«Ετσι λοιπόν έχουν τα πράγματα. Είμαι καθηλωμένος στον Αρη. Δεν έχω τρόπο να επικοινωνήσω ούτε με το Hermes ούτε με τη Γη. Ολοι νομίζουν ότι είμαι νεκρός. Βρίσκομαι στο Hab το οποίο έχει σχεδιαστεί για να φιλοξενήσει το πλήρωμα για τριάντα μία ημέρες. Αν χαλάσει ο οξυγονοποιητής, θα πεθάνω από ασφυξία. Αν χαλάσει ο ανακυκλωτής νερού, θα πεθάνω από δίψα. Αν το Hab παρουσιάσει ρήγμα, θα σκάσω σαν μπαλόνι. Αν δεν συμβεί τίποτα από αυτά, κάποια στιγμή θα τελειώσουν τα τρόφιμα και θα πεθάνω από ασιτία. Οπότε, μάλλον ναι, την έχω γαμήσει».
Κάπως έτσι ξεκινάει το ημερολόγιο του αστροναύτη Μαρκ Γουάτνι, μέλους μιας από τις πρώτες αποστολές της NASA στον Αρη. Μιας αποστολής που πάει στραβά, με εκείνον να θεωρείται νεκρός και το υπόλοιπο πλήρωμα να εγκαταλείπει άρον άρον τον πλανήτη. Ο Γουάτνι βρίσκεται μόνος 300.000.000 χλμ. μακριά από τη Γη. Πρέπει να βρει έναν τρόπο να επιβιώσει για περίπου 1.400 μέρες στον αφιλόξενο τόπο περιμένοντας την επόμενη αποστολή της NASA στον Κόκκινο Πλανήτη που ίσως μπορέσει να τον σώσει.

Οι πόρτες των εκδοτών

Το «Απόλλων 13» συναντά τον «Ναυαγό»; Ετσι περιγράφουν οι αγγλόφωνοι αναγνώστες τον «Ανθρωπο στον Αρη», το συναρπαστικό μυθιστόρημα επιστημονικής φαντασίας του Αντι Γουίαρ που διαδραματίζεται στο κοντινό μέλλον. Λίγο μετά την επίσημη κυκλοφορία του σκαρφάλωσε στις λίστες με τα μπεστ σέλερ σε όλο τον κόσμο. Να φανταστεί κανείς πως όλοι οι εκδότες είχαν απορρίψει το πρωτότυπο χειρόγραφο του συγγραφέα. Εκείνος όμως δεν πτοήθηκε, άρχισε να ανεβάζει το κείμενο κομμάτι κομμάτι στο Ιντερνετ (παρόμοια είχε πράξει και η Ε.Λ.Τζέιμς με τις «Πενήντα αποχρώσεις του γκρι»), ενώ μετά τύπωσε μόνος του κάποια αντίτυπα. Γρήγορα ο «Ανθρωπος στον Αρη» απέκτησε cult following και τελικά ο Γουίαρ κατάφερε να εκδώσει το βιβλίο με δόξα και τιμή. Α, ναι. Και συμβόλαια πολλών εκατομμυρίων.
Ο Μαρκ Γουάτνι, λοιπόν, έχει ναυαγήσει στο Διάστημα και πρέπει να γίνει Αρειανός αν θέλει να κρατηθεί στη ζωή. Ευτυχώς για εκείνον, έχει μερικά καλά χαρτιά κρυμμένα στα μανίκια της διαστημικής του στολής: είναι πανέξυπνος, είναι επινοητικός και –το κυριότερο; –είναι πλακατζής και τρομερά αισιόδοξος! Σας θυμίζει κάποιον; Μα φυσικά, είναι ο Μαγκάιβερ του Διαστήματος! Οι αστροναύτες είναι επιστήμονες και τα μέλη κάθε αποστολής επιλέγονται βάσει των δεξιοτήτων τους και στοιχείων του χαρακτήρα τους. Ο Γουάτνι είναι ένας μηχανικός και βοτανολόγος, οπότε βάζει κάτω τα πράγματα και αρχίζει δουλειά. Στήνει το «σπίτι» του, εξερευνά την περιοχή, προσπαθεί να κατασκευάσει ένα σύστημα επικοινωνίας, βρίσκει λύσεις σε δύσκολα προβλήματα. Ακούγοντας Bee Gees και «Staying Alive» καλλιεργεί πατάτες (!) για να μην πεθάνει της πείνας. Στο μεταξύ, πίσω στη Γη, με μεγάλη καθυστέρηση και αφού έχει ανακοινωθεί ο θάνατός του Γουάτνι, η NASA αντιλαμβάνεται πως ο αστροναύτης της είναι ζωντανός. Στήνεται λοιπόν μια μεγάλη επιχείρηση για τη σωτηρία του. Το αν τα καταφέρνει στο τέλος και πώς δεν θα το πούμε για να μη χαλάσουμε το σασπένς.
Δεν είναι πολύ δύσκολο να καταλάβει κανείς γιατί ο «Ανθρωπος στον Αρη» κάνει τις πωλήσεις που κάνει και παίρνει τόσο καλές κριτικές. Ο Αντι Γουίαρ έβαλε στον ήρωά του πολλά στοιχεία του ίδιου του εαυτού του. Είναι αρκετά «σπασίκλας» ώστε να παίζει στα δάχτυλα όλα τα επιστημονικά στοιχεία που χρησιμοποιεί, τα οποία –διαβάζω –είναι εξαιρετικά ακριβή. Είναι αρκετά ευθυμολόγος ώστε να σκιαγραφεί έναν ήρωα τόσο κεφάτο, καθημερινό, ανθρώπινο, που δεν υπάρχει περίπτωση να μην κερδίσει τη συμπάθεια του αναγνώστη. Είναι αρκετά ευφυής ώστε να στήσει ένα βιβλίο με ουσιαστικά έναν μόνο πρωταγωνιστή, αλλά μια πλοκή τόσο κινηματογραφική, με τόσες εξελίξεις και ανατροπές, που δύσκολα το αφήνεις κάτω.

Η ώρα του Χόλιγουντ

Φυσικά και το Χόλιγουντ βρήκε στον «Ανθρωπο στον Αρη» ένα ιδανικό σενάριο. Γυρίζεται ήδη ταινία διά χειρός Ρίντλεϊ Σκοτ παρακαλώ, με πρωταγωνιστή τον Ματ Ντέιμον στον ρόλο του Γουάτνι, αλλά και άλλους σταρ όπως η Τζέσικα Τσαστέιν και ο Σον Μπιν (που, όχι, μάλλον δεν πεθαίνει και σε αυτό το φιλμ, όπως σε σχεδόν όλα τα προηγούμενα όπου έχει παίξει). Το περιμένουμε, λογικά, κοντά στα Χριστούγεννα.

Μην περιμένετε να διαβάσετε «δύσκολη» ή εξειδικευμένη λογοτεχνία. Το κείμενο είναι απλό, σπιρτόζικο, μα καθόλου εξυπνακίστικο· με βασικό όπλο του το χιούμορ, ο Αντι Γουίαρ απευθύνεται προς όλους τους τύπους των αναγνωστών και το πετυχαίνει. Αυτό, άλλωστε, δεν είναι ένα από τα στοιχήματα που θα έπρεπε να βάζει με τον εαυτό του κάθε συγγραφέας;