Δεν ήταν ποτέ εύκολη ομάδα η Μπαρτσελόνα, έγινε δε υπερβολικά πιο δύσκολη για οποιονδήποτε ξεχωριστό ποδοσφαιριστή όταν μεταλλάχθηκε στον πλανήτη που κατοικεί ο Λιονέλ Μέσι.

Το (ποδοσφαιρικά τροποποιημένο) γνωμικό «όλοι οι καλοί χωρούν στην ίδια ενδεκάδα» κάθε άλλο παρά ως θέσφατο πρέπει να αντιμετωπίζεται, τουναντίον είναι σημαντικά τα παραδείγματα που διαψεύδουν ότι υπάρχει κανόνας.

Η αλήθεια είναι ότι δεν κάνουν όλοι οι ποδοσφαιριστές για όλες τις ομάδες και ενδεχομένως ο Λουίς Σουάρες να μην κολλήσει ποτέ με τον Μέσι, κάτι δηλαδή που κατάφερε εύκολα ο Νεϊμάρ, προφανώς επειδή είναι πολύ νεότερος αλλά και σαφώς πιο χαρισματικός από τον Ουρουγουανό. Ο Σουάρες πέτυχε μόλις δύο γκολ στα προηγούμενα ένδεκα ματς πρωταθλήματος, έχασε τη θέση του στην ενδεκάδα στο επιβλητικό 6-0 από την Ελτσε και ουδείς μπορεί να αισθάνεται βέβαιος ότι εντέλει θα βρει την απαιτούμενη χημεία με τους άλλους δύο.

Το έργο βέβαια το έχουμε ξαναδεί και μάλιστα πρόσφατα, αμέσως μετά το τέλος της σεζόν 2009-10, όταν ο Ιμπραΐμοβιτς αποχώρησε ως ο «αταίριαστος» της υπόθεσης, αν και είχε κοστίσει στην Μπάρτσα 46 εκατ. ευρώ.

Σε άλλα παραδείγματα, ο

Σεφτσένκο δεν κόλλησε ποτέ με την Τσέλσι, ο Βερόν απέτυχε στη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. Ασφαλώς υπάρχουν και εκείνοι που θέλουν τον χρόνο τους, όπως ο Τόρες στη Λίβερπουλ, που ωστόσο αργότερα δεν ταίριαξε με την Τσέλσι. Δεν υπάρχει μεταγραφή που να κουβαλά μαζί της σίγουρη επιτυχία όταν πρόκειται για τόσο ισχυρά κλαμπ.