Το 2008, ο Πιερ Μουσό, καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Ρεν, είχε υπογράψει ένα βιβλίο με τίτλο «Ο σαρκομπερλουσκονισμός». Ο τότε πρόεδρος της Γαλλίας είχε εξοργιστεί. Για έναν επιπλέον λόγο: η νέα του, τότε, κατάκτηση, η Κάρλα Μπρούνι, απεχθανόταν ανέκαθεν τον Καβαλιέρε. Κι εντούτοις, έξι χρόνια μετά, ο Νικολά Σαρκοζί θυμίζει ολοένα και περισσότερο τον καταδικασμένο πια από τη Δικαιοσύνη πρώην πρωθυπουργό της Ιταλίας. Δίνοντας χθες το βράδυ, με μια επίσημη έρευνα να τρέχει ήδη εις βάρος του για «αθέμιτη άσκηση επιρροής», «παραβίαση της μυστικότητας του ανακριτικού έργου» και «ενεργητική διαφθορά», την πρώτη του τηλεοπτική συνέντευξη από το 2012, μίλησε για «πολιτικές χυδαιότητες» και «χειραγώγηση τμήματος της Δικαιοσύνης» –που όμως δεν τον αποθαρρύνουν διότι «αγαπώ παθιασμένα τη χώρα μου».

Το πρωί της Τρίτης, ο Σαρκοζί τέθηκε προσωρινά υπό κράτηση –κάτι πρωτοφανές για πρώην πρόεδρο της Γαλλίας. Η υπηρεσία δίωξης της διαφθοράς της γαλλικής αστυνομίας μπορούσε να τον κρατήσει, ανακρίνοντάς τον, έως και 48 ώρες. Αλλά δεν τις χρειάστηκε. Στο πέρας ενός 15ώρου, ανακοινώθηκε πως οι ανακριτές ξεκινούν επίσημη έρευνα εναντίον του. Ο Σαρκοζί βαρύνεται με υποψίες ότι, μέσω του δικηγόρου του Τιερί Ερζόγκ, εξασφάλιζε απόρρητες πληροφορίες για την πορεία δικαστικών του εκκρεμοτήτων από έναν δικαστή του Ακυρωτικού Δικαστηρίου, τον Ζιλμπέρ Αζιμπέρ –ο οποίος προσδοκούσε, ως αντάλλαγμα, ένα πόστο στο Μονακό. Οπως επισημαίνει όμως η «Μοντ», οι έρευνες κατέδειξαν την ύπαρξη, στην καρδιά του γαλλικού κράτους, ενός ολόκληρου δικτύου αφοσιωμένου στην προστασία του Σαρκοζί –δικτύου που τον είχε ενημερώσει, μεταξύ άλλων, ότι οι τηλεφωνικές του συνομιλίες παρακολουθούνταν. Πέραν της έρευνας που ήδη ξεκίνησε, ο Σαρκοζί εμπλέκεται σε ακόμη πέντε δικαστικές υποθέσεις, με κοινό ρεφρέν τη διαφθορά. Οπως επισήμανε χθες ο γάλλος πρωθυπουργός Μανουέλ Βαλς, την ώρα που ο Φρανσουά Ολάντ υπενθύμιζε τις αρχές της «ανεξαρτησίας της Δικαιοσύνης» και του «τεκμηρίου της αθωότητας», τα «συμβάντα» που οδήγησαν στην έναρξη της επίσημης έρευνας «είναι σοβαρά».

Αλλά ο Σαρκοζί –και ένας στενός κύκλος σαρκοζικών δεξιών –έχει μόνο ένα επιχείρημα: είναι θύμα μιας συνωμοσίας με σκοπό τον «εξευτελισμό» και την πολιτική του εξόντωση, ο ίδιος είναι απολύτως αθώος, οι καταγγελίες είναι «γελοίες». Γι’ αυτό και δεν εγκαταλείπει τη σκέψη να διεκδικήσει την ηγεσία του UMP, θα ανακοινώσει την απόφασή του «τέλη Αυγούστου, αρχές Σεπτεμβρίου». Το κλίμα στο ίδιο το UMP, βέβαια, το αποτύπωσε με τον καλύτερο τρόπο ο εκδιωχθείς (λόγω οικονομικού σκανδάλου που εμπλέκει και τον Σαρκοζί) πρόεδρος Ζαν-Φρανσουά Κοπέ, διαχωρίζοντας τη θέση του από όσους στηρίζουν «υποκριτικά» τον Σαρκό ενώ παράλληλα κάνουν «το παν» για να εμποδίσουν την επιστροφή του.

Ιδια αγάπη για την επιδειξιομανία, εξίσου υπερτροφικό εγώ, ίδια αγάπη για το χρήμα, το ίδιο μένος εναντίον των δικαστών, η ίδια θυματοποίηση, το ίδιο πολιτικό σχέδιο που συνδυάζει, όπως επισημαίνει η «Λιμπερασιόν», «αυταρχισμό, λαϊκισμό, απορρύθμιση του κράτους πρόνοιας και διαγραφή του συλλογικού σχεδίου προς όφελος του ατόμου»: μπορεί ο Σαρκοζί να διατηρούσε ως πρόεδρος τεταμένες σχέσεις με τον Μπερλουσκόνι αλλά οι ομοιότητες είναι σαφείς, όλο και πιο σαφείς. Γράφοντας χθες στη «Στάμπα», ο Τσεζάρε Μαρτινέτι μιλούσε για «το φθινόπωρο ενός ανδρός και μιας χώρας», συνέδεε τη μοίρα του Σαρκοζί με εκείνη μιας Γαλλίας σε παρακμή, με την Ακροδεξιά πρώτο κόμμα στις ευρωεκλογές και πάντα έτοιμη να εκμεταλλευτεί τη δυσφορία των πολιτών για το «διεφθαρμένο σύστημα».

Ποινές

Εφόσον η επίσημη έρευνα οδηγήσει σε απαγγελία κατηγοριών,ο Σαρκοζί δεν κινδυνεύει μόνο με πολυετή φυλάκιση, αλλά και με στέρηση του δικαιώματος του εκλέγεσθαι.

Τελευταία Νέα