Με τη φωτιά έπαιζαν τόσον καιρό στην ΑΕΚ. Αλλά δεν καίγονταν. Και κορόιδευαν εαυτούς και αλλήλους. Ελεγαν ότι διέθεταν καλή ομάδα, συνιστούσαν μέσω του προπονητή Δέλλα «υπομονή» και προχωρούσαν αήττητοι στο πρωτάθλημα της Γ’ Εθνικής.

Χθες, το σοκ ήταν μεγάλο. Ο αποκλεισμός μοιάζει με πτώση από ψηλά που κάνει πολύ θόρυβο. Γιατί όμως πρέπει να εκπλήσσονται στην ΑΕΚ; Με τα ψέματα θέλησαν να κάνουν ομάδα.

Μέχρι τώρα: πετυχαίνουν νίκες αναιμικές σε ένα πρωτάθλημα ελάχιστα ανταγωνιστικό και με ομάδες που επιλέγουν να δώσουν τα παιχνίδια τους κόντρα στην ΑΕΚ σε ουδέτερα και «ανοιχτά» γήπεδα. Εφεραν ισοπαλίες με Περιστέρι και Αστέρα Βάρης. Δέχθηκαν δύο γκολ μέσα σε ένα πεντάλεπτο από την Κηφισιά. Στο Καυταντζόγλειο γνώρισαν αποκλεισμό-ψυχρολουσία από τον Αγροτικό Αστέρα. Που διέθετε παίκτες οι οποίοι πάθαιναν κράμπες στην παράταση. Που το πιο ακριβό συμβόλαιο είναι αυτό του Γεωργιάδη, πάνω κάτω 10.000 ευρώ παίρνει ο ποδοσφαιριστής. Που έπαιζε με παίκτη λιγότερο στα τελευταία λεπτά της αναμέτρησης.

Μιλάμε για κάζο ολκής. Ο Δέλλας δήλωσε ότι αισθάνεται ντροπή. Ενας προπονητής που μαθαίνει στην ΑΕΚ και παρουσιάζει ύστερα από αρκετούς μήνες ένα σύνολο χωρίς αυτοματισμούς και δίχως να δημιουργεί ευκαιρίες. Είπαμε όμως, υπομονή… Οπως και πέρυσι όταν υποβιβάστηκε η ΑΕΚ και κάποιοι στήριξαν εκείνη την κατάσταση. Γιατί ορισμένα πρόσωπα τα βλέπουμε και σήμερα στην ΑΕΚ.

Η ομάδα ωστόσο δεν θέλει παρεάκια, πρώην συμπαίκτες και φίλους, αλλά σοβαρότητα στις επιλογές. Γιατί είναι ξεκάθαρο ότι ορισμένες αποφάσεις του καλοκαιριού ήταν ανεπιτυχείς και κάποιοι φέρουν την ευθύνη. Και δεν δικαιολογείται να θεωρείται καλύτερος ποδοσφαιριστής ο Γεωργέας, ούτε να περιμένουμε ακόμη να δούμε μια θετική προσπάθεια από τον Ανάκογλου ή τον Ρόβα. Περνάει ο καιρός. Οσον αφορά τη διοίκηση και τον κ. Μελισσανίδη, έφτιαξαν μια ομάδα αποκλειστικά μιας χρήσεως. Γιατί αυτή η ΑΕΚ, μεγαλύτερο ταβάνι δεν μπορεί να έχει.