Είναι ο πιο παλιός κανόνας της πολιτικής ή μάλλον της διακυβέρνησης. Οταν έχεις ένα πρόβλημα και δεν ξέρεις τι να κάνεις –αλλά θέλεις να δείξεις ότι κάτι κάνεις –ε, τότε κάνε μια σύσκεψη. Τον εφάρμοσαν με διάθεση μαξιμαλιστική στο υπουργείο Οικονομικών. Εκεί ο Στουρνάρας συσκέφθηκε χριστουγεννιάτικα με τον Γεωργιάδη και τον Μανιάτη για την αιθαλομίχλη. Την προκαλούν τα ξύλα που καίνε όπως όπως όσοι δεν έχουν να πληρώσουν το τσιμπημένο, λόγω ειδικού φόρου κατανάλωσης, πετρέλαιο θέρμανσης για να ζεσταθούν. Η σύσκεψη έγινε –για να ανακοινωθεί ότι ο φόρος δεν αλλάζει. Στην πραγματικότητα, η κυβέρνηση –και ειδικά το υπουργείο Οικονομικών –έχει πέσει σε παγίδα λόγω μειωμένης πολιτικής ορατότητας. Το λάθος είναι τριπλό.

Λάθος πρώτο και προπατορικό. Το πρόβλημα του λαθρεμπορίου καυσίμων είναι σύνθετο. Και όχι εύκολα αντιμετωπίσιμο. Εκδηλώνεται διαφορετικά, είτε πρόκειται για τα ντεπόζιτα των τρακτέρ είτε για την τροφοδοσία πλοίων στην Πειραϊκή είτε για τις μικροκομπίνες σε επίπεδο βενζινάδικου. Δεν χρειαζόταν πολλή προβλεπτικότητα για να ξέρεις ότι ο ειδικός φόρος κατανάλωσης θα έκανε τους φτωχούς να παγώσουν χωρίς να επιτευχθεί ο στόχος στα έσοδα, ενώ θα εντεινόταν η φημολογία ότι τα μεγάλα ψάρια παραμένουν ανενόχλητα. Ακριβώς αυτό που έγινε δηλαδή.

Λάθος δεύτερο και διαχειριστικό. Στην Ελλάδα του Μνημονίου η πολιτική επικοινωνία πέθανε και μαζί μαράζωσαν οι εταιρείες που παρείχαν συμβουλευτική υποστήριξη στον τομέα αυτόν. Δεν μπορείς να αντιμετωπίζεις με όρους εντυπώσεων –δηλαδή κάνοντας σύσκεψη –ένα πρόβλημα ουσίας. Ειδικά στη φάση που η Ελλάδα είναι κρυμμένη μέσα σε σύννεφα αιθαλομίχλης. Αρα δεν μπορείς να αγνοήσεις την κατάσταση καθώς οι πόλεις μυρίζουν όπως το Γκρόζνι όταν οι Ρώσοι πολεμούσαν τους Τσετσένους και οι εναπομείναντες ανάμεσα στα χαλάσματα ζεσταίνονταν με ό,τι έβρισκαν.

Λάθος τρίτο και πολιτικό. Οταν είσαι κυβέρνηση, έχεις τον έλεγχο της ατζέντας. Το να τον χάσεις δεν είναι ποτέ καλό. Οι «41» έχουν κάθε λόγο να βάζουν θέμα ειδικού φόρου καυσίμων. Θα τους επιτρέψει να πάνε ως κύριοι στις περιφέρειές τους, ενώ εκτονώνει και τον εκνευρισμό που τους προκαλεί ο Στουρνάρας. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι διάφοροι καραμανλικοί που έχουν βεντέτα με τον υπουργό Οικονομικών το παίζουν μαριονετίστες στην ιστορία αυτήν. Η επιλογή της θεματικής είναι έξυπνη γιατί δεν συμφέρει την κυβέρνηση. Αυτή, αντί να αλλάξει θέμα μέχρι να δει τι θα κάνει, πάει και αναδεικνύει αυτή την ατζέντα με σύσκεψη χριστουγεννιάτικα που απλώς επιβεβαιώνει μια αδιέξοδη πολιτική.

Το δυσάρεστο είναι ότι ο χειμώνας δεν τελείωσε. Εχει ακόμη τουλάχιστον τρεις μήνες. Αρα η ιστορία με την αιθαλομίχλη θα κρατήσει ζωντανό το πρόβλημα του ειδικού φόρου κατανάλωσης. Μανιάτης και Γεωργιάδης στάθηκαν αλληλέγγυοι –κάτι σπάνιο στην πολιτική –με τον υπουργό Οικονομικών. Τι θα γίνει όμως με τον Σταϊκούρα που υποδαύλισε το θέμα –λέγοντας ότι ο φόρος δεν αποδίδει και ίσως θα μπορούσε να καταργηθεί ώστε να αυξηθεί η κατανάλωση πετρελαίου; Ο αναπληρωτής υπουργός βγαίνει κάθε τρεις και λίγο και το παίζει κοινωνικός λειτουργός. Θα τον κάνουν δήμαρχο Λαμίας ή θα τον αφήσουν να υποσκάπτει τον υπουργό του; Ακόμη χειρότερη είναι η φημολογία που διαμελίζει το χαρτοφυλάκιο Στουρνάρα καθιστώντας τον υπουργό τρόικας, με τον Χρύσανθο Λαζαρίδη να αναλαμβάνει τα υπόλοιπα. Δεν έχει σημασία το σενάριο. Σημασία έχει ότι εγκαθιδρύεται σιγά σιγά ένα στόρι ότι ο Στουρνάρας θα αντικατασταθεί. Εξυπηρετεί αυτό το στόρι τον σχεδιασμό της κυβέρνησης;

Δυσάρεστες διαπιστώσεις και ακόμη πιο δυσάρεστοι προβληματισμοί εν μέσω εορτών.