Αν και απολύτως ικανοποιημένοι από την πρώτη φάση της αποστολής, δεδομένου ότι κατάφεραν να συλλέξουν υλικό «ισοδύναμο με εκείνο που θα συνέλεγαν μεγάλα ωκεανογραφικά πλοία», οι επιστήμονες τονίζουν ότι είναι πολύ νωρίς για να σχολιάσουν τι μπορεί να κρύβεται πίσω από τα ευρήματα. «Αυτό που μας ενδιαφέρει είναι οι επιπτώσεις της εξαφάνισης του πάγου στη διείσδυση του φωτός στον ωκεανό», εξηγεί ο Μαρσέλ Μπαμπάν, ωκεανολόγος με εξειδίκευση στον ρόλο του φωτός στον ωκεανό και στη χρήση του για τη φωτοσύνθεση από το φυτοπλαγκτόν. Για την ώρα το μόνο που μπορεί να επισημάνει ο Μπαμπάν είναι μια αυξημένη παραγωγή φυκιών η οποία βάσει των προκαταρκτικών παρατηρήσεων πραγματοποιείται κάτω από τον πάγο. Αυτό συμβαίνει καθώς ο πάγος γίνεται αρκετά λεπτός και δεν καλύπτεται πλέον από χιόνι. Δημιουργούνται έτσι μικρές στέρνες και ο πάγος επιτρέπει τη διείσδυση άπλετου φωτός. Αυτό με τη σειρά του επιτρέπει στο φυτοπλαγκτόν να αναπτυχθεί.

«Η περιοδική εναλλαγή τήξης και δημιουργίας των πάγων διαφοροποιεί το φως», επιβεβαιώνει από την πλευρά του ο Ερικ Καρσέντι, επιστημονικός διευθυντής της εφετινής αποστολής τού «Tara Oceans», ο οποίος αποβιβάστηκε στο Κεμπέκ.

«Το οικοσύστημα πρέπει να αλλάζει. Υπάρχει ακόμη ένας κύκλος παγετώνων, ο οποίος όμως κινδυνεύει να εξελιχθεί πολύ γρήγορα», υποστηρίζει. Ο Κρις Μπάουλερ επιμένει ότι είναι μακρύς ακόμη ο δρόμος ώσπου να δοθούν ολοκληρωμένες απαντήσεις για την ταχεία μετατροπή της Αρκτικής.