Σαν να ακούμε ακόμη στα αυτιά μας εκείνο το «Καληνύχτα, Μαίρη Ελεν» – «Καληνύχτα, Τζον Μπόι» στο φινάλε κάθε επεισοδίου της σειράς, οι του… ’70 οι εκδρομείς.

Στα πρώτα χρόνια της τηλεόρασης στην Ελλάδα οι «Γουόλτονς» ήταν εμβληματική σειρά, ένα παράθυρο σε έναν κόσμο με ανθρωπιά και συγκίνηση σε άσπρο μαύρο. Και ο πατέρας, Τζον Γουόλτον σίνιορ, εμβληματική φιγούρα της σειράς. Ο δουλευταράς που παλεύει να τα βγάλει πέρα στα δύσκολα.

Δουλευταράς των πλατό ήταν και ο Ραλφ Γουέιτ, ο ηθοποιός που τον ενσάρκωνε και «έφυγε» στα 85 του. Δίχως τηλεοπτικό βραβείο για εκείνον τον τηλεοπτικό δουλευταρά του, παρά τις υποψηφιότητές του στην περίοδο 1972 – 1981 που έπαιζε η σειρά (στην οποία σκηνοθέτησε και 16 επεισόδια).

Ομως ο Γουέιτ είχε ρόλο και σε άλλο ένα εμβληματικό για εκείνα τα πρώτα χρόνια της τηλεόρασης – στην Ελλάδα τουλάχιστον – σίριαλ: στις «Ρίζες», την πρώτη σειρά που μετέφερε και στα μέρη μας τον καημό των Αμερικανών για τα όσα οι ρατσιστές λευκοί επέβαλαν – και έκαναν – στους μαύρους κατοίκους της Νέας Ηπείρου και στις απαρχές τους. Σαν μάθημα ιστορίας με συγκινητικές ιστορίες.

Αν προσθέσουμε σε αυτά και το ρόλο του Ραλφ Γουέιτ στη σειρά «Ημέρες της ζωής μας», ο κύκλος των τριών εμβλημαρικών συμμετοχών του κλείνει. Δεν ήταν ποτέ ο σταρ – ακόμη κι αν ήταν τόσο αναγνωρίσιμος ως Γουόλτον που δύσκολα έβρισκε άλλο ρόλο μετά… – ούτε ο «πολυγραφότατος» στην οθόνη. Με παρελθόν στο θέατρο και σπουδές στην υποκριτική και συμπρωταγωνιστές από «μικρούς» ηθοποιούς του Χόλιγουντ και της τηλεόρασης έως την Φέι Ντάναγουεϊ, δούλευε με ρολάκια και ρόλους, πάλευοντας μαζί τους σαν τον αγρότη δουλευταρά σε εκείνη την αγαπημένη σειρά με το «Καληνύχτα, Τζον Μπόι».