Οι ανησυχίες της Αθήνας δεν θα πρέπει να ερμηνεύονται ανεξάρτητα από το γεωπολιτικό περιβάλλον που έχει διαμορφωθεί στην περιοχή. Μπορεί η ελληνική πλευρά να κέρδισε πόντους –ειδικά στα μάτια της Ουάσιγκτον –με τον άτυπο άξονα Κύπρου και Ισραήλ που διαμόρφωσε στην περιοχή τα τελευταία τρία χρόνια, ωστόσο οι ισορροπίες μπορεί να αλλάξουν με τη διαφαινόμενη εξομάλυνση των τουρκοϊσραηλινών σχέσεων. Αγκυρα και Τελ Αβίβ φαίνεται να βρίσκονται κοντά στην υπογραφή συμφωνίας για τις αποζημιώσεις που θα καταβάλει το Ισραήλ για τα γεγονότα του «Μαβί Μαρμαρά». Παρά τις διαβεβαιώσεις που έλαβε κατά την επίσκεψή του στο Ισραήλ τον περασμένο Οκτώβριο ο Αντώνης Σαμαράς από τον Μπενιαμίν Νετανιάχου ότι το Τελ Αβίβ έχει αποφασίσει να αποκλείσει την Τουρκία από κάθε πιθανότητα διέλευσης του ισραηλινού αερίου προς την ευρωπαϊκή αγορά και ότι προκρίνει την επιλογή αγωγού που θα περνά από τα νότια της Κρήτης, τίποτα δεν θα πρέπει να αποκλειστεί. Τόσο η Ουάσιγκτον όσο και η Λευκωσία έχουν δηλώσει σε ανύποπτο χρόνο ότι σε περίπτωση επανένωσης του νησιού θα έβλεπαν ως θετική εξέλιξη τη διέλευση του αγωγού που θα μεταφέρει το ισραηλινό και το κυπριακό φυσικό αέριο στην Ευρώπη μέσα από τουρκικό έδαφος. Σε αυτή την περίπτωση η Ελλάδα χάνει το πλεονέκτημα μετατροπής σε ενεργειακό κόμβο.