Αναζήτηση
Αυξάνονται όσο περνούν οι ημέρες οι πιθανότητες προσφυγής της Ελλάδας στην διεθνή διαιτησία για την τιμή στην οποία προμηθεύει τη ΔΕΠΑ με φυσικό αέριο η Gazprom, καθώς η «απόσταση που χωρίζει ακόμη τις δύο πλευρές είναι μικρή αλλά σημαντική», σύμφωνα με αρμόδιο στέλεχος που παρακολουθεί από κοντά τις διαπραγματεύσεις.
Ο τελευταίος γύρος των πολύμηνων συζητήσεων ολοκληρώθηκε την Παρασκευή και το Σάββατο στην Αγία Πετρούπολη της Ρωσίας, όπου και έχουν μεταφερθεί τα κεντρικά γραφεία της Gazprom, χωρίς και πάλι οι δύο πλευρές να καταλήξουν σε συμφωνία.
Οι Χ. Σαχίνης (επικεφαλής της ΔΕΠΑ) και Σ. Tελπάνοφ (υπεύθυνος για την Ελλάδα από πλευράς Gazprom), συμφώνησαν να αποστείλει η Ρωσική Gazprom τις τελικές της προτάσεις σε διάστημα 6 έως 10 το πολύ ημερών, προκειμένου στο μεσοδιάστημα το υψηλόβαθμο στέλεχος της Gazpromexport να διαβουλευτεί με την διοίκηση της ρωσικής εταιρίας.
Η απόσταση που χωρίζει τις δύο πλευρές είναι πάνω από 20 δολάρια τα χίλια κυβικά, γεγονός που μεταφράζεται σε πολλές εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ ετησίως.
Η θέση της Ελλάδας είναι ότι δεν μπορεί να γίνει αποδεκτή μια τιμή που θα αποκλίνει από τον δυτικοευρωπαϊκό μέσο όρο των 380 δολαρίων τα 1000 κυβικά μέτρα, με αναδρομικότητα της συμφωνίας για τη νέα τιμή της τάξης των 12 μηνών.
Οι Ρώσοι προσφέρουν μια τιμή κοντά στα 400 δολάρια τα 1.000 κυβικά μέτρα, που μεταφράζεται σε έκπτωση μόλις 13%-15%, όταν η Αθήνα ζητά τουλάχιστον 20%, και όταν η απόκλιση της σημερινής τιμής προμήθειας της Ελλάδας από τον δυτικοευρωπαϊκό μέσο όρο, φτάνει ακόμη και στο 30%, αναλόγως και των διακυμάνσεων του αέριου στη διάρκεια του έτους.
Στον αντίποδα η ρωσική πλευρά άφησε να εννοηθεί ότι είναι «ανοικτή» σε μια πιθανή περαιτέρω μείωση της τιμής, εφόσον ωστόσο συνοδευτεί με μείωση του χρόνου της αναδρομικότητας, αντί για παράδειγμα για 12 μήνες, στους 6 μήνες.
Στο τελευταίο αυτό ραντεβού έγινε προσπάθεια από ελληνικής πλευράς να καταστεί σαφές ότι οι επιλογές αυτή τη στιγμή είναι δύο: Είτε η Gazprom κάνει δεκτό το ελληνικό αίτημα, είτε η ΔΕΠΑ κάνει χρήση της ρήτρας της υφιστάμενης σύμβασης για παραπομπή σε διεθνή διαιτησία.
Και όλα δείχνουν ότι το δεύτερο ενδεχόμενο είναι πλέον και το πιο πιθανό.
Η αίσθηση που υπάρχει σε κορυφαία στελέχη που παρακολουθούν τις διαπραγματεύσεις είναι ότι η Gazprom δεν θέλει να ικανοποιήσει το ελληνικό αίτημα, αφού φοβάται ότι κάτι τέτοιο θα «ανοίξει την όρεξη» σε πολλές άλλες χώρες των Βαλκανίων -και όχι μόνο- για να κάνουν το ίδιο.
Στην άποψη ότι η διαπραγμάτευση πρέπει να δώσει τιμή τουλάχιστον 380 δολάρια ανά χίλια κυβικά και αναδρομικότητα ανά έτος, συμφωνούν και οι εκπρόσωποι της ενεργοβόρου βιομηχανίας.
