Πυρετός στο Μαξίμου

Στο Μαξίμου, το τελευταίο διάστημα η ψυχολογία των κυβερνητικών στελεχών θυμίζει τη λειτουργία απορρυθμισμένου ασανσέρ. Ανεβοκατεβαίνει επίπεδα και ενίοτε προσγειώνεται απότομα στα υπόγεια. Από αυτή την κατάσταση των ψυχολογικών διακυμάνσεων δεν εξαιρείται ούτε ο Αλέξης Τσίπρας. Ο χρόνος μετράει αντίστροφα, η ρευστότητα βρίσκεται ακόμη στον αέρα, οι πιέσεις των δανειστών εντείνονται και η κυβέρνηση εξωθείται σε κινήσεις όπως η Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου για τη δέσμευση των ταμειακών διαθεσίμων, οι οποίες αλλοιώνουν τον πυρήνα των κυτταρικών αξιών της.

Δύσκολες καταστάσεις. Ο Αλέξης Τσίπρας θέλει να σηκώσει τη διαχείριση της υπόθεσης περί την οικονομία στις πλάτες του, ακόμη όμως διατηρεί αμφιβολίες αν το αδιέξοδο στη διαπραγμάτευση οφείλεται στη δυσκαμψία των δανειστών, σε παραλείψεις και αοριστίες της ελληνικής πλευράς ή αν εξηγείται στη βάση μιας θεωρίας που θέλει τους Ευρωπαίους να επιθυμούν την αποτυχία μιας κυβέρνησης της Αριστεράς στην Ελλάδα.

Τις ανησυχίες του αυτές εκδηλώνει και στους συνομιλητές του. Οταν ο Παπανδρέου τον επισκέφθηκε στο Μαξίμου για να του μεταφέρει τα μηνύματα αγωνίας που ο ίδιος –όπως είπε –έχει εισπράξει από τις διεθνείς επαφές του, ο Τσίπρας εμφανίστηκε διστακτικός για τις προθέσεις των εταίρων. «Δεν είμαι σίγουρος ότι οι ξένοι θέλουν να πετύχουμε» είπε στον πρώην πρωθυπουργό, ο οποίος διατύπωσε άλλη άποψη: «Μη νομίζεις ότι όλοι θέλουν το κακό σου και επιδιώκουν να βλάψουν την ευρωαριστερά».

ΕΝΤΙΜΟΣ ΣΥΜΒΙΒΑΣΜΟΣ. Γενικώς στις συναντήσεις του με πολιτικούς ή με άλλες προσωπικότητες ο Αλέξης Τσίπρας χρησιμοποιεί το μότο του έντιμου συμβιβασμού. Αυτό είπε στον Παπανδρέου, αυτό στον Κρούγκμαν, τα ίδια επαναλαμβάνει και δημοσίως. Με τη διαφορά πως ο «έντιμος συμβιβασμός», έτσι όπως τον σκέφτεται ο Πρωθυπουργός, δεν έχει πολλά ταυτόσημα σημεία με τον έντιμο συμβιβασμό όπως τον εννοούν οι έξω. Παράλληλοι συμβιβασμοί δεν οδηγούν πουθενά όμως. Ο νομπελίστας οικονομολόγος απάντησε στον Πρωθυπουργό ότι έπειτα από τόσα χρόνια θυσιών «είναι μεγάλο λάθος να φύγει η χώρα τώρα από το ευρώ», προτρέποντάς τον να εντείνει τις προσπάθειές του στο επίπεδο των μεταρρυθμίσεων.

Ο Αλέξης Τσίπρας πιέστηκε πολύ το τελευταίο δεκαήμερο. Η Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου για τα διαθέσιμα των φορέων της γενικής κυβέρνησης δεν ήταν κίνηση προληπτικού χαρακτήρα, αλλά κίνηση απόγνωσης. Οι δανειστές εμφανίζονται άτεγκτοι, δεν δέχονται (ακόμη) την πρόταση της ελληνικής κυβέρνησης να μετατεθούν για τον Ιούνιο οι βραχνάδες του Εργασιακού και του Ασφαλιστικού και η κάνουλα για τη χρηματοδότηση κοντεύει να σκουριάσει από την αχρηστία. Μέσα σ’ όλα αυτά έσκασε και η ρουκέτα από τις ΗΠΑ, η οποία αποσυντόνισε πλήρως το Μέγαρο Μαξίμου.

