Η εκτέλεση του μουσικού σάουντρακ της τριλογίας «Ο πόλεμος των Αστρων» ακριβώς έξω από την αγγλική Βουλή από μια παραδοσιακή σκωτσέζικη γκάιντα, το ίδιο απόγευμα που η Σκωτία ψήφιζε για την ανεξαρτησία της από την Αγγλία, θα μπορούσε να θεωρηθεί από κάποιον καχύποπτο συμβολική. Αλλά ο νεαρός Σκωτσέζος που έπαιζε και ήταν ντυμένος με το παραδοσιακό κιλτ της χώρας του δεν είχε πολεμική διάθεση. «Εγώ απλώς βγάζω το ψωμί μου» μας είπε. «Φυσικά και ψήφισα για το μέλλον της χώρας μου, αλλά δεν εκφράζομαι ανοιχτά για τα πολιτικά».

Ούτε το Λονδίνο εκφράστηκε ανοιχτά για το δημοψήφισμα, που διεξήχθη χθες για το μέλλον του Ηνωμένου Βασιλείου ύστερα από δύο χρόνια προετοιμασίας και τρεις αιώνες βρετανικής ένωσης. Η Σκωτία χθες ξύπνησε πολύ νωρίς. Την ημέρα του δημοψηφίσματος οι επίσημες εκστρατείες παρέδωσαν τη σκυτάλη στους εθελοντές, που ήταν πρόθυμοι να ψαρέψουν ψήφους μέχρι την τελευταία στιγμή, σε κάποιες περιπτώσεις με φανατισμό. Αντίθετα, στο Λονδίνο το «ναι» και το «όχι» την ημέρα του δημοψηφίσματος ήταν σιωπηλά. Μπορούσε κανείς να τα αναζητήσει στα πρωτοσέλιδα, στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης ή στα λιγοστά παραδοσιακά στέκια Σκωτσέζων που έχουν παραμείνει ανοιχτά. Μπορεί και να τα έπιανε το αφτί του σε κάποια συζήτηση ή να τα συναντούσε τυχαία σε κάποια παρέα Αγγλων –συνήθως μεγαλύτερης ηλικίας –οι οποίοι κρατούσαν περήφανα τη σημαία του Ηνωμένου Βασιλείου.

Ωστόσο, στους δρόμους της πρωτεύουσας του Ηνωμένου Βασιλείου δεν υπήρχε κάτι που να υπενθυμίζει στους περαστικούς ότι τα «αδέλφια τους» εκείνη την ώρα έριχναν την ψήφο τους για το ενδεχόμενο της εξόδου. Δεν έγιναν συγκεντρώσεις όπως αυτές που πραγματοποιήθηκαν στις πόλεις της Σκωτίας ούτε μοιράζονταν προεκλογικά φυλλάδια ή κονκάρδες με την ασπρογάλανη επιγραφή «aye» ή το τρίχρωμο «nae», όπως αυτές που σκόπευαν να «προσηλυτίσουν» μέχρι την τελευταία στιγμή τους αναποφάσιστους ψηφοφόρους της Σκωτίας. Ακόμη και η πιο φημισμένη σκωτσέζικη παμπ του Λονδίνου, το «Rob Roy», που μαγνητίζει οπαδούς του σκωτσέζικου ποδοσφαίρου, την ημέρα εκείνη ήταν κλειστή.

Αυτό δεν σημαίνει ότι οι κάτοικοι της βρετανικής πρωτεύουσας δεν παρακολουθούσαν τις εξελίξεις. Οι περισσότεροι Λονδρέζοι και γνώριζαν τι συνέβαινε βόρεια των συνόρων τους, και στην πλειονότητά τους εύχονταν για αρνητικό αποτέλεσμα. Ωστόσο, αντίθετα με τον πρωθυπουργό τους Ντέιβιντ Κάμερον, ο οποίος «ξυπνούσε τα βράδια με κρύο ιδρώτα» όπως εκμυστηρεύτηκε πρόσφατα στους «Τάιμς», οι Αγγλοι δεν πανικοβλήθηκαν. Εύχονταν, και ακόμη επιθυμούν, να παραμείνουν πραγματικά ενωμένο βασίλειο, αλλά δεν τους άγγιξε η εκστρατεία που συντελείται νοτίως των συνόρων –ακόμη και αν είχε στοιχεία εκφοβισμού. Μάλιστα ένας Λονδρέζος –η ταυτότητά του παραμένει άγνωστη, αλλά η καταγωγή του σίγουρα δεν είναι σκωτσέζικη –αισθανόταν τόσο βέβαιος για το αρνητικό αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος ώστε ποντάρισε στο «όχι» 900.000 λίρες, το μεγαλύτερο στοίχημα που έχει μπει ποτέ για κάποιο πολιτικό γεγονός.

Δεν είναι όμως μόνο το «όχι» που προσείλκυσε επίδοξους τζογαδόρους. Κάποια πρακτορεία στοιχημάτων υπολόγιζαν ότι σε περίπτωση νίκης του «ναι», θα έβγαιναν από τα ταμεία τους έως και ένα εκατομμύριο λίρες. Μπορεί λοιπόν οι πολιτικοί να ιδροκοπούσαν γεμάτοι ανησυχία, αλλά πολλοί απλώς έπαιξαν στοίχημα.

Τελευταία Νέα