Το μεράκι και η όρεξη των εκπαιδευτικών μπορούν να στείλουν τους μαθητές ένα βήμα πριν από το… Διάστημα. Στη διαστημική βάση NAROM, στη Νορβηγία, θα βρεθούν τον Ιούνιο δύο σχολεία στο πλαίσιο του διαγωνισμού CanSat του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος: το 3ο Λύκειο Μυτιλήνης και το Λύκειο Βιάννου Ηρακλείου Κρήτης. Η επιτυχία και των δύο σχολείων οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στους δύο υπεύθυνους καθηγητές που καθοδηγούν, συντονίζουν και εμψυχώνουν τις προσπάθειες των μαθητών και αφιερώνουν χρόνο εκτός σχολικού ωραρίου με στόχο το καλύτερο αποτέλεσμα στον διαγωνισμό.

Γιώργος Κοντέλλης, Μυτιλήνη

Για το 3ο ΓΕΛ Μυτιλήνης αυτή θα είναι η τρίτη φορά που συμμετέχουν στον διαγωνισμό, ενώ οι Κρήτες θα βρεθούν εφέτος για πρώτη φορά σε… διαστημική τροχιά.  

Οι 10 μαθητές από τη Μυτιλήνη ολοκληρώνουν έναν δορυφόρο, τον «Αρίσταρχο», που θα είναι ένα ηλιακό παρατηρητήριο και τον οποίο θα εκτοξεύσουν σε ύψος περίπου ενός χιλιομέτρου. Εχει μέγεθος όσο ένα κουτάκι αναψυκτικού και κατά την κάθοδό του με ένα σύστημα θα σκανάρει τον ουράνιο θόλο και με τους αισθητήρες θα πρέπει να είναι σε θέση να εντοπίσει το πιο φωτεινό σημείο, δηλαδή τον Ηλιο. «Από εκεί και πέρα, αν τα καταφέρουμε, θα μπορέσουμε να παρατηρήσουμε το ηλιακό φάσμα αλλά και την απόσταση του Ηλιου από τη Γη» τονίζει ο υπεύθυνος καθηγητής της ομάδας Γιώργος Κοντέλλης. Οπως προσθέτει, «οι μαθητές της Β’ λυκείου ξεκίνησαν και έχουν κάτσει και τα βρίσκουν όλα μόνοι τους, χωρίς βοήθεια. Και αυτό είναι το σημαντικό: ότι, δηλαδή, παράγουν τη γνώση, δεν την παίρνουν έτοιμη».

Αστρινός Τσουτσουδάκης, Ηράκλειο

«Αν και πρώτη φορά θα πάρουμε μέρος σε έναν τέτοιο διαγωνισμό, θέλαμε να κάνουμε κάτι πρωτοποριακό. Τα παιδιά συνδύασαν τις γνώσεις τους στη φυσική, την τεχνολογία, την πληροφορική, τα μαθηματικά – ακόμη και τα αγγλικά τους χρειάστηκε να ξεσκονίσουν.

Ετσι όμως ανακαλύπτεις τη μάθηση και αυτή η διαδικασία δίνει μια απάντηση στους μαθητές που ρωτούν «μα πού θα μου χρειαστεί αυτό;»» λέει ο υπεύθυνος καθηγητής της ομάδας, ο φυσικός Αστρινός Τσουτσουδάκης, ο οποίος καθοδηγεί τις προσπάθειες των μαθητών της Βιάννου.

«Το Viannosat που κατασκευάζουν πυρετωδώς τα παιδιά είναι ένας μικρός δορυφόρος ο οποίος, εκτός από την υποχρεωτική αποστολή, θα κάνει και μια δευτερεύουσα: θα απελευθερώσει έναν δεύτερο δέσμιο δορυφόρο που θα πραγματοποιήσει με μεγάλη ακρίβεια τη μέτρηση του μαγνητικού πεδίου της Γης, ενώ επίσης θα κάνει μια εκτίμηση της πιθανής σύστασης του εδάφους σε πετρώματα στο σημείο προσεδάφισης».