Ο Νάιτζελ Φάρατζ λέει ότι έχει χιούμορ. Ο βρετανός πρόεδρος του ακροδεξιού Ukip λέει επίσης ότι χαιρετίζει τις απόψεις των νέων ανθρώπων. Παρόλ’ αυτά, ένα ψηφιακό παιχνίδι – «παρωδία των εξτρεμιστικών απόψεων», το οποίο δημιούργησε μία ομάδα 18χρονων μαθητών της Ακαδημίας του Κάντερμπερι, τον έχει κάνει έξαλλο.

«Είναι γελοίο, λυπηρό και ξεπέρασε τα όρια», τόνισε ο Φάρατζ σχολιάζοντας το παιχνίδι, το οποίο διατίθεται δωρεάν στο Google Play Store και ήδη σημειώνει επιτυχία. «Είναι παραδοσιακή βρετανική σάτιρα», ανταπαντά ο διευθυντής της Ακαδημίας, ελληνικής καταγωγής Φιλ Καρνάβας. Και τονίζει ότι ο Φάρατζ δεν μπορεί να τα έχει όλα, «δεν μπορεί να περιμένει να ασχολούνται οι νέοι άνθρωποι με την πολιτική κι έπειτα να επικρίνει ό,τι λένε – όταν το λένε».

Τι ήταν όμως αυτό που εξόργισε περισσότερο τον πρόεδρο του Ukip; Ο ίδιος επιμένει ότι δεν ήταν ούτε το παιχνίδι αυτό καθαυτό, το οποίο σατιρίζει την αντιμεταναστευτική ρητορική του κόμματός του, ούτε ο γελοίος τρόπος με τον οποίο παρουσιάζεται σε αυτό. Αυτό που φαίνεται πως άγγιξε τις «ευαίσθητες» χορδές του Φάρατζ ήταν ο όρος «ρατσισμός», ο οποίος αναφέρεται στο παιχνίδι.

Το περί ου ο λόγος παιχνίδι ονομάζεται Ukik (κατά παράφραση του Ukip, αλλά σχεδόν ομόηχο με το ρήμα κλωτσάω). Πρωταγωνιστής είναι ο Νικολά Φρομάζ, στόχος του οποίου είναι να κλωτσήσει όσο το δυνατόν περισσότερους μετανάστες από τα βράχια του Ντόβερ, προκειμένου να σώσει τη βρετανική οικονομία.

Στην αρχική σελίδα, ο… Φρομάζ παρουσιάζει το παιχνίδι μέσα από ένα μπαράζ ερωτήσεων.

«Σας φοβίζουν οι ξένες φωνές στα τρένα; Μπορείτε να χειριστείτε έναν Ευρωπαίο που μένει δίπλα σας; Μήπως η σύζυγός σας αρνείται να καθαρίσει πίσω από το ψυγείο; Πιστεύετε ότι οι γυναίκες είναι τόσο χαζές ώστε να μη μπορούν να κερδίσουν μία παρτίδα σκάκι ή να μη μπορούν να έχουν μία θέση ευθύνης; Αυτοί οι άνθρωποι (οι μετανάστες) μπορεί να βελτιώσουν την οικονομία μας, να συμβάλουν στον πολιτισμό μας και να κάνουν τη Βρετανία μεγάλη. Είναι όμως διαφορετικοί, οπότε ας τους πετάξουμε όλους κλωτσηδόν».

Από όλα αυτά, φαίνεται πως τίποτα δεν ενόχλησε τον Φάρατζ. Φθάνει να μην αναφέρεται πουθενά η λέξη ρατσισμός…