Από την Καστέλλα και το Πασαλιμάνι ώς τα Καμίνια και τα Μανιάτικα, δύο είναι τα βασικά ερωτήματα των τελευταίων ημερών: «Πόσο Ολυμπιακός είναι ο Βασίλης Μιχαλoλιάκος;» και, το κυριότερο, «μπορεί ο Ολυμπιακός να βγάλει δήμαρχο;».

Τα ερωτήματα δεν είναι καινούργια. Επί δεκαετίες οι υποψήφιοι στον Πειραιά, είτε διεκδικούν τον δήμο είτε μια θέση στη Βουλή, προσπαθούν να προσεγγίσουν την ομάδα, την εκάστοτε διοίκησή της και τους οργανωμένους οπαδούς της, αναγνωρίζοντας, άλλος λιγότερο και άλλος περισσότερο, ότι προεκλογική καμπάνια στο Λιμάνι χωρίς ερυθρόλευκο καρύκευμα δεν γίνεται.

Για τον Βασίλη Μιχαλολιάκο το ερώτημα υπάρχει από τη δεκαετία του ’80, όταν άφηνε τους «κενταύρους» της αβερωφικής ΟΝΝΕΔ και έβαζε πλώρη για τα βουλευτικά έδρανα. Συνοδευόταν, δε, από μια έντονη καχυποψία των Πειραιωτών ότι τρέφει φιλοπαναθηναϊκά αισθήματα, αλλά μέχρι πρότινος ο δήμαρχος δεν αντιμετώπιζε πρόβλημα.

ΤΑ ΣΤΟΙΧΗΜΑΤΑ. Το σκηνικό άλλαξε ξαφνικά τις τελευταίες εβδομάδες και πλέον στα πειραιώτικα ουζερί τα στοιχήματα δίνουν και παίρνουν για τη μάχη του Πειραιά, με φόντο έναν σκληρό πόλεμο του Μιχαλολιάκου με τον επίσημο Ολυμπιακό που – πέραν των οπαδικών διαγκωνισμών – κρύβει και μια σύγκρουση επιχειρηματικών συμφερόντων. Επειτα από τρεις δεκαετίες στο πειραϊκό πάλκο, ο Μιχαλολιάκος έρχεται αντιμέτωπος με τις αποδοκιμασίες της Θύρας 7. Η αποσκίρτηση, με τις ερυθρόλευκες ευλογίες, του αντιδημάρχου Γιάννη Μελά πυροδοτεί ένα εσωκομματικό αντάρτικο και αλλάζει τα εκλογικά δεδομένα. Η κατάσταση έχει θορυβήσει τον δήμαρχο. Δεν είναι μόνον η ξαφνική κάθοδος του Αντώνη Σαμαρά στον Πειραιά για τη στήριξή του και το γεύμα για δύο στου Μπελαμή το ουζερί που το πιστοποιούν. Ο σκληροπυρηνικός Μιχαλολιάκος ρίχνει τους τόνους και έχει καλά λόγια να πει για το έργο του Γιώργου Καμίνη στην Αθήνα. Αναγνωρίζει, ουσιαστικά, ότι με τον υποψήφιο του ΠαΣοΚ στον Πειραιά ακόμη να αναζητείται και τον ΣΥΡΙΖΑ να καραδοκεί με τον Θοδωρή Δρίτσα, υπάρχει μια κρίσιμη μάζα ψηφοφόρων που τώρα θα πρέπει να προσεγγίσει. Σε άλλες εποχές και με τον Ολυμπιακό να στηρίζει, ο Μιχαλολάκος θα περίμενε τους πειραιώτες κεντροαριστερούς με τη ρομφαία…

Ακόμη και αν υπήρχε αμφιβολία για τη ζημιά που φοβάται ο δήμαρχος ότι μπορεί να πάθει από την «επανάσταση» των οργανωμένων οπαδών του Ολυμπιακού, στη συνάντηση με τον – ολυμπιακών αισθημάτων – Πρωθυπουργό φρόντισε να τη διαλύσει. Η κουβέντα ήρθε γρήγορα στον Ολυμπιακό, την πορεία του στο Τσάμπιονς Λιγκ, ενώ κρίθηκε απαραίτητο να τηλεφωνήσουν από το πασαλιμανιώτικο ουζερί και στον παλαίμαχο Γιώργο Σιδέρη – «σημαία» της ομάδας στα χρόνια του ’60.

Παρά τις παρασκηνιακές προσπάθειες να ανοίξουν δίαυλοι με τον επίσημο Ολυμπιακό και να χαμηλώσουν οι τόνοι, ο Μιχαλολιάκος εξακολουθεί να βρίσκεται στο στόχαστρο του εντύπου των οπαδών που διανέμεται στο Στάδιο Καραϊσκάκη, ενώ πληροφορίες αναφέρουν ότι ο παραιτηθείς αντιδήμαρχος Γιάννης Μελάς ετοιμάζεται να συγκροτήσει ψηφοδέλτιο στο οποίο θα συμμετέχουν στελέχη συνδεδεμένα με τη διοίκηση της ΠΑΕ.Ο γιος του βουλευτή των ΑΝΕΛ Παναγιώτη Μελά ήταν πρώτος σε σταυρούς με τον συνδυασμό Μιχαλολιάκου το 2010 και φρόντισε και από την πλευρά του να μην αφήσει αμφιβολία ότι προχωρεί σε αυτόνομη κάθοδο λόγω της ρήξης Μιχαλολιάκου και ερυθρόλευκου συστήματος. «Ασφαλώς, από μία τέτοια προσπάθεια στην οποία θα συμμετέχουν όλες οι δημιουργικές δυνάμεις της πόλης δεν μπορεί να λείπει ο Ολυμπιακός Πειραιώς, η ομάδα που μεταφέρει το όνομα Πειραιάς σε όλον τον κόσμο και μας κάνει υπερήφανους» προανήγγειλε.

Η ΔΩΡΕΑ. Πίσω από τη διαμάχη είναι κοινό μυστικό στον Πειραιά ότι κρύβεται μια προσωπική ρήξη του νυν δημάρχου με τον πρόεδρο της ΠΑΕ, τον εφοπλιστή Βαγγέλη Μαρινάκη, η οποία τροφοδοτείται και από τη μετωπική σύγκρουση του Β. Μαρινάκη με τον επιχειρηματία Δημήτρη Μελισσανίδη (ΠΑΕ ΑΕΚ). Ο Βασίλης Μιχαλολιάκος ενισχύει την εικόνα αυτή, επιχειρώντας να περάσει στην αντεπίθεση και διαμηνύοντας ότι «ο Δήμος Πειραιά δεν αποτελεί μετοχή κανενός επιχειρηματία». Η απόδοση τιμών από τον δήμαρχο στον Δ. Μελισσανίδη για μια δωρεά 50.000 ευρώ στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά, όταν αντίστοιχη κίνηση δεν έγινε προς την πλευρά της διοίκησης του Ολυμπιακού για άλλα τοπικά έργα που χρηματοδότησε, φαίνεται ότι ήταν αρκετή για να ανάψει τον πειραϊκό πόλεμο και ο Μιχαλολιάκος να εξελιχθεί σε «κόκκινο πανί» για το σύλλογο και τους οργανωμένους οπαδούς.