«Είσαι έτοιμη; Συγχώρεσέ με εκ των προτέρων αν σε σοκάρει αυτό που θα ακούσεις» μου είπε και ξεκίνησε να απαγγέλλει ένα σατιρικό του ποίημα, το «Martyr Member». Η ομοιοκαταληξία ήταν έξυπνη και η απαγγελία των στίχων σχεδόν τραγουδιστή. Οταν τελείωσε, ξεφύλλισα το βιβλίο με τα ποιήματά του (γραμμένα στο χέρι με μελάνι) και επέλεξα το «Empire on the Wall». Ηταν ένα ταξίδι ανάμεσα στην Ιστορία και στη Μυθολογία. «Εχεις άλλο ένα» μου υπενθύμισε. Ο δείκτης μου έπεσε στο «Opium Den». Επρεπε να μου το διαβάσει ακόμη μια φορά και ύστερα να το αποκωδικοποιήσει. Οι στίχοι ήταν τόσο αινιγματικοί όσο και ο τίτλος.

Ο χρόνος μου, δέκα λεπτά, με τον Mr. Grayson τελείωσε. Κάποιος άλλος πελάτης με μια μάρκα των πέντε λιρών θα τρύπωνε μέσα στις κουρτίνες για τον ίδιο χρόνο με τον ίδιον ή κάποιον άλλον από τους ποιητές-πόρνες. Οι επιλογές του κοινού από τους «εκδιδομένους» της βραδιάς ήταν πέντε: η μικρότερη, η Felicity, είκοσι ετών και ο μεγαλύτερος, ο Mr. Mrs, εξήντα. «Προαγωγός» των πέντε ποιητών-πόρνων ήταν η μαντάμ Sierra Champagne, Χόλι Λάγνινγκ κατά κόσμον και πρωτεργάτια του London Brothel Poetry, που διοργανώθηκε στο Λονδίνο. «Απόψε σας έχω τα καλύτερα «κορίτσια» μου. Οι θαμώνες ξέρετε για ποιο πράγμα μιλάω» είπε, πιστή στον ρόλο της μαντάμ. Οι ποιητές-πόρνες ήταν κρυμμένοι πίσω από φαντασιακούς χαρακτήρες, ψεύτικα ονόματα, μπουρλέσκ ενδυμασίες και στενούς κορσέδες. Είχαν στη διάθεσή τους ένα δίλεπτο ο καθένας για να σαγηνεύσουν το κοινό με ένα (δωρεάν) δείγμα της ποίησής τους και να προσελκύσουν τους πελάτες τους. Επειτα, οι «πελάτες» ήμασταν ελεύθεροι να επιλέξουμε τον καλλιτέχνη που θα μας χάριζε δέκα λεπτά ιδιωτικής ανάγνωσης πίσω από τις κουρτίνες και στο ημίφως κεριών.

Πίσω από τις κουρτίνες, όμως, οι μάσκες πέφτουν. «Η ουσία της brothel ποίησης είναι να δημιουργηθεί μια βαθιά επικοινωνία ανάμεσα στον ποιητή και στον ακροατή του. Να αποσυνδεθεί η ποίηση από την παθητική της μορφή και να αποκτήσει κοινωνικό χαρακτήρα» εξηγεί η μαντάμ αλλά και πανεπιστημιακή καθηγήτρια δημιουργικής γραφής.

ΤΟ ΣΩΜΑ ΩΣ ΚΕΙΜΕΝΟ. Οι ρόλοι που υποδύονται οι ποιητές-πόρνες είναι το καλλιτεχνικό τους εργαλείο. «Εγώ ως Sierra Champagne έχω την ευκαιρία να εκφράσω μια άλλη εκδοχή του εαυτού μου. Και ο ακροατής μου, αντίστοιχα, έχει την ελευθερία να με ρωτήσει ό,τι θέλει. Αυτό είναι το νόημα της ιδιωτικής ανάγνωσης». Και η πορνεία τι σχέση έχει με την ποίηση; «Η ποίηση και η πορνεία είναι τα αρχαιότερα επαγγέλματα αισθητικής και επικοινωνίας». Και το σώμα; «Το σώμα, όπως και το ποίημα, είναι κείμενο που διαβάζεται καθημερινά. Εμείς, λοιπόν, αντιστρέφουμε την εξουσία των άλλων πάνω στο κείμενο. Σχηματίζουμε τον τρόπο που μας διαβάζουν» εξηγεί η ίδια στα «ΝΕΑ».

Πάντως δεν παύουν να είναι επαγγέλματα. Και η ποίηση και η πορνεία είναι υπηρεσίες επ’ αμοιβή –ή τουλάχιστον έτσι θα έπρεπε. «Η συγγραφή είναι μια συνεισφορά στον πολιτισμό. Και γι’ αυτό πάντα πρέπει να ανταμείβεται» τονίζει η (μαντάμ) Λάνινγκ.

ΟΙ ΚΡΙΤΙΚΕΣ. Πιθανότατα αρκετοί ποιητές θα επέκριναν και ακόμη περισσότεροι θα δίσταζαν να πάρουν μέρος σε μια τόσο προκλητική εκδήλωση. Πάντως, οι περισσότερες κριτικές που έχει δεχθεί η brothel ποίηση δεν εστιάζουν στην ανάγκη διάκρισης της ποίησης από την πορνεία. Η κριτική γίνεται από τη φεμινιστική σκοπιά: η «μπροθελική» εκδοχή της ποίησης εγκαλείται για υπονόμευση του γυναικείου φύλου. Μια τέτοια κριτική δέχθηκε και η Χόλι Λάνινγκ και στο πανεπιστήμιο όπου διδάσκει. «Υστερα από ανώνυμες ενστάσεις συναδέλφων μου, με ανάγκασε το πανεπιστήμιο να αφαιρέσω τις αφίσες που διαφήμιζαν την επικείμενη βραδιά του London Brothel Poetry» εκμυστηρεύεται η ίδια. «Μάλιστα έχει προγραμματισθεί έκτακτη συνάντηση πανεπιστημιακών με θέμα το Brothel Poetry. Η «μαντάμ» δεν διευθύνει μόνο ένα «πορνείο». Καλείται να δώσει και μια μάχη για την ελεύθερη διακίνηση των ιδεών στο πανεπιστήμιό της.

ΕΠ’ ΑΜΟΙΒΗ

«Ας γίνουν πόρνες»

Εφτασε άραγε η στιγμή που η ποίηση –από τα κατεξοχήν καταδικασμένα επάγγελματα –συναντά την άμεση χρηματική αμοιβή; Κατά μία έννοια, ναι. «Ο ίδιος ο όρος «πόρνη» υπαινίσσεται μια διαδικασία χρηματικής συναλλαγής –κάτι που ο ποιητής έχει στερηθεί εδώ και χρόνια. Αν πρέπει οι ποιητές να γίνουν πόρνες για να πληρωθούν, ας γίνει έτσι» έχει δηλώσει η Στέφανι Μπέρτζερ, δημιουργός του νεοϋορκέζικου μπροθελιανού κινήματος.

Τελευταία Νέα