Οταν η Ζωή Κωνσταντοπούλου κατεβαίνει από την προεδρική έδρα, τη σκυτάλη παίρνουν οι άλλοι πρόεδροι του Κοινοβουλίου, οι αντιπρόεδροι. Πάνω σε αυτήν καθένας έχει το δικό του στυλ και ξεδιπλώνει έναν ιδιαίτερο χαρακτήρα. Το αποτέλεσμα; Στον προεδρικό θώκο να εκδηλώνονται όλες οι αποχρώσεις του συναισθηματικού φάσματος.

Κατά κοινή ομολογία βέβαια, οι ήρεμες δυνάμεις του Προεδρείου που επιμένουν να κρατούν χαμηλούς τόνους αποφεύγοντας όπως ο διάολος το λιβάνι τις εντάσεις είναι μόλις τρεις: η Δέσποινα Χαραλαμπίδου του ΣΥΡΙΖΑ, ο Σπύρος Λυκούδης του Ποταμιού και ο Γιώργος Λαμπρούλης του ΚΚΕ. Ακόμη και αν για τον τελευταίο κανείς δεν μπορεί ξεχάσει στη Βουλή την έντονη παρασκηνιακή διαφωνία του με τη Ζωή Κωνσταντοπούλου κατά την πρώτη συνεδρίαση της Ολομέλειας με θέμα την άρση ασυλίας του Αδωνη Γεωργιάδη.

Εκείνη, από έδρας, επέμενε ότι το Προεδρείο αποφάσισε ομόφωνα την αναβολή της συνεδρίασης ώσπου να δοθεί η σχετική άδεια στους προφυλακισμένους βουλευτές της Χρυσής Αυγής από τον Κορυδαλλό. Εκείνος, από το καφενείο της Βουλής, αντέτεινε λέγοντας ότι ουδέποτε ετέθη το θέμα σε ψηφοφορία κατά τη συνάντηση του Προεδρείου.

Οι υπόλοιποι αντιπρόεδροι του Κοινοβουλίου διασχίζουν παράλληλους δρόμους –σε ταμπεραμέντο και εκρηκτικότητα –με την Πρόεδρο της Βουλής. Μάλιστα στα ίδια χαρτογραφημένα νερά κινούνται πρόεδροι και αντιπρόεδροι κοινοβουλευτικών επιτροπών, όπως για παράδειγμα ο Βαγγέλης Διαμαντόπουλος.

Γιάννης Μπαλάφας

«Εγώ είμαι ο Κανονισμός»

Από την έδρα ο β’ αντιπρόεδρος της Βουλής είναι ευγενής με όλους τους βουλευτές, από όποιο κόμμα κι αν προέρχονται. Παράλληλα όμως – με ποδοσφαιρικούς όρους – παίζει μπάλα μόνος του. Κι αυτό γιατί κοιτάζοντας από ψηλά την αρένα της Ολομέλειας, ο Γιάννης Μπαλάφας δείχνει είτε να μην υπολογίζει τις επισημάνσεις της Προέδρου για καθολική εφαρμογή του Κανονισμού ή να τον κυριεύει το άγχος τού… πρωτάρη. Ηταν εκείνος άλλωστε που δέχθηκε να ψηφιστεί στο σύνολό του το νομοσχέδιο του υπουργείου Δικαιοσύνης για την κατάργηση των φυλακών υψίστης ασφαλείας χωρίς να υπάρχει απαρτία. Το γεγονός είχε προκαλέσει, εκείνη την ημέρα, την αντίδραση του κοινοβουλευτικού εκπροσώπου της ΝΔ, ο οποίος αφού πρώτα επικαλέστηκε το προηγούμενο που είχε δημιουργήσει η Κωνσταντοπούλου (είχε διακόψει άλλη συνεδρίαση με το αιτιολογικό ότι στην αίθουσα δεν υπήρχαν 75 βουλευτές) επιτέθηκε στον Γιάννη Μπαλάφα, ο οποίος έκρινε ότι υπάρχει απαρτία – χωρίς να υπάρχει – και προχώρησε στην ψήφιση. Ο χειρισμός του αντιπροέδρου μάλιστα ήταν τέτοιος που έδωσε ηθικό πλεονέκτημα στον Κυριάκο Μητσοτάκη να πει πως αυτό θα είναι ενδεικτικό από εδώ και στο εξής για το πώς η Βουλή θα λαμβάνει αποφάσεις. «Φτηνές δικαιολογίες της Προέδρου οι οποίες θα μετακυλίουν την ευθύνη της αδικαιολόγητης καθυστέρησής της στις πλάτες των βουλευτών δεν θα γίνουν δεκτές εφ’ εξής. Η Βουλή έχει κανόνες και παραδόσεις. Η απαρτία διαπιστώνεται κατά τη διακριτική ευχέρεια του Προεδρείου. Να γίνει μάθημα στο Προεδρείο αυτό που έγινε σήμερα» είχε αναφέρει χαρακτηριστικά ο Μητσοτάκης, βάζοντας εμμέσως πλην σαφώς νέες ρήτρες στην διαδικασία.

