Σε φάση πολιτικού ειδυλλίου με τον Νικολά Σαρκοζί βρίσκεται ο Αντώνης Σαμαράς, προεξοφλώντας ότι η επανάκαμψη του γάλλου πρώην προέδρου και νυν ηγέτη της γαλλικής Κεντροδεξιάς θα επηρεάσει τους συσχετισμούς δυνάμεων και στην Ελλάδα, δίνοντας πόντους τόσο στη δική του προσπάθεια για μια μεγάλη επιστροφή όσο και στη ΝΔ.

Ακόμη και αυτός ο σχεδιασμός, ωστόσο, διχάζει το γαλάζιο στερέωμα, καθώς οι αμφισβητίες της κομματικής ηγεσίας επιχειρούν μια προσομοίωση της πορείας του Σαρκοζί με τον σχεδιασμό που έχει καταστρώσει ο Κώστας Καραμανλής και όχι με το νέο πολιτικό σχέδιο του Σαμαρά.

Σε κάθε περίπτωση, ο πρόεδρος της ΝΔ δεν κρύβει από τους συνομιλητές του ότι παρακολουθεί στενά κάθε βήμα του Σαρκοζί και θα επιδιώξει να μεταφέρει και στο εγχώριο πολιτικό και κομματικό σκηνικό αρκετές από τις ιδέες στις οποίες βασίζεται για να διεκδικήσει το 2017 την επιστροφή του στο Ελιζέ. Αποδέκτες των σκέψεων αυτών, όπως και της αντιγραφής από τη γαλάζια ηγεσία της πολιτικής πλατφόρμας Σαρκοζί, έγιναν πρόσφατα και οι νεοεκλεγέντες βουλευτές της ΝΔ, στους οποίους ο πρώην πρωθυπουργός εκθείασε την τακτική του πρώην προέδρου.

ΔΙΑΥΛΟΣ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ. Ο σχεδιασμός αυτός προβλέπει, πέραν της πολιτικής, και την προσωπική προσέγγιση Σαμαρά – Σαρκοζί, καθώς οι δύο ηγέτες μόλις το τελευταίο δίμηνο, στο περιθώριο των συνόδων του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος (ΕΛΚ) άρχισαν να ανταλλάσσουν απόψεις. Μέχρι τότε η επικοινωνία τους δεν ξέφευγε από το τυπικό, διπλωματικό πλαίσιο, ενώ δεν είχε καταγραφεί οποιαδήποτε κατ’ ιδίαν συνάντησή τους. Η αρχή έγινε τον περασμένο Φεβρουάριο, όταν στη συνεδρίαση του ΕΛΚ, οι δύο πολιτικοί αρχηγοί είχαν μια κατ’ ιδίαν συνάντηση, ενώ ακολούθησε και σύσκεψη των συνεργατών τους.

Ηδη ο Σαρκοζί παρενέβη δημόσια, ερμηνεύοντας ως σύγκλιση των άκρων την κυβερνητική συνεργασία ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, ενώ στην επόμενη σύνοδο του ΕΛΚ, τον περασμένο Μάρτιο, υπήρξε λάβρος κατά των απειλών του Πάνου Καμμένου περί εφόδου τζιχαντιστών στην ΕΕ εάν καταρρεύσει η Ελλάδα. Είναι μια επιθετική προσέγγιση από την πλευρά Σαρκοζί που δεν απέχει από τη θέση που επικρατεί στη Λεωφόρο Συγγρού.

Προσαρμοσμένη στη γαλλική πολιτική σκηνή, μάλιστα, η ίδια θέση επέτρεψε στον Σαρκοζί να καταγγείλει μια ιδιότυπη ταύτιση του κομμουνιστή Μελανσόν με την ακροδεξιά Μαρίν Λεπέν. Φρόντισε δε να επισημάνει ότι ήταν οι μόνοι στο Παρίσι που έσπευσαν να πανηγυρίσουν για την πολιτική αλλαγή στην Αθήνα.

Το σκηνικό, όμως, δεν ήταν πάντοτε θερμό. Αντιθέτως, τα προηγούμενα χρόνια και πολύ περισσότερο την περίοδο 2009-2012, όταν ο Σαρκοζί ήταν ο ένοικος του Ελιζέ, το κλίμα που επικρατούσε στο Παρίσι δεν ήταν ευνοϊκό για τον Σαμαρά. Η σκληρή αντιμνημονιακή γραμμή που ακολουθούσε εκείνη την περίοδο η ΝΔ είχε βρεθεί αρκετές φορές στο στόχαστρο της γαλλικής Κεντροδεξιάς, ενώ ο Σαρκοζί δεν έχανε ευκαιρία να καυτηριάσει την τακτική τής τότε αντιπολίτευσης στη χώρα μας. Ακόμη και στην κοινή συνέντευξη με την Ανγκελα Μέρκελ, έπειτα από την περιπετειώδη σύσκεψη με τους Παπανδρέου – Βενιζέλο, τον Οκτώβριο του 2011, στις Κάννες, ο Σαρκοζί εξαπέλυσε ευθείες βολές και κατά του Σαμαρά.

