Δύο ιστορικά μουσεία, ξεχωριστές εκδηλώσεις μνήμης και δύο δήμαρχοι στα μαχαίρια. Εβδομήντα χρόνια μετά την απόβαση των συμμαχικών δυνάμεων στις ακτές του Λατίου, δύο πόλεις, το Αντσιο και το Νετούνο, εξακολουθούν να διαφωνούν αναφορικά με το πού πραγματοποιήθηκε η απόβαση, η οποία μερικούς μήνες μετά οδήγησε στην απελευθέρωση της πρωτεύουσας της Ιταλίας.

Το αποκορύφωμα των εορταστικών εκδηλώσεων που θα πραγματοποιηθούν στην παραθαλάσσια πόλη του Αντσιο θα είναι η ανακήρυξη του τραγουδιστή, στιχουργού και συνθέτη των Pink Floyd Ρότζερ Γουότερς σε επίσημο δημότη. Ο πατέρας του διάσημου μουσικού, αξιωματικός του βρετανικού στρατού Ερικ Φλέτσερ Γουότερς έχασε τη ζωή του κατά τη διάρκεια της επιχείρησης «Shingle» (Βότσαλο), όπως είχε ονομαστεί η απόβαση των στρατευμάτων των συμμαχικών δυνάμεων στις ακτές της περιοχής στις 22 Ιανουαρίου του 1944.

Το Αντσιο, μια πόλη 50.000 κατοίκων, είναι περήφανο γι’ αυτόν τον διάσημο ήρωά του σε τέτοιο βαθμό, που οι εορταστικές εκδηλώσεις που θα πραγματοποιηθούν εκεί από αύριο και μέχρι τις 29 του μήνα πρόκειται να ξεκινήσουν με την προβολή της διάσημης ταινίας «The Wall», αφανής πρωταγωνιστής της οποίας είναι ο αρχηγός των Pink Floyd Ρότζερ Γουότερς. Την ίδια ώρα όμως, μόλις τρία χιλιόμετρα νοτιότερα, οι κάτοικοι της πόλης Νετούνο θα ξεκινούν τις δικές τους εορταστικές εκδηλώσεις με την προβολή της παράστασης «Το Νετούνο στην κόλαση της απόβασης», ένα εικονογραφημένο μυθιστόρημα το οποίο έγραψε και αφηγείται ο Σιλβάνο Καζάλντι. Σύμφωνα με τον πρώην δημοτικό σύμβουλο της πόλης και συγγραφέα ιστορικών βιβλίων, η απόβαση των συμμαχικών δυνάμεων δεν πραγματοποιήθηκε στις ακτές του Αντσιο αλλά στις ακτές του Νετούνο.

Οι δήμαρχοι του Αντσιο και του Νετούνο –ο κεντροδεξιός Βίτο Μπρουσκίνι και ο κεντροαριστερός Αλέσιο Κιαβέτα αντίστοιχα –βρίσκονται για ακόμη μια φορά στα πρόθυρα του πολέμου. Η έχθρα μεταξύ των δύο πόλεων, τις οποίες χωρίζουν μόλις τρία χιλιόμετρα, είναι παλιά –το Αντσιο ιδρύθηκε ως ψαροχώρι και λιμάνι ενώ το Νετούνο θεωρούνταν πάντα μια πόλη περισσότερο πεδινή και αγροτική -, ενώ από την απόβαση των Συμμάχων και έπειτα η προαιώνια αντιπαράθεσή τους οξύνεται ολοένα και περισσότερο. Για λόγους συντομίας, η απόβαση των συμμαχικών δυνάμεων έμεινε στην Ιστορία ως «η απόβαση του Αντσιο» και όχι ως «η απόβαση του Αντσιο – Νετούνο», όπως θα ήταν το σωστό, δεδομένου ότι πραγματοποιήθηκε στις κοινές ακτές των δύο πόλεων. Η αλήθεια όμως είναι ότι οι πρώτοι που σκέφτηκαν να τιμήσουν –ιδρύοντας ένα μουσείο –τη μνήμη των ανθρώπων που έχασαν τη ζωή τους κατά την απόβαση ήταν οι κάτοικοι του Νετούνο. Ιδρυσαν το μουσείο τους το 1990 και επιλέγοντας μια σολομώντεια λύση το ονόμασαν Μουσείο της Συμμαχικής Απόβασης. Και αμέσως άρχισαν να καταφθάνουν στην περιοχή Αμερικανοί, Βρετανοί, ακόμα και Γερμανοί, είτε πρώην στρατιωτικοί που συμμετείχαν στην απόβαση είτε συγγενείς αυτών, με σκοπό να τιμήσουν τη μνήμη ενός σημαντικού ιστορικού γεγονότος.

Αυτό όμως δεν άρεσε καθόλου στους κατοίκους του Αντσιο και έτσι μερικά χρόνια μετά, το 1994, αποφάσισαν να ιδρύσουν και εκείνοι το δικό τους μουσείο. Εχοντας με το μέρος τους την επίσημη ιστοριογραφία, το ονόμασαν Το Μουσείο της Απόβασης του Αντσιο, το οποίο προσείλκυσε επίσης εξαιρετικά μεγάλο αριθμό επισκεπτών. «Η απόβαση είναι ένα πολεμικό γεγονός, αλλά εμείς επιθυμούμε να το θυμόμαστε ως ένα μήνυμα ειρήνης για τις νέες γενιές. Εμείς στο Αντσιο αρχίσαμε να γιορτάζουμε την απόβαση αμέσως και τη γιορτάζουμε κάθε χρόνο. Τα τελευταία 15 χρόνια όμως τη γιορτάζουν και στο Νετούνο. Ο καθένας ακολουθεί τον δρόμο του», υποστηρίζει διαλλακτικά ο δήμαρχος του Αντσιο Βίτο Μπρουσκίνι.

Ο Αλέσιο Κιαβέτα όμως, δήμαρχος του Νετούνο, απαντά περισσότερο επιθετικά δηλώνοντας ότι «αυτή τη χρονιά το Αντσιο επέλεξε τον Ρότζερ Γουότερς επιθυμώντας να διαφοροποιηθεί. Πρόκειται για τον γνωστό τους τοπικισμό». Και η διαμάχη των δύο πόλεων συνεχίζεται.

Τελευταία Νέα