Κορυφαίος κυβερνητικός παράγων εξηγούσε περιγράφοντας τον αιφνιδιασμό ότι «περιμέναμε τις διαμαρτυρίες για τον αγωγό και τη συνεργασία με τους Ρώσους και μας ήρθε το θέμα με τα βραχιολάκια και τον Ξηρό», το οποίο όπως τουλάχιστον υποδήλωνε είχε υποτιμηθεί από το Μαξίμου που μέσα στην παραζάλη για το ρευστό ξέχασε τις αμερικανικές ευαισθησίες για την τρομοκρατία.

ΟΙ ΕΚΛΟΓΕΣ. Ο Αλέξης Τσίπρας μαζί με τους συνεργάτες του έχει εξετάσει όλα τα σενάρια που κουμπώνουν στις πιθανές εξελίξεις. Ενα από αυτά είναι και οι εκλογές. Η ψυχολογία προ της συνάντησης με τη Μέρκελ ήταν στα πατώματα. Κάτι που φάνηκε από την κεκτημένη ταχύτητα κυβερνητικού παράγοντα να αφήσει να διαρρεύσει πριν από το ραντεβού με την καγκελάριο ότι ο χρόνος τελειώνει στις 30 Απριλίου και επομένως, αν δεν υπάρξει ρευστότητα, όλα τα ενδεχόμενα είναι ανοιχτά, ακόμη και αυτό των εκλογών. Δήλωση που σε επίπεδο σημειολογίας και μόνο δεν βοηθούσε, ενώ από ορισμένες πλευρές ερμηνεύτηκε ως τελεσίγραφο.

Αντιθέτως, χθες επιστρέφοντας από τις Βρυξέλλες ο Πρωθυπουργός έδειχνε σαφώς πιο ανεβασμένος ψυχολογικά, έχοντας αποσπάσει εμμέσως τη δήλωση Μέρκελ πως δεν μπορούμε να αφήσουμε την Ελλάδα να ξεμείνει από ρευστό.

ΚΡΙΣΙΜΗ ΗΜΕΡΑ. Ο Πρωθυπουργός περιμένει τις εξελίξεις. Η 30ή Απριλίου είναι ημερομηνία ορόσημο. Η κυβέρνηση επιθυμεί επίσπευση της συμφωνίας και άμεση παροχή ρευστότητας για τη χώρα. Εάν οι δανειστές δεν συναινέσουν στην απελευθέρωση της χρηματοδότησης, τότε συμφωνία δεν μπορεί να υπάρξει. Το σενάριο της ρήξης παραμένει ανοιχτό μολονότι σε καμία περίπτωση ο Αλέξης Τσίπρας δεν επιθυμεί αυτή την εξέλιξη. Επιδίωξή του είναι να υπάρξει μια ενδιάμεση συμφωνία που θα διατηρήσει τη χώρα ζωντανή και θα δώσει χρόνο στην κυβέρνησή του να αρχίσει τη μεγάλη διαπραγμάτευση για όλα τα καυτά ζητήματα.

Από το χρέος με ρεαλιστική στόχευση τις παραμετρικές αλλαγές, τη θέσπιση ρήτρας ανάπτυξης, την εφαρμογή μεταρρυθμίσεων και τη λήψη μέτρων που επ’ ουδενί πρέπει να αγγίζουν τα εργασιακά. Αλλωστε, τα εργασιακά είναι η αχίλλειος πτέρνα στη σχέση του με την Αριστερή Πλατφόρμα. Οσο τα διαφυλάσσει τόσο η ομάδα Λαφαζάνη θα συναινεί στις αποφάσεις που πρόκειται να ληφθούν.