Η πρόσφατη έκδοση στα ελληνικά της «Ιστορίας της λατινικής γλώσσας» εντάσσεται στο πλαίσιο του εμπλουτισμού της ελληνόγλωσσης βιβλιογραφίας στη μελέτη της ιστορίας της λατινικής γλώσσας, η οποία είναι λειψή και εξαντλείται σε λιγοστά έργα «που δεν ασχολούνται με την ιστορική εξέλιξή της αλλά με τις ιστορικές καταβολές της από την ινδοευρωπαϊκή γλώσσα έως την κλασική περίοδο», όπως αναφέρει στο προλογικό του σημείωμα ο Γεώργιος Κ. Γιαννάκης, αναπληρωτής καθηγητής Γλωσσολογίας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, ο οποίος μετέφρασε και επιμελήθηκε το βιβλίο. Εργο των καθηγητών του Πανεπιστημίου του Κέιμπριτζ Τζέιμς Κλάκσον και Τζέφρι Χόροκς, στο οποίο οι συγγραφείς αξιοποιούν σύγχρονα ρεύματα της γλωσσολογίας, η «Ιστορία της λατινικής γλώσσας» χαρτογραφεί την εξέλιξή της από τις προϊστορικές απαρχές της έως τη διαμόρφωσή της κατά την κλασική περίοδο ενώ επίσης εξετάζει τις επιπτώσεις από την εξάπλωση της προφορικής λατινικής σε ολόκληρη τη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία.

Στον πρόλογό τους για την ελληνική έκδοση οι δύο βρετανοί συγγραφείς, τονίζουν ότι «παραμένει η μόνη σύγχρονη επίτομη εξέταση της λατινικής γλώσσας από τις πρωιμότερες μαρτυρίες έως τον Μεσαίωνα.

Αναφέρουν επίσης ότι η παρούσα έκδοση σχεδιάστηκε με σκοπό να ξεπεραστούν κάποιες ελλείψεις και αδυναμίες που υπάρχουν στο βιβλίο του L.R. Palmer «The Latin Language», καθώς εν τω μεταξύ έχει υπάρξει πρόοδος στο πεδίο της γλωσσολογίας κατά τη διάρκεια των 50 χρόνων από την εποχή της έκδοσής του.

Το βιβλίο χωρίζεται σε οκτώ κεφάλαια, εκ των οποίων το πρώτο είναι μια σύντομη επισκόπηση της ινδοευρωπαϊκής γλωσσικής οικογένειας. Καθορίζονται επίσης ορισμένες από τις βασικές γλωσσικές αλλαγές στον σχηματισμό της λατινικής και γίνονται αναφορές στην ποίηση και σε πολλές επιγραφές που βρέθηκαν πρόσφατα. Το δεύτερο κεφάλαιο είναι αφιερωμένο σε μια λεπτομερή επισκόπηση των παλιών λατινικών και των αρχαίων γλωσσών της Ιταλίας, το τρίτο βάζει το πλαίσιο για την πρότυπη γλώσσα ενώ τα επόμενα τρία κεφάλαια ασχολούνται με τη διαδικασία διαμόρφωσης της λατινικής ως πρότυπης γλώσσας από τα μέσα του τέταρτου αιώνα έως την περίοδο της πρώιμης Αυτοκρατορίας. Στο έβδομο κεφάλαιο επανεξετάζονται οι γλωσσικές ισορροπίες, ενσωματώνονται τα στοιχεία για την κατώτερη λατινική από διάφορες περιοχές και αναλύονται λεπτομερέστερα τα σύνθετα ζητήματα που σχετίζονται με την ενίσχυση της διγλωσσίας και την εξάπλωση της λατινικής τόσο ως προφορικής όσο και ως γραπτής γλώσσας. Τέλος, στο όγδοο κεφάλαιο συζητείται η τύχη των λατινικών στην ύστερη αρχαιότητα και γίνεται μια σύντομη αναφορά στη θεαματική εξέλιξή της αργότερα ως γλώσσας του πολιτισμού, στο πλαίσιο της εμφάνισης των τοπικών ποικιλιών της δημώδους λατινικής.