Την περασμένη εβδομάδα το υπουργικό συμβούλιο της Ισπανίας ενέκρινε ένα νομοσχέδιο για την πνευματική ιδιοκτησία, που μπορεί να ανατρέψει πολλά από όσα ισχύουν σήμερα. Βάσει αυτού, οι δημοσιογραφικοί οργανισμοί στην Ισπανία θα μπορούν να χρεώνουν μηχανές αναζήτησης, όπως η Google και η Yahoo!, όταν αναρτούν περιεχόμενο που διέπεται από τη νομοθεσία περί πνευματικών δικαιωμάτων. Το μέτρο, που αποτελεί αίτημα των εκδοτών εδώ και πολύ καιρό, είναι παρόμοιο με άλλους νόμους που εγκρίθηκαν σε χώρες όπως η Γαλλία και ήδη ονομάζεται «φόρος Google».

Κατά την παρουσίαση του νομοσχεδίου, η αντιπρόεδρος της ισπανικής κυβέρνησης Σοράγια Σάενθ ντε Σανταμαρία και ο υπουργός Παιδείας και Πολιτισμού Χοσέ Ιγκνάσιο Βερτ εξήγησαν ότι η αναπαραγωγή «μη σημαντικών αποσπασμάτων» χωρίς την προηγούμενη έγκριση θα επιτρέπεται, αλλά θα απαιτείται η πληρωμή «δίκαιης αποζημίωσης». Η προηγούμενη έγκριση είναι απαραίτητη για τη δημοσίευση φωτογραφιών. Μέχρι στιγμής δεν έχει διευκρινιστεί πώς θα ορίζονται τα «μη σημαντικά αποσπάσματα» ή πώς θα υπολογίζεται η αποζημίωση.

Η Ενωση Ισπανών Εκδοτών AEDE χαιρέτισε την πρόταση. «Είναι το πιο σημαντικό βήμα που έκανε η κυβέρνηση για την προστασία του Τύπου» δήλωσε ο πρόεδρός της Λουίς Ενρίκε. Η Google απέφυγε να σχολιάσει, περιμένοντας να δημοσιοποιηθεί το νομοσχέδιο με τις αλλαγές στο θέμα της πνευματικής ιδιοκτησίας.

Οι προτεινόμενες μεταρρυθμίσεις για τις μηχανές αναζήτησης και εκείνες που συγκεντρώνουν τις ειδήσεις αποτελούν μόνο ένα κομμάτι μιας συνολικής αλλαγής στους κανονισμούς που διέπουν τα πνευματικά δικαιώματα, πάνω στις οποίες εργάζεται η κυβέρνηση της Μαδρίτης εδώ και έναν χρόνο, σε μια προσπάθεια να αντιμετωπίσει την ευρεία διαδικτυακή πειρατεία. «Η Ισπανία δεν μπορεί να είναι Σομαλία όσον αφορά τα θέματα πνευματικής ιδιοκτησίας» σχολίασε ο Βερτ.

Το νομοσχέδιο προβλέπει τη δημιουργία της Επιτροπής για την Πνευματική Ιδιοκτησία. Αυτή η επιτροπή θα κληθεί να μεσολαβήσει εάν οι μηχανές που συγκεντρώνουν τις ειδήσεις –όπως το Google News –δεν καταλήξουν σε συμφωνία σχετικά με την έννοια της περίφημης «δίκαιης αποζημίωσης» για τους εκδότες που παράγουν το περιεχόμενο το οποίο αναπαράγουν διαδικτυακά. Ή εάν οι φορείς διαχείρισης δεν πετύχουν στους προβλεπόμενους πέντε μήνες να δημιουργήσουν έναν ιδιωτικό φορέα που θα χρησιμεύει ως ο μοναδικός θεσμός (εν αντιθέσει με την πολυνομία μέχρι τώρα) μεταξύ των χρηστών περιεχομένου και των δικαιωμάτων των δημιουργών. Επίσης θα έχει την εντολή να ελέγχει τις τιμές που επιβάλλουν οι φορείς διαχείρισης, αν και αυτό δεν θα μπορεί να το κάνει με δική της πρωτοβουλία αλλά μόνο όταν υπάρχει μια αντιπαράθεση την οποία θα κληθεί να επιλύσει.

Το αγκάθι. Μια από τις πιο συχνές αντιρρήσεις που εκφράζονται αυτές τις ημέρες από εκείνους που επηρεάζονται από τον νόμο είναι τι θα συμβεί εάν στο νέο όργανο δεν δοθεί ο απαιτούμενος πρωταγωνιστικός ρόλος, όταν δηλαδή θα λειτουργεί δύσκολα κάτω από έναν τεράστιο όγκο υποχρεώσεων. Επίσης, τι θα γίνει εάν οι εξουσίες του έρθουν σε σύγκρουση με την Εθνική Επιτροπή για τις Χρηματοπιστωτικές Αγορές και τον Ανταγωνισμό.