Βαγγέλης Διαμαντόπουλος

Στον αγώνα θεσμικά

Ο Αδωνις Γεωργιάδης, σαν έτοιμος από καιρό για τα έδρανα της αντιπολίτευσης, απαντά με σκληρό νόμισμα. Σε κάθε συνεδρίαση της Επιτροπής Οικονομικών Υποθέσεων δεν σταματά να προκαλεί τον αντιπρόεδρό της Βαγγέλη Διαμαντόπουλο με σκοπό να θίξει τις πολιτικές πεποιθήσεις του για τον αντιεξουσιαστικό χώρο. Ενδεικτικές είναι οι φράσεις του «εσύ θα μας μιλήσεις για ήθος και αγωγή ρε τρομοκράτη;» και «γιατί, θα μας πετάξεις καμία μολότοφ» που ειπώθηκαν με απόσταση μικρότερη των 48 ωρών. Από την πλευρά του, ο Β. Διαμαντόπουλος δεν πέφτει στην παγίδα κι αφήνει άναυδους άπαντες τους βουλευτές. Φορώντας το θεσμικό κοστούμι του αντιπροέδρου, προτιμά να απαντά στις κατηγορίες με εκφράσεις – κλισέ που παραπέμπουν περισσότερο σε τέως αντιπροέδρους του Κοινοβουλίου, όπως στον Χρήστο Μαρκογιαννάκη και τον Αναστάσιο Νεράντζη – «δεν είναι εδώ παιδική χαρά» και «μη χαλάτε τη διαδικασία, οι υπόλοιποι συνάδελφοί σας από τη ΝΔ την σέβονται».

Νικήτας Κακλαμάνης

Κόκκινες γραμμές

Η φιλοσοφία του Νικήτα Κακλαμάνη, δ’ αντιπροέδρου της Βουλής, όταν βρίσκεται στην προεδρική έδρα, συνοψίζεται στη φράση «μέτρον άριστον». Χαρίζεται δηλαδή με μέτρο και με την προϋπόθεση ότι δεν θα περάσει κανείς τις κόκκινες γραμμές του. Ενδεικτική του σκεπτικού του είναι η πρόσφατη συζήτηση του νομοσχεδίου για την κατάργηση των φυλακών τύπου γ’. Μια αναφορά του Οδυσσέα Κωνσταντινόπουλου προκάλεσε την αντίδραση του Βαγγέλη Διαμαντόπουλου, ο οποίος φώναξε: «Είναι ντροπή». «Κύριε Διαμαντόπουλε, έχετε πει χειρότερα και δεν σας διακόπτει κανείς» είπε ο Κακλαμάνης, και συμπλήρωσε πως όταν τελειώσει ο ομιλητής θα εξετάσει αν υπάρχει θέμα επί προσωπικού και θα του δώσει τον λόγο. «Ζήτησα τον λόγο επί προσωπικού για αναφορά δική σας» του είπε λίγα λεπτά αργότερα ο Διαμαντόπουλος και ο Κακλαμάνης απάντησε: «Σας τον δίνω για λόγους ευαισθησίας δικής μου, αλλιώς είστε εκτός Κανονισμού». Ο Διαμαντόπουλος δεν άφησε ασχολίαστη την ευαισθησία του προεδρεύοντος και τον κατηγόρησε για αντιφάσεις. Οπως εξήγησε άλλωστε, όλοι επιτίθενται στην Πρόεδρο της Βουλής ότι δήθεν δεν είναι αντικειμενική. «Αυτό υπονοήσατε κι εσείς, αλλά μάλλον ο πειρασμός είναι πολύ γλυκός και υποκύψατε» είπε ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ και κάλεσε τον Κακλαμάνη να αναφέρει τι χειρότερο έχει ειπωθεί από τον ίδιο, αλλιώς να ανακαλέσει και να ζητήσει συγγνώμη. Η παρατήρηση του Διαμαντόπουλου όχι μόνο δεν συγκίνησε τον αντιπρόεδρο της Βουλής αλλά προκάλεσε την αυστηρή απάντηση: «Οταν θα είμαι από κάτω θα σας απαντήσω λεπτομερώς, επί του παρόντος καμία απάντηση. Ιδεολογική κατήχηση αλλού».