Ενδοκυβερνητικούς τριγμούς προκαλούν το συνεχιζόμενο κύμα καταλήψεων δημόσιων κτιρίων σε ένδειξη συμπαράστασης προς τους κρατουμένους για υποθέσεις τρομοκρατίας – απεργούς πείνας και η επιλογή να παραμένει σε απραξία η Αστυνομία.

Η στάση αυτή που αποτελεί κεντρική κυβερνητική επιλογή και υπαγορεύεται στο υπουργείο Προστασίας του Πολίτη έχει προκαλέσει ήδη σφοδρές αντιδράσεις οι οποίες διατυπώνονται με τον πιο κραυγαλέο και ξεκάθαρο τρόπο από τον ίδιο τον υπουργό Γιάννη Πανούση.

Σε άρθρο του στα «ΝΕΑ», ο κ. Πανούσης μιλάει για «Αριστερά του Τίποτα» και καταλήγει με το σαφές ερώτημα: «Θα ήθελα να μάθω πώς νοούν οι «καθαρόαιμοι» την «αριστερή Αστυνομία». Να καίγονται οι αστυνόμοι από κουκουλοφόρους; Και αν ναι, ποιοι εκπροσωπούν τη Δημοκρατία και την Κοινωνία και από ποιον ελέγχονται;». Η σταγόνα που όπως φαίνεται ξεχείλισε το ποτήρι για τον υπουργό ήταν η εισβολή των αντιεξουσιαστών στον περίβολο της Βουλής και οι αποφάσεις που ελήφθησαν στη διάρκεια της έκτακτης σύσκεψης στο Μέγαρο Μαξίμου λίγες ώρες αργότερα, προχθές.

Σύμφωνα με αυτές, το χαρτοφυλάκιο του υπουργείου Προστασίας του Πολίτη θα περάσει στο υπουργείο Δικαιοσύνης, αποσχιζόμενο από το υπουργείο Εσωτερικών στην «ομπρέλα» του οποίου βρίσκεται σήμερα.

Ηδη, μάλιστα, δρομολογείται η προετοιμασία του θεσμικού πλαισίου για να προχωρήσει η αλλαγή, ενώ θα συγκροτηθεί και ειδική, μόνιμη κοινοβουλευτική επιτροπή για την αστυνόμευση. Στο άρθρο του, το οποίο έχει αποδέκτες κυρίως στο εσωτερικό της κυβέρνησης, ο κ. Πανούσης περιλαμβάνει ιδιαίτερα σκληρούς χαρακτηρισμούς για «καθαρόαιμους αριστερούς» που «θεωρούν φασιστικό ό,τι δεν τους αρέσει και το υβρίζουν ως χυδαίο. Ιδού το ήθος των «γνήσιων»…».

Η ΑΝΤΙΛΗΨΗ ΠΟΥ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙ. Λίγο πριν από τη σύσκεψη στο Μαξίμου, κορυφαία στελέχη της Κατεχάκη σημείωναν ότι το όριο ανοχής είχε ξεπεραστεί τη στιγμή που οι αντιεξουσιαστές περνούσαν την μπάρα στη Βουλή και ότι πλέον η Αστυνομία δεν θα μπορούσε να παραμένει αμέτοχος θεατής των όσων συμβαίνουν με ιδιαίτερη ένταση, μάλιστα, τον τελευταίο μήνα.

Θύμιζαν ότι τουλάχιστον δύο φορές οι αστυνομικές δυνάμεις πήραν εντολή να μην επέμβουν σε σοβαρά επεισόδια στα Εξάρχεια, δεν επενέβησαν στην κατάληψη της Νομικής, παρότι οι πρυτανικές και οι εισαγγελικές Αρχές το είχαν ζητήσει, ενώ το ίδιο επαναλαμβάνεται από τις αρχές της εβδομάδας στο κτίριο της Πρυτανείας του Πανεπιστημίου Αθηνών.

Ομως, η άποψη αυτή δεν βρήκε έδαφος στην κυβερνητική σύσκεψη αφού η αντίληψη που, όπως φαίνεται, επικρατεί είναι αυτή που διατυπώθηκε χθες από τον κοινοβουλευτικό εκπρόσωπο του ΣΥΡΙΖΑ Θανάση Πετράκο (στον ραδιοσταθμό Βήμα 99,5).

Ο κ. Πετράκος σημείωσε ότι υπάρχει προβληματισμός για τις καταλήψεις, αναρωτήθηκε αν είναι τυχαία όλα αυτά και πρόσθεσε πως «αυτό είναι καλό η ΕΥΠ να το κοιτάξει. Νομίζω κανένας μας δεν πρέπει να αποκλείει τίποτα, αλλά με την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, ο εργαζόμενος, ο οποίος διαμαρτύρεται, δεν πρόκειται να χτυπηθεί. Ούτε συνταξιούχος ούτε μαθητής ούτε ηλικιωμένος».

ΑΛΛΑΖΕΙ ΣΤΑΣΗ. Ο Γιάννης Πανούσης, από την άλλη, που έως την κατάληψη της Νομικής υπεραμυνόταν του νέου δόγματος και καλούσε την πανεπιστημιακή κοινότητα να υπερασπισθεί τα του οίκου της, άρχισε να αλλάζει στάση όταν εκδηλώθηκαν επιθέσεις που έθεταν μάλιστα σε κίνδυνο ζωές. Αυτό συνέβη στις επιθέσεις σε αστυνομικά τμήματα και στο πλήρωμα περιπολικού της Τροχαίας.

Μάλιστα, παίρνοντας σαφείς αποστάσεις από τον υπουργό Δικαιοσύνης Νίκο Παρασκευόπουλο, ο κ. Πανούσης δήλωνε ότι δεν νοείται διάλογος με τους κουκουλοφόρους «για κανέναν λόγο. Η δημοκρατία δεν κάνει διάλογο μ’ αυτούς που δεν έχουν πρόσωπο». Η δήλωση αυτή του κ. Πανούση, μάλιστα, ερμηνεύεται και ως ενδεικτική των σχέσεών του με τον υπουργό Δικαιοσύνης.

Σε ανθρώπους «χωρίς πρόσωπο», οι οποίοι μάλιστα «εκδίδουν συνήθως τα πιστοποιητικά αριστεροφροσύνης» αναφέρεται και στο άρθρο του στα «ΝΕΑ». «Αριστερά, και μάλιστα Κυβερνώσα Αριστερά, σημαίνει ισοελευθερία, δικαιώματα, κοινωνική πολιτική, δημόσιο έλεγχο, δικαιοσύνη», σημειώνει ο κ. Πανούσης και περιγράφει ακολούθως την «Αριστερά του Τίποτα», που «δεν την χρειάζονται ο τόπος και ο λαός».

Προσθέτει μάλιστα ότι «η ώρα της Αριστεράς στην Ελλάδα δεν είναι η ώρα των ανέξοδων ιδεολογημάτων και των ανούσιων τσιτάτων, αλλά η ώρα της εμπέδωσης θεσμών, πολιτικής νομιμοποίησης και κοινωνικής συναίνεσης».