Μια φράση που απευθύνει ο Θεοδόσης Πελεγρίνης ως συγγραφέας και ηθοποιός προς τον Ιουλιανό τον Παραβάτη περιγράφει εξίσου καλά τι συμβαίνει με τον ίδιο.

Το θεατρικό αυτό έργο, ο πρύτανης που πολλοί στο Καποδιστριακό αποκαλούν «Πελέ», παρουσίασε πρόσφατα στο Παρίσι. Κουκουλωμένος με εκείνη την κόκκινη κουβέρτα, που έκτοτε έγινε καλτ, ενώ στην Αθήνα το πανεπιστήμιο παρέμενε ερμητικά κλειστό: «Το πράγμα είχε ξεκινήσει στραβά από την αρχή, με την έλευση στην Αντιόχεια. Πήγες εκεί με την πίστη ότι η τύχη ήταν αρκετή για την αλλαγή που οραματιζόσουν. Απροετοίμαστος για την εφαρμογή του μεγάλου εγχειρήματος»…

Ετσι και ο Πελεγρίνης πήγε απροετοίμαστος στη δική του «Αντιόχεια», την ηγεσία του αρχαιότερου πανεπιστημίου της χώρας. Ενα τμήμα της πολυσχιδούς του προσωπικότητας επιθυμούσε και την ηγεσία, όντας ήδη συγγραφέας, ηθοποιός, καθηγητής, γνώστης της τηλεοπτικής και ραδιοφωνικής γλώσσας και διδάκτωρ Φιλοσοφίας. Τι Πελέ των αμφιθεάτρων θα ήταν διαφορετικά; Προσπάθησε τρεις φορές -ανεπιτυχώς- να γίνει πρύτανης και τελικά το πέτυχε με την τέταρτη. Αλλά η τύχη δεν βοήθησε.

Στις αρχές του 2011, του έτυχε η κατάληψη της Νομικής από τους μετανάστες, που κατέληξαν στην Υπατία. Αναγκάστηκε ημέρες μετά να άρει το άσυλο. Και τότε είχε πρόβες τα απογεύματα, ορισμένοι μάλιστα λένε ότι δεν ήθελε να τον ψάχνουν στη διάρκειά τους. Τον στήριξε ο Αλέξης Τσίπρας, τον οποίο δηλώνει δημοσίως πως εκτιμά. Αλλά όταν ερωτάται για τις φήμες που τον θέλουν στέλεχος σε κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, απαντά πως δεν τον αφορά η πολιτική.

Συζητήθηκε ξανά πολύ σύντομα, όταν οργάνωσε στα Προπύλαια αντιμνημονιακή εκδήλωση στην οποία κυριάρχησε η παρουσία οπαδών της Σπίθας του Μίκη Θεοδωράκη. Στα σοβαρά επεισόδια που ξέσπασαν με αφορμή το δεύτερο Μνημόνιο, στα οποία (ξανα)κάηκε το κέντρο της Αθήνας τον Φεβρουάριο του 2012, ορμητήριο των καταστροφέων ήταν η Νομική. Ο Πελεγρίνης υποστήριξε ότι είχε ενημερώσει έγκαιρα τις Αρχές, αλλά ο εισαγγελέας τού καταλόγισε ότι καθυστέρησε.

Κατόπιν διακρίθηκε για την αντίσταση κατά της εφαρμογής του νόμου – πλαισίου της Αννας Διαμαντοπούλου. Οταν εφαρμόστηκε (με τον ίδιον να δηλώνει, σωκρατικά ότι τον εφαρμόζει, παρότι διαφωνεί) συγκρούστηκε με το Συμβούλιο του Πανεπιστημίου, που έχει ως πρόεδρο τον διακεκριμένο καθηγητή του ΜΙΤ Δημήτρη Μπερτσιμά. Τότε είπε το περίφημο «και ο Χάιντεγκερ ήταν μεγάλος φιλόσοφος, αλλά Ναζί -πρύτανης». Εν συνεχεία παραλλήλισε το Συμβούλιο με την «πέμπτη φάλαγγα του Φράνκο». Η αμετροέπεια ξεχείλισε το ποτήρι κι έτσι κατηγορήθηκε ευθέως για οικονομική κακοδιαχείριση από την «πέμπτη φάλαγγα». Ο ίδιος πάντως εξανίσταται πως τον συκοφαντούν.

Αν συμπληρώσει κανείς την πλήρη του υποστήριξη στον αγώνα των διοικητικών υπαλλήλων που «δίνουν το αίμα τους για να σώσουν τις σάρκες τους», ενώ ταυτόχρονα δήλωνε ότι θέλει ανοιχτό πανεπιστήμιο, αντιλαμβάνεται ότι αν δεν διέθετε ήδη σπουδαία θεατρικότητα, θα μπορούσε να διακριθεί και ως ακροβάτης.