Το βαρύ κλίμα είχε καταγραφεί και λίγες εβδομάδες αργότερα, τον Δεκέμβριο του 2011, στη Μασσαλία, όπου Σαμαράς και Σαρκοζί περιορίστηκαν σε μια τυπική χειραψία. Επρόκειτο για μια εκδήλωση του ΕΛΚ, την οποία ο Σαρκοζί είχε μεταβάλει σε αφετηρία της προεκλογικής καμπάνιας του για την επανεκλογή του στη προεδρία, και είχε αφήσει να διαφανεί ότι θεωρούσε τοξική μια προσέγγιση με το πολιτικό προσωπικό της Ελλάδας.

Από τη Λεωφόρο Συγγρού θεωρούν συγκυριακή εκείνη την κατάσταση, κυρίως επειδή Σαμαράς και Σαρκοζί ακολουθούσαν μέχρι πρότινος αντίθετες πορείες. Ως πρόεδρος της Γαλλικής Δημοκρατίας ο Σαρκοζί δεν μετείχε στις τακτικές συνόδους του ΕΛΚ, προστατεύοντας τον υπερκομματικό χαρακτήρα του θεσμού. Τη γαλλική Κεντροδεξιά εκπροσωπούσε στο ΕΛΚ ο τότε πρωθυπουργός Φρανσουά Φιγιόν. Το καλοκαίρι του 2012, όταν ο Σαμαράς μετέβη στο Μαξίμου, στο Ελιζέ είχε πλέον εγκατασταθεί ο Φρανσουά Ολάντ και ο Σαρκοζί είχε αποτραβηχθεί από τη γαλλική πολιτική σκηνή. Σχεδόν αναγκαστικά, όπως λένε οι ίδιες πηγές, ο Σαμαράς είχε επενδύσει σε μια προσωπική διασύνδεση με τον σοσιαλιστή πρόεδρο.

Οι θέσεις Σαρκοζί για την έννομη τάξη και το Μεταναστευτικό συνυπογράφονται και από τον Σαμαρά, ενώ οι ελληνικές ρίζες του γάλλου πρώην προέδρου (σ.σ.: η γιαγιά του προέρχεται από εβραϊκή οικογένεια της Θεσσαλονίκης) αναδεικνύονται ως πρόσθετο επιχείρημα ότι μια επάνοδός του στο Ελιζέ θα ευνοήσει και τη χώρα μας.

Σε πειρασμό βάζουν τη Συγγρού και οι κινήσεις Σαρκοζί για ανανέωση της γαλλικής Κεντροδεξιάς. Η απόφαση για μετονομασία του UMP (Ενωση για ένα Λαϊκό Κίνημα) θα οριστικοποιηθεί από το συνέδριο του κόμματος και έχει προκριθεί το όνομα «Οι Ρεπουμπλικανοί», που οδηγεί τη γαλλική Κεντροδεξιά σε αμερικανικά μονοπάτια. Οι περισσότεροι στη ΝΔ προεξοφλούν ότι η εξέλιξη αυτή θα ανοίξει εκ νέου τη συζήτηση και για τη μετεξέλιξη της ΝΔ, ακόμη και με αλλαγή ονόματος, ενόψει και της γαλάζιας Εθνικής Συνδιάσκεψης του καλοκαιριού.

Οι εσωκομματικές αντιδράσεις

Το πολιτικό φλερτ Σαμαρά – Σαρκοζί προκαλεί αντιδράσεις από τους αμφισβητίες της κομματικής ηγεσίας, προεξάρχοντος του Νίκoυ Δένδια, οι οποίοι παρατηρούν σκωπτικά ότι ο Σαρκοζί αποχώρησε από την ενεργό πολιτική μετά την εκλογική ήττα του από τον Ολάντ και επανήλθε λόγω της αδυναμίας τής διάδοχης κατάστασης στο UPM. Είναι το επιχείρημα που θα συντηρήσει και τις εσωκομματικές αναταράξεις στη ΝΔ.