγάλος όχι. Δέκα ημέρες αργότερα η θάλασσα ξεβράζει στο νησί το πτώμα του αδερφού του. Στον ρόλο μιας γυναίκας «που αυτό το παράδοξο περιστατικό έχει στοιχειώσει την πραγματικότητά της», η Δέσποινα Κούρτη αφηγείται κάθε Σάββατο και Κυριακή την ιστορία του «Νεκρού ταξιδιώτη» στη σκηνή του θεάτρου Skrow, σε σκηνοθεσία του Αρη Τρουπάκη. Και παράλληλα προσπαθεί με λογική κι ευαισθησία να αποδεχτεί το θαύμα που επικαλείται ο λαός του νησιού, με απόλυτη σιγουριά: η σορός του μεγάλου αδελφού επέστρεψε στο νησί για να ταφεί στον τόπο του. «Η πιθανότητα του θαύματος και αυτή η πρωτόγνωρη ιστορία επιστροφής ήταν που με συγκίνησε σ’ αυτό το μικρό αριστούργημα του Παπαδιαμάντη» εξηγεί η ηθοποιός. «Ο νόστος από μακρινά θαλάσσια ταξίδια, από την εποχή του Οδυσσέα ακόμα, είναι ένα θέμα δικό μας, καθαρά ελληνικό, που πάντα μας απασχολούσε ως λαό» τονίζει η Δέσποινα Κούρτη, η οποία ασχολήθηκε για πρώτη φορά με τον «Νεκρό ταξιδιώτη», σε μορφή αναλογίου το 2011, στο Συνεργείο, της σκηνοθέτιδας Γιολάντας Μακροπούλου. «Στον Παπαδιαμάντη μου αρέσει πολύ ο μεγεθυντικός φακός που κρατά πάνω από τους χαρακτήρες του. Αυτή την ιδιαίτερη ματιά του στην ανθρώπινη ψυχή την εντοπίζω και στο έργο ενός ακόμα αγαπημένου μου συγγραφέα, του Ντοστογιέφσκι» διευκρινίζει η απόφοιτη της Δραματικής Σχολής του Εθνικού Θεάτρου, η οποία έχει συνεργαστεί, μεταξύ άλλων, με το Αμόρε, το ΚΘΒΕ, το Βυρσοδεψείο, το Από Μηχανής Θέατρο και το Εθνικό Θέατρο.

ΔΙΑΛΕΙΜΜΑ. Με το προσωπικό της κοντέρ να έχει καταγράψει πολλά θεατρικά χιλιόμετρα –«Ρομαντικοί» και «Ο ηλίθιος» σε σκηνοθεσία Στάθη Λιβαθινού, «Ντιμπούκ» σε σκηνοθεσία Σωτήρη Χατζάκη, «Βασιλιάς Ιωάννης» με υπογραφή Χατζόπουλου, «Wunschkonzert» σεσκηνοθεσίαΖωής Χατζηαντωνίου –θα αναρωτιόταν κανείς πότε προλαβαίνει να πάρει εκείνες τις μικρές αλλά απαραίτητες ανάσες ανάμεσα στις παραστάσεις που ετοιμάζει και στις επόμενες. «Για να είμαι ειλικρινής, όταν μπορώ λόγω οικονομικών να απέχω για λίγο, προσπαθώ να παίρνω τον χρόνο μου. Πρέπει και το μυαλό να καθαρίζει. Δεν συμβαίνει όμως πάντα» παραδέχεται. «Από την άλλη, βέβαια, παρά το άγχος που έχει κάθε νέο ξεκίνημα, είναι συναρπαστικό να αρχίζεις από το μηδέν. Δεν μου αρέσει να μένω στο ίδιο σημείο».

Γέννημα – θρέμμα Αθηναία με ρίζες από την Ανδρο, τα Καλάβρυτα, την Πέραμο της Μικράς Ασίας και την Κύπρο, η Δέσποινα Κούρτη μαζί με τον σύζυγό της –τον επίσης ταλαντούχο ηθοποιό Αργύρη Ξάφη –και τη σκηνοθέτιδα Ιώ Βουλγαράκη έχουν δημιουργήσει τη θεατρική ομάδα ΠΥΡ. Αρκετά χρόνια μετά το ανέβασμα της παράστασης «Shopping and fucking» το 1997 στο Αμόρε, όπου γνωρίστηκαν, οι δύο ηθοποιοί επιδιώκουν όταν οι συγκυρίες το επιτρέπουν να συνυπάρχουν και επί σκηνής («Οι απόψεις ενός κλόουν» στο Εθνικό Θέατρο, «Γλέντι στον καιρό της πανούκλας» στο Βυρσοδεψείο, «Ληστές» στο περσινό Φεστιβάλ Αθηνών). «Επικοινωνούμε καλά πάνω στη σκηνή. Και στη ζωή όμως είναι ωραίο να έχεις με τον σύντροφο σου τα ίδια ενδιαφέροντα. Ο ένας τρέφει τον άλλον με σκέψεις και ανησυχίες. Ξέρουμε τι σημαίνει να έχει ο άλλος πρεμιέρα, να κάνεις δυο τρία πράγματα ταυτόχρονα. Σε όλα αυτά βέβαια υπάρχει και η τριβή. Είναι αναπόφευκτο. Γι’ αυτό δεν δουλεύουμε συνέχεια μαζί. Θέλει ισορροπία και εναλλαγή μια τέτοια σχέση».