Αναζήτηση
Μπορεί να προτιμά να τρέχει στα βουνά, αλλά κάθε άλλο παρά ερημίτης αισθάνεται ο Δημήτρης Θεοδωρακάκος. Απλά η άμεση επαφή με τη φύση είναι αυτή που του έχει κλέψει την καρδιά, όπως εξομολογείται στο «Τρέχω».
Αν και ήταν δεύτερος πανελληνιονίκης στον Αυθεντικό Μαραθώνιο της Αθήνας και τον συγκινεί ιδιαίτερα η κλασική διαδρομή, δεν αλλάζει με τίποτα την εμπειρία στο βουνό όπου και ειδικεύεται τα τελευταία χρόνια.
«Φέτος κατέκτησα το 8ο μετάλλιό μου στον Αυθεντικό Μαραθώνιο και ο στόχος μου είναι να τα κάνω 10 τα μετάλλια σε αυτόν τον εκπληκτικό αγώνα. Ομως η βασική μου ενασχόληση πλέον έχει να κάνει με το τρέξιμο μέσα στη φύση» μας λέει και εξηγεί:
«Μιλάμε για ειδικούς Μαραθωνίους 80 χιλιομέτρων, οι οποίοι αντιστοιχούν σε 2-3 κλασικούς, καθώς είναι και οι διαδρομές δύσκολες ενώ δουλεύεις περισσότερο με την ένταση. Το βουνό δεν μπαίνει σε καλούπια και πρέπει εσύ να προσαρμοστείς στα δεδομένα, αλλά μην ξεχνάμε ότι αποτελεί τον πιο αυθεντικό τρόπο άθλησης και δρομικής κίνησης».
Στα βουνά βλέπεις τα πάντα και ο Δημήτρης Θεοδωρακάκος περιγράφει την πιο όμορφη διαδρομή: «Ο αγώνας στα Ζαγοροχώρια είναι εκπληκτικός ενώ ενδιαφέρον παρουσιάζει και ο αγώνας του Ολύμπου, από τον οποίο μάλιστα είχε ξυπνήσει ουσιαστικά το ενδιαφέρον μου για τέτοιους αγώνες.
Στο εξωτερικό ο αγώνας στις Αλπεις είναι μοναδικός, αν και έχει πολλές παρεμβάσεις, όλες βέβαια φυσικές. Επίσης απίστευτα συναρπαστικός είναι ο αγώνας των 8 ημερών, ο Transalpine, κατά τον οποίο τρέχεις κάθε μέρα έναν Μαραθώνιο, περνώντας συνεχόμενα μέσα από Γερμανία, Αυστρία, Ελβετία και Ιταλία. Βρίσκεις χιόνια, λάσπες και βροχή και η εμπειρία είναι τρομερή, ενώ σε κάτι ελβετικά καντούνια οι κάτοικοι έχουν τόσο καθαρές τις πλάκες στον δρόμο που νομίζεις ότι τις έχουν τρίψει με οδοντόβουρτσα!».
Ανεκμετάλλευτη ευκαιρία. Ολα αυτά δεν γίνεται να μη δημιουργούν και ένα αίσθημα μελαγχολίας στον πρωταθλητή μας, που βλέπει την πατρίδα του να μην έχει εκμεταλλευτεί τον αθλητικό τουρισμό. «Είναι κρίμα που δεν έχουμε καν αθλητικό τουρισμό. Σε μια μοναδική χώρα όπως η Ελλάδα, με τον πιο ήπιο καιρό όλο τον χρόνο, όπου έχεις για παράδειγμα το Καρπενήσι τον Αύγουστο με 15-18 βαθμούς θερμοκρασία, και δεν το έχουμε αξιοποιήσει. Νομίζω είναι η ώρα, και ο ΣΕΓΑΣ με τη γιγάντωση του Αυθεντικού Μαραθωνίου εν μέσω κρίσης δίνει το φωτεινό παράδειγμα του πώς μπορείς να αξιοποιήσεις τα όπλα σου. Η επιτυχία εδώ είναι ότι ο Μαραθώνιος αύξησε το ποσοστό των ξένων συμμετοχών σε απίστευτα νούμερα τα τελευταία χρόνια.
Είναι σημαντικό για να αποκτήσουμε έτσι και αθλητική παιδεία που ουσιαστικά δεν έχουμε στην Ελλάδα. Οσο για το μάθημα της Γυμναστικής στα σχολεία μας, καλύτερα να μην το συζητήσουμε» λέει ο Δημήτρης Θεοδωρακάκος που θυμίζει λίγο τον Σπύρο Γιαννιώτη.
«Γνωρίζω τον Σπύρο και μου αρέσει αυτό που έκανε. Εφυγε από τη μονοτονία τού να μετράει πλακάκια στην πισίνα και πήγε στη συναρπαστική ανοιχτή θάλασσα. Ετσι νιώθω κι εγώ με το τρέξιμο, το οποίο δεν είναι ένα άθλημα «εφεύρεση» όπως το μπάσκετ, το ποδόσφαιρο κ.λπ. αλλά μια φυσική δραστηριότητα του ανθρώπου που μέσα από τα βουνά γίνεται πιο συναρπαστική και πιο ρεαλιστική».
Δουλεύοντας στην εταιρεία της επαγγελματικής του ομάδας, τη Salomon, σχεδίασε και ο ίδιος ένα ειδικό παπούτσι για βουνό, το οποίο και λανσάρει.
Θέλει να κυνηγήσει το όριο για τον Μαραθώνιο του Ρίο στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2016, ενώ δεν θα μπορούσε να συνεχίσει σε αυτούς τους ρυθμούς αν δεν είχε τη θερμή στήριξη της γυναίκας του, που έγινε ακόμα μεγαλύτερη μετά τη γέννηση της αγαπημένης τους κόρης.
Χαζομπαμπάς πλέον ο Δημήτρης συνεχίζει να κάνει αυτό που αγαπάει και που του δίνει ευεξία.
